از زمان شیوع ویروس کرونا، مردم جهان، چهره واقعی پشت تبلیغات تو خالی گردانندگان این سیستم را واضح‌تر از پیش دیدند.

راه نجات زحمت‌کشان جامعه نه تنها از شر ویروس‌ها، بیماری‌ها و بلایای طبیعی، بلکه و مهم‌تر از آن از شر استثمار و سرکوب، تنها به‌دست گرفتن سرنوشت شان به‌دست خودشان است. دیگر بس است! غارت جهان، نابودی منابع انسانی و طبیعی، غارت نیروی کار زحمت‌کشان، دیگر بس است!

رویای آذر نابودی جهان کهنه و پوسیده سرمایه‌داری بود. آذر خشم و نفرتی عمیق نسبت به سیستم سرمایه‌داری‌ هم از نوع رژیم زن ستیز و پدرسالار جمهوری اسلامی و هم از نوع امپریالیست‌های مردسالار داشت.

چرا که سر برآوردن زنان هنرمند در چنین راه ناهمواری، هم‌چون ره‌سازی در باقی بیراهه‌ها، بیشتر به معجزه مانند است. معجزه‌ای که تنها مبارزه و مقاومت خود زنان موجب تابیدن فروغ‌اش تا به‌همین‌جا و بر پیچ ‌پیچه‌های این راه تاریک شده است.

زندگی پروین، زندگی هزاران هزار پروین‌های بی‌نام و نشانی است که مجبورند برای داشتن اطاق محقری و لقمه نانی، تن‌اشان را در اختیار مردان بگذارند! برای پروین و پروین‌ها، تن‌فروشی شغل نیست، بلکه درب و داغان شدن ‌شَان انسانی‌اشان است.

در زمان ریگان کارزار‌»جنگ علیه جرم و جنایت» به کارزار«جنگ علیه مواد مخدر» مبدل شد. در حقیقت این جمعیت سیاه‌پوست بود که هدف قرار می‌گرفت. در حالی که چند سال بعد فاش شد که یکی از توزیع کنندگان موادمخدر در میان سیاه‌پوستان و لاتینی‌ها پلیس و خود دولت بوده است.

در سیستم سرمایه‌‌داری حاکم بر جهان، نقش، هویت و موجودیت طبیعی زن در درجه‌ اول ابزار بودن اوست. ابژه جنسی و ابزاری برای تولیدمثل؛ بنابراین باید کنترل شود. زن ملکی است که باید از جانب دولت، قانون و مرد کنترل شود.