۸ سال پیش در روز ۲۸ حوت، صدها تن از مردانِ افغانستانی در شهر کابل زنی ۲۷ ساله به نام فرخنده ملک زاده را به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل رساندند.
رهایی زن، رهایی جامعه است! و رهایی واقعی زن وفتی محقق می شود که جامعه ای عاری از ستم و استثمار داشته باشیم!
دست‌کم ۶۱۷ شهروند از جمله ۶ کودک-مجرم اعدام شدند و دست‌کم ۱۳۶ تن دیگر به اعدام محکوم شدند!
این زن رزمنده و انقلابی دیوارهای شهر را با یکی از ترانه‌های رپر مبارز توماج_صالحی شعارنویسی می‌کند تا پیام قیام را به عمال جمهوری اسلامی اعلام کند: «این خیزش سر باز ایستادن ندارد»! جسارت و پی گیری زنان و مردان مبارز، با عزم سرنگون سازی انقلابی نظام زن ستیز و فاشیستِ جمهوری اسلامی، نشأت از ستم فشرده ای می گیرد که طی ۴۴ سال حاکمیت ننگین این رژیم، بر اکثریت آحاد جامعه اعمال شده است! سرنگونی انقلابی این نظام، به عنوان اولین گام برای ساختن جامعه ای عاری از ستم و استثمار هم تنها با قدرت جمعی متشکل و با همبستگی سراسری ستمدیدگان است که ممکن می شود! ١٧ مارس ٢٠٢٣
این هجمه از نیرو و برنامه و بودجه نشان می دهد که مسئلۀ حجاب زنان به عنوان پرچم ایدئولوژیک جمهوری اسلامی و یکی از کارآمدترین ابزارها برای کنترل کل جامعه، از چه اهمیت بالایی برای نظام برخوردار است.
جمهوری اسلامی، استیصال خود را مقابل ایستادگی قهرمانانۀ سپیده قلیان، با دستگیری مجددش، تنها چند ساعت پس از آزادی‌او، نشان داد! سپیده که در اولین دقایق آزادی خود، با شعار «خامنه ای ضحاک، می کِشیمت زیر خاک»، تعهد و جایگاه خود را در کنار مبارزات مردم علیه نظام، با صدای بلند فریاد کرده بود، در همان ساعات کوتاه آزادی، با گذاشتن ویدیویی از خودش در توییتر نوشت: «بعد از ۴ سال و ۷ ماه از پرونده هفت‌تپه آزاد شدم. این‌‌بار به امید آزادی ایران اومدم بیرون. به امید آزادی خیلی زود عزیزانم سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، زهرا زه‌‌تاب‌چی، بهاره هدایت، گلرخ ایرایی، ناهید تقوی و همه زندانیان سیاسی مخصوصا زنان زندانی». چند ماشین لباس شخصی ماموران امنیتی به اتومبیل حامل سپیده قلیان در جاده قم به اراک، (در مسیر تهران به دزفول)، حمله کرده، او را بازداشت نموده و با خود بردند. پایداری قهرمانانه سپیده و سایر زنان و مردان معترض، مصمم و جسور؛ روشنایی بخش راه مبارزۀ همۀ ستمدیدگان کشور، علیه کلیت این نظام مرتجع و متزلزل است! ١۶ مارس ٢٠٢٣
برای رژیم: وحشت از حضور و همبستگی و مبارزات مردمی. وحشت از فرو ریختن پایه های لرزان حکومت‌ش به دست مردمی خشمگین و مصمم!شعله های آتش مبارزات مردمی در چهارشنبه سوری امسال، بار دیگر عزم و همبستگی ستمدیدگانِ سراسر کشور را برای سرنگونی انقلابی این رژیم، به جمهوری اسلامی و ایادی اش یادآور ساخت.
آتش چهارشنبه سوری، وقتی کارساز است که پرچم ایدئولوژیک جمهوری اسلامی یعنی حجاب اجباری را به همراه تمامی نمادهای این حکومت فاشیستی، به آتش کشیده و دود هوا سازد. زنان ایران بار دیگر در شهرهای مختلف کشور، با به آتش کشیدن، یکی از سمبل های انقیاد خود، بر بلندای شعله های مبارزه علیه ستم و استثمار افزوده و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را فریاد کردند. ١٥ مارس ٢٠٢٣