زنان پیشرو و مترقی باید صف شان را از صف این زنان ضد زن جدا کنند.
زنان در ایران به یاد دارند که قدرت گیری رژیم جمهوری اسلامی با حجاب اجباری و سرکوب آنان آغاز شد. زنان هم، اولین گروه اجتماعی بودند که صدای پای استبداد دینی را شنیدند و مبارزه گسترده خود را آغاز کردند.
متاسفانه جنبش مستقل زنان که در رهبری آن زنان رادیکال و انقلابی قرار داشته باشند، هنوز شکل نگرفته است.اگر یک جنبش قوی زنان در این کشور بنیادگرا زده وجود میداشت، به یقین که وضعیت زنان تغییر میکرد.
جمهوری منحط اسلامی ایران همواره حملات راسیستی سازمان یافته‌ای را علیه پناهنده‌ها بکار می‌برد که در راس آن‌ها دستگیری و اخراج قرار دارد.
بر اساس آمار رسمی تعداد پناهنده‌های افغانستانی در ایران بین یک و نیم تا دو میلیون نفر در نوسان بوده‌اند. میانگین سنی بیش از ۷۵ درصد آنان را جوانان بین ۱۵ تا ۲۵ سال تشکیل می‌دهد.
آیا سپاه پاسداران و دولت ایران اجازه دارند افغانان را بخاطر داخل شدن در سرحد کشورشان به قتل برسانند؟
در این وضعیت که ویروس کرونا در حال شیوع یافتن در افغانستان است، خشونت علیه زنان هم به شدت شیوع یافته و گسترش بیشتری هم خواهد یافت.