در طی قرون متمادی، انسان‌ها اسطوره‌های (افسانه‌های) ایده‌آلیستی حیرت‌انگیزی درباره منشاء بشر ساخته‌اند. تقریبا هسته‌ی مرکزی همه این افسانه‌ها یک‌چیز است: مرد (و پس از آن زن به‌مثابه محصول جانبی مرد) توسط یک دست نامرئی، یک موجود با قدرت عالی‌تر، خدا با خدایانی، آفریده شده‌است.
مهناز متین و ناصر مهاجر در پیش‌گفتار این کتاب دو جلدی می‌نویسند: «به رغم اینکه خیزش زنان در اسفند ۱۳۵۷ در حافظه‌ى جمعى ما زنده است – دست کم در میان كنُشگران حقوق زن- و پيوسته به آن استناد می‌شود، اما هنوز تاریخچه‌ای از آن در دست نداریم.تاريخچه‌اى استوار بر پژوهشی بیش و کم جامع و پُردامنه كه بتواند سویه‌های گوناگون این خیزش را در برابر چشم‌ها بگستراند.»
خواندن این کتاب به ما کمک میکند تا بفهمیم، چرا این یورش انجام گرفت و چرا این مقاومت هنوز ادامه دارد؛ و اینکه چرا نیروهای چپ به زنان پشت کردند و این اشتباه تاریخی را تکرار کردند که خطر عمده امپریالیسم است نه رهایی زنان. خواندن این کتاب باید این هشدار را به روشن‌فکران و فعالان سیاسی بدهد که اهمیت زنان را به‌عنوان یک نیروی بسیار مهم انقلابی درک کنند مخصوصاً در دوران اخیر و پس از خیزش انقلابی مردم خاورمیانه و مخصوصاً نقش زنان ایران در پیش‌بردِ مبارزه علیه پاتریاکی مذهبی و اسلامی.»
آنچه پیشرو دارید منتخبی است از مقالات، بیانیه ها و ترجمه هایی که از سازمان زنان هشت مارس و یا فعالین آن در مورد خشونت علیه زنان منتشر شده است.انتشار این مجموعه تلاشی است در جهت ارتقا آگاهی بر سر اشکال گوناگون خشونت بر علیه زنان و ارائه ی راه حل در جهت از بین بردن آن.امروز ما در جهانی زندگی میکنیم که زنجیره ی خشونت علیه زنان به قدمت هزاران سال و به درازی همه ی مرزهای جهان کشیده شده است.در جهانی که خشونت علیه زنان بیداد میکند؛ و در یک مقیاس جهانی زنجیره ی بهم پیوسته ای از خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان است.
در بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی بر آن شدیم که مجموعه ای از سخنرانی ھا، پیام ھا و اطلاعیه ھای سازمان زنان ھشت مارس و فعالین این سازمان را در مورد علل کشتار انقلابیون و مبارزین دھه ۶٠ و تابستان ۶٧ را در اختیار خواننده گان قرار دھیم. امید داریم که انتشار این مجموعه کمکی باشد برای آگاه کردن ھر چه بیشتر نسل جوان از تاریخ مبارزاتی نسلی که جرئت کرد برای ساختن جامعه ای که در آن زندان و زندانی معنا نداشته باشد، خلاف جریان شنا کند.
رفيق آذر درخشان، وظيفه ی انتشار مجموعه ی نوشته ها و سخنرانی های خود را، به نگارنده ی اين سطور سپرد. خوشبختانه در هنگام حيات رفيق، بخشی از آن مجموعه در كتابی با نام «زنان سال صفر» انتشار يافت.كاری كه بدون همياری بيدريغ و شبانه روزی بسياری از رفقا و دوستان آذر ميسر نبود. اينك مجموعه «تنها صداست كه می ماند» پيشروی شماست.
آن چه در پیش رو دارید منتخبی است از نوشته های فعالین سازمان زنان هشت مارس در برخورد به نظریه پردازان و پروژه های زنان لیبرال و اصلاح طلب، خصوصا از زمان شکل گیری کمپین یک میلیون امضا، همگرایی جنبش زنان و ... انتشار این مجموعه برای زنان و دختران جوان نسل سوم که حضوری جسورانه در صحنه سیاسی بخصوص در خیزش توده ای پس از "انتخابات" ۸۸ داشتند از اهمیت برخوردار است.
نشست زنان چپ و کمونیست می تواند گام مهمی و فصل تاریخی مھمی در دفتر جنبش انقلابی زنان باشد.ستم بر زنان یا فرودستی زن یكی از آن روابط اجتماعی ستمگرانه ای است كه به استحكام شالوده ھای جامعه طبقاتی استثماری خدمت می كند.این ستمگری اجتماعی قدمتی به اندازه ظھور جامعه طبقاتی دارد. رابطه اجتماعی كه میان زن و مرد برقرار است در قلب جامعه طبقاتی قرار دارد و لازمه تمامی اشكال استثمار منجمله استثمار سرمایه دارانه است.
تاريخ کشور ما در دوره حکومت ننگين جمھوری اسالمی، بسی خونبار است. در ميان اعدامی ھا، افراد مختلف با شرايط متفاوت از لحاظ افکار و عقايد، قوميت، سن، جنس، شغل و ...؛ وجود داشته اند، انسان ھايی که گناه شان اعتراضی بجا به شرايط تحميلی ظالمانه و يا سرپيچی از فرامين و قوانين غير انسانی حاکم بود و چه بسا، اعدام ھايی برای پنھان ماندن تخلفات و فساد عوامل حکومتی، صورت گرفته است. به ھر روی، دست اندرکاران جمھوری اسالمی ھر فردی را مانعی در راه رسيدن به اھداف و اميال شان تشخيص دادند، به قتل رساندند. رويه ای که ھمچنان ادامه دارد و تا جمھوری خونريز اسلامی ھست، ادامه خواھد داشت.
نوشته ای که در پیش رو دارید، سومین بخش از مجموعه ای است که خواهیم کوشید در آن تصویری از زنان کمونیست و انقلابی عرضه کنیم. هدف دو گانه است.این زنان، در دو جبهه سانسور شده اند. بورژوازی به خاطر دشمنی با ایده ها و مبارزات شان آنان را نفی می کند. یا اگر آنقدر رجسته اند که انکارشان ممکن نیست، تحریف شان میکند. نگرش مردسالارانه در جنبش انقلابی و کمونیستی نیز به دلیل آن که زن بوده اند، اغلب در موردشان سکوت کرده است.