در واقع، هراس طالبان متحجر از براندازی قدرت پوشالی شان به واسطهی جوانان و به خصوص زنان مبارز دارند، به همین دلیل تلاش می‌کنند با ایجاد ممنوعیت‌های ساختاری جلو سقوط نظام مرتجع، واپس‌گرا و پدر/مردسالار خود را بگیرند.
زنکشی حاصل افکار و ایدئولوژی نرینه سالارانه ای است که به شکل سیستماتیک و با فرهنگ سازی های حکومتی و قوانین ضد زن در عمق جامعه تکثیر و احیا می شوند.
سایه تشدید راسیسم و فاشیسم در غرب را می توان به روشنی در سیاست های افغان ستیزانۀ جمهوری اسلامی، در ایران مشاهده کرد.
زنان فلسطینی در نوار غزه طی جنگ ۲۰۲۳ ـ ۲۰۲۵، شرایط انسانی فوق‌العاده غم‌انگیز و تجربیات ناگواری را از سر گذراندند...
گام اول برای نجات جان سمیراها و در هم شکستن سونامی زنکشی، سرنگونی انقلابی حکومت ضد زن و فاشیست جمهوری اسلامی است.
ادامۀ زندگی در سایه جمهوری اسلامی، بسیار خطرناکتر است از ایستادن مقابل گلوله های سربی حکومت و مبارزه برای سرنگونی این سیستم ستم و استثمار!
زنان زیادی قربانی باور به پرده‌ی بکارت شده‌اند؛ زیرا بدن آن‌ها ملکیت و ناموس مردان خانواده و همسر آینده‌ی آن‌ها محسوب می‌شوند. با آمدن مجدد طالبان، چنین باورهایی دوباره تقویت شده و احتمال دارد این باورها تا نسل‌های آینده ادامه داده خواهد شد.
طالبان با واپس‌گرایی و کنترل‌گری دیرینه‌ای خود در پی تخریب حق زندگی شهروندان و تطبیق ستم و زن‌ستیزی اند. آنان از آگاهی می‌هراسند و می‌خواهند به واسطهی همین قوانین، جلوی سقوط نظام مرتجع خود را بگیرند.
ممانعت از ارائه کمک‌های امدادی نجات‌بخش، اصول اساسی حقوق بین‌الملل را نقض می‌کند. مشاهده مردمی که از گرسنگی در آستانه مرگ هستند، در حالی که صدها کامیون حامل کمک‌های ضروری پشت مرزها متوقف مانده‌اند، غیرقابل تحمل است.