امروز صبح، نوید را بعد از شکنجه‌های جسمی و روحی، بعد از اعتراف گیری‌های اجباری توسط تیر خلاص زدندهای جمهوری اسلامی، طناب‌دار را به گردن‌اش انداختند و او را به قتل رساندند. نوید را از ما گرفتند، اما آرزوهای نوید را که ساختن جامعه‌ای بدون ستم و استثمار بود را نمی‌توانند اعدام کنند و از ما بگیرند.

خشونت علیه زنان .ترانه ی دخترانه توسط مهدی یراحی منتشر و تقدیم شده به: دخترآبی، دختران شین آباد و زنانی که مورد خشونت و تجاوز قرار گرفتند

متن کامل نامه زندانی سیاسی گلرخ ایرایی:
اینجا در زندان قرچک ورامین بزرگترین زندان زنان خاورمیانه، زندگی جریان ندارد و این تمام حرفی است که می‌توان زد. اینجا عمق فاجعه‌ای ‌است که تکیه زنندگان بر مسند قدرت، توصیفش را سیاه‌نمایی می‌خوانند. آینه تمام نمایی از جامعه استبدادزده‌مان؛ اینجا بخشی از زندانیان تمام وقت خود را به بطالت می‌گذرانند و دقیقا هیچ کاری برای انجام دادن ندارند و به همین منوال مدت حبس‌شان که گاه چند سال است سپری می‌شود و کسی به این بازتولید بزه اهمیتی نمی‌دهد.

اندوه از دست دادن سحر و هزاران سحر دیگری که در زندان ها، در کوچه و خیابان و حتا در خانه های شان زندگی و روزشان به صبح روشن تبدیل نشد را باید به خشمی سوزان برای ادامه مبارزه تا سرنگونی انقلابی رژیم زن ستیز و جنایتکار جمهوری اسلامی بدل کنیم.