بر این زمین چیزی هست که ارزش زیستن داشته باشد:
ای نیمه دگر، شعری از رفیق مینا اسدی توسط رها آذر از فعالین سازمان زنان هشت مارس در افغانستان در جلسه ٣ مارس ٢٠٢۴ به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن، دکلمه شد.
من خشم بلوچم/ زخم عربم/ جزم کردم/ حتم انقلابم/ من زنم!
نگران تو ام و هم سالانت که مبادا وحشت شاخه های کوچک کودکی تان را بشکند که مبادا دندان گرگ اندیشان تا دامان تان برسد و شادی تان طعمه ی کفتاران شود
«من باید صریح تر، تهاجمی‌تر باشم، چون جهان دارد پرخاشگرتر می‌شود، و ما به مردمی نیاز داریم تا با صدای بلند علیه بی‌عدالتی صحبت کنند. من با صدای بلند حرف می‌زنم، چون عصبانی هستم».
چند ثانیه طول کشید تا صدایم دربیاید، داد زدم. مادربزرگ هم از پایین پله‌ها داد می‌زد که از خانه بروند بیرون. من بدون این که بدانم چه‌کار می‌کنم دویدم پایین. به پله آخر نرسیده بودم که جیغ بلندی مرا برگرداند.
برای من به هدیه میآوردندبه مادرم که در آیینه زندگی میکردو شکل پیری من بود