دشمنیِ من با جمهوری اسلامی مربوط به امروز و دیروز نیست؛ این خصومت نه از ۶۷، نه از ۷۸، نه از ۸۸، نه از ۹۶، نه از ۹۸، نه از ۱۴۰۱ است. من از بهمن ۵۷ با این حکومت سر ناسازگاری داشتم؛ زمانی که هنوز به دنیا نیامده بودم، چون دشمنی با حکومتی که اساسش تزویر و ریاست و تداومش با استبداد و سفاکی، با انعقاد نطفه ام شکل گرفته است. حضور پررنگم در جنبش زن، زندگی، آزادی تبلور بخشی از این دشمنی است.
در آستانه دو سالگی بزرگترین خیزش مردم، خیزش ژینا علیه رژیم جمهوری اسلامی قرار داریم. خیزشی که دره و شکاف بین مردم و رژیم فاشیست اسلامی را چنان عمقی بخشید که با هیچ ترفندی پرشدنی نیست. خیزشی که بر تارک آن، مهر پیشتازی زنان در مبارزه علیه حجاب اجباری و به مصاف طلبیدن رژیم زن ستیز، حک شده است. هیچ گاه در تاریخ، نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان دیده نشده که زنان این چنین خشمگین و با عزم و اراده، با اعتماد و اتکا به نفس و استوار در راس جنبشی این چنین توده ای قرار گیرند.
عهدمان را با جانباختگان قیام، با ادامۀ مبارزاتمان در جهت سرنگونی انقلابی نظام زنستیز و فاشیست جمهوری اسلامی، تجدید می کنیم و یادشان را گرامی می داریم!
مالیات میدید که ما رو سلاخی کنند؟؟ بله، «در نسل کشی فلسطینیان، هیچ کس بی طرف نیست»
اعتراضات دروغین و اشک های تمساح این حامیان اصلی تروریست هایی مانند طالب، برای رسانه ها و لابی گران آنها جذاب است نه برای مردم جهان و زنان.
۹ شهریور ۱۴۰۳، ۵۶ امین سالگرد درگذشت صمد بهرنگی بود صمد تنها ۲۹سال زندگی کرد ولی طی زندگی پربارش، در جایگاه انسانی درد آشنا و انقلابی، یک آموزگار، منتقد اجتماعی، داستان‌نویس، مترجم و محقق علوم تربیتی، اجتماعی و فولکلور زبان ترکی؛ خدمات ارزنده ای را به جامعه ارائه کرد و جاودانه شد.