الناز رکابی این زن جسور ورزشگاه که برای اعلام همبستگی با قیام مردم ایران و با به جان خریدن خطر، قانون متحجر و زنستیزانه حجاب اجباری را زیر پا گذاشت.
انگیزه، ابعاد و عوامل واقعه آتش سوزی در زندان اوین، مثل همه اتفاقاتی که در حوزه های تحت نظارت جمهوری اسلامی، رخ می دهد، ناروشن و مشکوک است. باید منتظر درز اخبار دقیقتر باشیم.
اکرم نقابی هم یکی از شیر زنانی است که در تمامی این سال ها با دادخواهی قتل فرزندش، نام او را زنده نگاه داشته و با حضور فعال خود در مبارزات افشاگرانه علیه نظام جنایتکار جمهوری اسلامی، راه فرزند خود را ادامه داده است.
دستکم هزار سینماگر فرانسوی، با امضای یک بیانیه از اعتراضات مردمی در ایران حمایت کردند. از امضاکنندگان می‌توان به آلیس دیوپ، ژولیت بینوش و ماریون کوتیار اشاره کرد.
انفجار در حالی رخ داده است که دانش آموزان دختر در کنکور آزمایشی در یک مرکز آموزشی در دشت برچی در غرب کابل شرکت داشتند.
هنر مردمی، هنری است ماندگار؛ هنری است که پیوند خود را با مردم ستمدیده و زحمتکش که اکثریت مطلق ساکنان کرۀ خاکی را تشکیل می دهند، حفظ کرده و در کنار مردم باقی بماند.
هشت مارس: اگر نمی خواهیم گرسنگی، نابرابری، کشتار، شکنجه، سرکوب، ارعاب، تهدید و تحقیر را تحمل کنیم، باید بها بپردازیم. اگر به دنبال تغییر هستیم ناچاریم بها بپردازیم. این «بها» را در همین روزهای اخیر ده ها تن از شجاع ترین و از خودگذشته ترین زنان و مردان این جامعه، با جان خود پرداخته اند! ما کجا قرار داریم و حاضریم کدام «بها» را بپردازیم؟
ترویج شعارهای ارتجاعی مثل «مرد، میهن، آبادی»، ترویج تفکر مردسالارانه و ناسیونالیستی است که بیش از همه به هدف حذف زنان، این نیروی مصمم، جسور و تعیین کننده در مبارزات متحورانه ۴۳ سال گذشته و بارز تر از همیشه در دو هفتۀ اخیر، خدمت می کند و در عین حال به تضاد های ملی دامن زده و تلاش می کند در صف متحد انقلاب، تفرقه ایجاد کند.