اینها همان دهه هشتادی ها و دهه نودی ها هستند، که نظام برایشان سرود «سلام فرمانده» را دیکته کرده بود. ولی اینها هوشیارانه سرود قلبی خود یعنی: «سرنگونی نظام» را می خوانند و با رها کردن موهای خود، پرچم ایدئولوژیک جمهوری اسلامی را که از طفولیت بر سر و تن آنان تحمیل کرده بودند به آتش می کشند.
برای «زن، زندگی، آزادی» خواننده سبک متال
این ها همان دختر بچه هایی هستند که از سنین طفولیت، با پوشاندن مقنعه و مانتوهای دست و پاگیر بر سر وتن اشان، سعی می کردند به سرکوب و اسارت عادتشان دهند و به تحمل حجاب اجباری در تمامی طول زندگی محکومشان کنند. ابعاد قیام و شورش ستمدیدگان، روز به روز گسترده تر شده و اقشار وسیعتری را به صفوف انقلاب جذب می کند. دیگر زمان آن رسیده که جمهوری اسلامی سایۀ سنگین مرگ و سرنگونی پایه های حکومت خود را جلوی چشم خود ببیند.
خواننده :هانیه کیان خواننده سبک متال بازخوانی ترانه به لاله ی در خون خفته برای «زن، زندگی، آزادی»
قصدم از این نوشته کوتاه این است که بگویم در شرایط خطیر کنونی، می تواند ده ها و صد ها روش از جانب مردم برای اعتراض و حمایت و همبستگی با مبارزات زنان و به طور کلی مبارزات سراسری انجام شود که لزوما همه این روش ها مورد قبول همه نباشد. معیار ما در ارزیابی از روش های متفاوت اعتراضی چیست؟ قدر مسلم مهم ترین معیار این است که آیا روشهای اعتراضی مثل لخت شدن به خیزش سراسری ضربه وارد می کند یا نه؟ آیا پتانسیل منحرف کردن این جنبش مبارزاتی را دارد یا خیر؟
گروهی از زنان روز یکشنبه به تاریخ ۲ اکتبر علیه کشتارهای روز جمعه دانش آموزان هزاره در دشت برچی کابل، دست به تظاهرات زدند. اما گروه ضد زن طالبان با شلیک تیر هوایی و با خشونت و ضرب و شتم مانع تظاهرات آنها شدند. زنان ایران و افغانستان یک تنه و مقاوم در بلندی های آزادی ایستاده اند و در مقابل ضد زن ترین رژیم های جهان آزادی را فریاد می زنند!