نشریه هشت مارس، نشریه ای متعلق به جنبش زنان، نشریه ای که صدای زنان مبارز و انقلابی را بیست و دو سال منعکس کرده،۵۰امین شماره اش منتشر شد. زمانی که اولین شماره نشریه هشت مارس به سر دبیری زنده یاد رفیق آذر درخشان منتشر شد، مسئولیت بزرگی به عهده گرفته شد.
واقعیت این است که حاکمین جامعه کنونی یعنی امپریالیست‌ها و حاکمین سرمایه که جهان را بر اساس استثمار و فوق استثمار و کسب سود و رقابت های امپریالیستی سازماندهی می‌کنند نمی‌توانند راه کاری بهتر از قربانی کردن میلیونها و شاید ده‌ها میلیون انسان برای مبارزه با این ویروس کرونا در چنته داشته باشند.
در این وضعیت که ویروس کرونا در حال شیوع یافتن در افغانستان است، خشونت علیه زنان هم به شدت شیوع یافته و گسترش بیشتری هم خواهد یافت.
در شرایط کنونی رقابت های امپریالیستی جهت کشف و ثبت واکسن و یا داروی ضد کرونا بسیار تشدید یافته و قصد دارند از آن به مثابه سلاحی مرگ بارتر از سلاح های کشتار جمعی استفاده نموده و آینده بشریت را به گروگان بگیرند.
وظیفه ما و همه نیروهای مبارز و انقلابی این است که برای آزادی کلیه زندانیان که خطر ابتلا به ویروس کرونا جان شان را تهدید می کند و می تواند یک کشتار جمعی وسیع دیگری را در زندان به وجود آورد، مبارزات مان را ادامه دهیم. ادامه این مبارزه در شرایط کنونی در راستا و در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی قرار دارد.
اکثریت زنان به جرم «اخلاقی» از قبیل فرار از منزل در حبس به سر می‌برند. دیدگاه ، رسوم و عنعنات قبیلوی حاکم بر افغانستان ستم بر زنان را شدت بخشیده است. حاکمیت دین اسلام بر کشور اساس این ستم را تشکیل می‌دهد.
در شرایط کنونی حتی پیشبرد زندگی محقرانه برای خیل عظیمی از محرومان جامعه خصوصا زنان سرپرست خانواده امکان پذیر نیست. در جامعه‌ای که تن یک دختر بچه به‌‌‌خاطر فقر و فلاکت خانواده به‌فروش گذاشته می‌شود، در جامعه‌ای که هر بحرانی باعث می‌شود دختر بچه‌های طبقات فقیر بیشتر آسیب ببینند و.... چه باید کرد؟
مردم افغانستان بخصوص مردم شهرهرات باید متوجه واقعیت مسئله باشند و از تاریخ بیاموزند آنها باید دوره حکومت طالبان را بیاد بیاورند که چگونه آمریکا و چاکرانش در قطر حکمروایی آنها را به رسمیت شناخته و چند کشور در افغانستان سفارت افتتاع کردند. آمریکا و یارانش کاری به کارهای زن ستیزانه و ضد انسانی طالبان نداشتند، بلکه آنها منافع خود را می دیدند و در پیوند با منافع خود کار می‌کردند و برای نوکران و چاکران شان میلیونها دالر هدیه می‌دادند تا به سود و فوق سودها دست یابند. امروز نیز در بند شدن زنان و مردان افغانستان و بردن کشور به عصرحجر برای آنها اهمیتی ندارد. هر کسی که منافع آنها را تامین نماید، همان را می خواهند.
در نتیجه مبارزات و خیزش‌هایی که خصوصا از دی‌ماه ۹۶ آغاز شده، راه انقلاب هموارتر گشته است. این امر برای نیروی انقلابی که قصد دارد، جامعه را در خدمت به رهایی بشریت، تغییر دهد، اهمیت ویژه‌ای دارد. در این شرایط نه تنها نیروی انقلابی باید خود را به این مبارزات و خیزش‌هایی که راه را باز کرده است متکی کند، بلکه با پیشبرد امر مبارزه علمی و با سازماندهی توده‌ها از پائین، شرایط پیشروی انقلابی و پاسخ صحیح به ضرورت انقلاب را بیش از پیش فراهم کند.
شرکت‌ها و بانک‌های چند ملیتی در بخش اعظم جهان امپریالیستی از سوئیس و بریتانیا گرفته تا آمریکا و چین و سایر کشورها، بخشی از سرمایه‌ی خود را مستقیماً روی محصولاتی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که بر پایه نابودی جنگل‌های باران‌زا تولید می‌شوند و به این ترتیب بخش عظیمی از این جنگل‌ها را در مالزی و اندونزی نابود کردند.