اگر بیست سال پیش، توحش طالبان علیه زنان سوژه داغ رسانه‌های غربی می‌شد تا کیلو کیلو بمب بر سر روستاها و همین زنان و کودکان بیاندازند، بیست سال بعد منافع‌شان دیکته کرد که از طالبان چهره‌ای «میانه‌رو» و «تغییرکرده» بسازند و برایشان فرش قرمزی جهت «انتقال مسالمت‌آمیز قدرت» پهن کنند. این است آینده نیروهای سیاسی آویزان به قدرت دولت‌های خارجی و این است تصویر فردای کسانی که امروز در کنار پمپئو و بلینکن می‌ایستند و از آنان طلب رهایی زنان ایران را می‌کنند.
اگر بیست سال پیش امپریالیست های آمریکائی و متحدین اش وعده رهایی زنان و نابودی طالبان را با اشغال خونین و کشتن هزاران هزار نفر و آواره کردن خیل عظیمی از مردم پیش بردند، امروز با فرش قرمز به استقبال طالبان و قدرت گیری اش رفتند.
ترانه متحد شو؛ پیام مبارزه با گروه تروریستی طالبان را در آن اعلام میکند، یکشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ همزمان با سقوط کابل منتشر شد.