کارزار زنان: جنایات ضد زن طالبان نتوانسته از بروز خشم زنان و نفرت زنان خصوصا نسل جوان آن جلوگیری کند. هر روز با ادامه مقاومت و مبارزه زنان، جنگی را که طالبان علیه زنان آغاز کرده است، آنان را خوارترو رسواتر از همیشه کرده است. در فرآیند این جنگ، اگر با تئوری علمی و رهائی بخش و هم چنین سازمان یافته همراه شود، اقشار وسیع تری از زنان به آگاهی بر حقوق خود و آگاهی به قدرت خود دست خواهند یافت و تعداد بیشتر و بیشتری از جامعه بر اهمیت مبارزه زنان پی خواهند برد. حتی بخش وسیعی از مردانی که از امتیازات علیه زنان بهره مند هستند مبارزه آگاهانه و متشکل زنان در خواهند یافت که این رشوه ای بیش به مردان برای حفظ یک نظام پدر/مردسالار، برای حفظ یک نظام قرون وسطایی و وابسته نیست. ستم و فرودستی زنان به معنی عقب ماندگی بیشتر و در بند اسارت بودن کل جامعه است. ٥ آگوست ٢٠٢٢
هشت مارس: زبان از پاسخگویی به این همه وقاحت قاصر است. هنوز شعله های آتشی که تن دختر آبی را در اعتراض به حکم ۶ ماه زندان شما برای ورود به ورزشگاه سوزاند، قلبمان را می سوزاند، هنوز فراموش نکرده ایم که به صورت زنانی که با در دست داشتن بلیط، قصد ورود به ورزشگاه مشهد را داشتند، اسپری فلفل پاشیدید. فراموش نکرده و نمی کنیم که زنان را به جرم اعتراض به عدم مجوز حضور در ورزشگاه ها ضرب وشتم، زندانی و مجازات می کنید؛ آن وقت با وقاحت تمام می گویید که مشکلی درباره حضور زنان در ورزشگاه ها نداشتیم؟!!
کشور ما تنها کشوریه که آمار هیچ چی رو نداره، آمار کشته شده های کرونا، سیل زده ها، زلزله زده ها، آمار کشته شده های آبان و این جوان هایی که دارند اعدام می کنند، هواپیمایی که زدند، اصلا آمار فقر کشور و آمار گرونی و خلاصه آمار هیچی رو ندارن... کارزار زنان: یکی از وظایف اصلی جمهوری اسلامی در طول چهل و سه سال گذشته اشاعه دین و خرافات در میان مردم بوده است. این رژیم تمام تلاش خود را در تبلیغ و ترویج ایدئولوژی پوسیده و کهنه خود به کار گرفت تا در تفکر مردم جا بیاندازد که فاجعه هایی مرگباری هم چون کرونا، سیل، زلزله ... غضب خداست و آن را بپذیرند و راضی به رضای خدا باشند!! ده ها هزار نفر زندانی سیاسی را در دهه شصت و تابستان شصد و هفت اعدام کردند و گفتند به خواست خدا عمل کرده اند. بیش از هزار و پانصد نفر را در آبان نود و هشت به قتل رساندند و گفتند تقدیرشان بوده است.... اما مردم آگاه شده اند و بخش های وسیعی از مردم در خیزش ها و مبارزات اخیر با حمله به مراکز مذهبی و درب و داغان کردن آن به جمهوری اسلامی اعلام کردند که تف به همه ایدئولوژی پوسیده و خرافات و دین ات!
هشت مارس: در شرایطی که بیش از پنجاه میلیون از مردم زیر خط فقر قرار دارند، در شرایطی که میلیون ها جوان بیکار و سرگردان هستند، در شرایطی که تهیه یک لقمه نان برای اکثریتی از مردم به یک معضل بدل شده، در شرایطی که موج بیکاری زنان و مردان کارگر و زحمتکش بیداد می کند .... یک چیز پا بر جاست: هجوم گله های مزدور امر به سرکوب زنان برای حمله به زنانی که حجاب اجباری را بر نمی تابند. اما زنان جسورانه در مقابل این مزدوران می ایستند و تن به این اسارت نمی دهند.
پنج‌شنبه ۲ تیرماه ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود که نشان می‌داد عده‌ای از نوجوانان شیرازی در پارک بلوار چمران این شهر برای انجام بازی اسکیت تجمع کرده‌اند و بدون حجاب درحال صحبت هستند. ساعاتی پس از انتشار این ویدیو، رییس کل دادگستری استان فارس از «صدور دستور قضایی برای برخورد با عوامل هنجارشکنی و کشف حجاب» خبر داد و فرماندار شیراز نیز گفت ۱۰ نفر از این نوجوانان بازداشت شده‌اند. کارزار زنان: پاسخ جوانان شورشی دهه نود: بر نتابیدن اجبار در حجاب و اجبارهای دیگر . بر نتابیدن ستم های جنسیتی . نوجوانانی که حاضر نیستند تن به باید ها و نباید های رژیم حاکم بدهند.
هشت مارس: با تشدید وضعیت اسفبار اقتصادی در کشور و گسترش فقر، روز به روز بر تعداد کودکان کار افزوده می شود. علاوه بر کودکانی که به دلیل فقر خانواده باید هر روز ساعت ها با دستفروشی و جمع آوری ضایعات، کار طاقت فرسا انجام دهند؛ مافیا های رنگارنگ فروش و توزیع مواد مخدر و بازار فروش سکس نیز دام های مخوف خود را گسترده اند تا این بی پناه ترین و با ارزش ترین سرمایه های کشور را برای کسب سود به بردگی بکشانند. کودکی آنان را که باید صرف بازی های کودکانه و آموزش و پرورش گردد، درخدمت چرخش بازار فروش مواد مخدر و فروش سکس می ربایند تا جیب های خود را پر کنند...!- در کشوری که کوچکترین اعتراضات به سرعت ردیابی شده و به شدت مجازات می شود، آیا می توان تصور کرد که بدون همکاری و حمایت مسئولین و ارگان های ناظر، میلیون ها کودک در این شبکه ها به کار گرفته شوند. حکومت که قرار است مسئول مستقیم حمایت از کودکان باشد، خود عامل اصلی به بردگی کشیدن این کودکان است!
هشت مارس: هنر ماندگار، هنری است که رابطه تنگا تنگ خود را با زحمتکشان - که اکثزیت مطلق جامعه را تشکیل می دهند - حفظ کرده و در خدمت رفع هر گونه ستم و استثمار در سطح جامعه ، گام بردارد!