برای دفاع از اتهاماتی که مرتکب نشده‌ام. برای دفاع از حقِ انتخاب پوشش و حقِ نوشتن دربارهٔ آن‌چه بر من گذشته. برای دفاع از \"زن\" بودن؛ قسمتی از بدن به نام \"مو\" که همه -مرد و زن- به طور طبیعی آن را داریم....

اوضاع کنونی و شرایط حاکم بر آن بر این واقعیت دلالت دارد که جامعه آبستن تحولات عظیمی است. اغراق آمیز نخواهد بود اگر بگوئیم خشم و نفرتی که در بین اکثریت مردم بویژه تهیدستان شهر و روستا، ملیت های تحت ستم، کارگران، دانشجویان، معلمان، بازنشستگان، مالباختگان، اقلیت های مذهبی، فعالین محیط زیست، اقلیت های جنسی و جنسیتی، زنان و... شکل گرفته است، هر آن می تواند به انفجاری به مراتب عظیم تر و گسترده تر از قیام ژینا بدل شود.

تنها همین هجم گسترده بازداشت زنان در روز سالگرد، کافی است تا نشان دهد که با هیچ نیرویی نمی توانند مانع از فوران آتشفشان خشم زنان که به مدت ٤٤ سال فشرده شده است، بشوند!

همزمان با سالگرد خیزش ژینا، آزادسازی پول های بلوکه شدۀ ایران توسط امریکا، پشتیبانی و حمایت مالی از حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی برای سرکوب بیشتر مردم و محکم کردن پایه های لرزان این حکومت فاشیستی است.

این در حالی است که سازمان های مدافع حقوق بشر تحت سرپرستی امپریالیست بزرگ امریکا و سایر کشور های حامی این سازمان های پوشالی، در مقابل این جنایت ها نه تنها سکوت شرمگین اختیار کرده، بلکه جلوی چشم همه مردم جهان، به حمایت های مالی از حکومت جنایتکار و زنستیز طالب، ادامه می‌دهند.

از مصدومان چشم در خیزش انقلابی ۱۴۰۱، شعری را به یاد مهسا امینی می‌خواند. هلیا، ۱۶ ساله و ساکن اصفهان است و روز چهارم آبان ماه در جریان اعتراضات مورد اصابت ساچمه قرار گرفت و یک چشم و لبش آسیب دید. این خیزش سر باز ایستادن ندارد!