زندگی پروین، زندگی هزاران هزار پروین‌های بی‌نام و نشانی است که مجبورند برای داشتن اطاق محقری و لقمه نانی، تن‌اشان را در اختیار مردان بگذارند! برای پروین و پروین‌ها، تن‌فروشی شغل نیست، بلکه درب و داغان شدن شَان انسانی‌اشان است.
بالا رفتن سطح آگاهی زنان و آشنایی با حقوق شان یکی از پایه ای ترین قدم ها برای مبارزه با مزاحمت های خیابانی و نا امنی اجتماعی است. زنان به ویژه در کشورهایی مثل ایران به خوبی دریافته اند که خزیدن در پستوی خانه ها و پذیرش قفس تنگی که با نام \"عرف اجتماعی\" تنها زنان را محدود می سازد، نه تنها امنیت آنان را تامین نمی کند بلکه روز به روز هم چاردیواری که در آن اجازه تنفس دارند را تنگ تر خواهد کرد. هیچ چیز مزاحمت های جنسی مردان نسبت به زنان را توجیح نمی کند؛ نه مکان، نه زمان و نه پوشش زنان. نظم موجود که در پی توجیح این مزاحمت ها و تعویض جای قربانی با مجرم است، نظمی است که باید فرو بریزد.