سخنرانی پر حرارت طاهره (شابانا بخش)، یک دختر دبیرستانی پاکستانی الاصل در مقابل کلاسش، سر آغاز فیلم است. طاهره که در یک مدرسه کاتولیک تحصیل می کند به جو ضد مسلمانی که سیاستهای بوش و بلر دامن زده می تازد، به شرایط متنوعی که زندگی انسانها را رقم می زند اشاره می کند و می گوید من یک پاکستانی ام، اهل گلاسگو، زن هستم .... و افتخار می کنم.
رژيم يك كارزار بر سر مسئله زنان راه انداخته كه يك نمونه آن سريال فوق است. كارزاری شامل سريال و مصاحبه و تفسير و غيره. تقريبا تم \"بانويی ديگر\" در هر سريالی تكرار می شود، همراه با چاشنی مسخره كردن فمينسيت ها و زنان مدافع حقوق زنان. بنظر اين بخشی از کارزاری است که رژيم برای مقابله با جنبش بالنده براه انداخته است. آنها سعی می كنند مردان جامعه را با تاكيد بر امتيازات مردانه و خطر زنان حول ايدئولوژی و قوانين رژيم بسيج كنند. خيلی سعی می كنند مردان را از شورش زنان بترسانند و در ضمن مردان را مظلوم جلوه دهند. اين کارزار ارتجاعی را بايد از طريق مبارزه آگاهانه مان نقش بر آب کنيم.
یكی از نكات به شدت آزاردهنده فيلم ، لحن مشمئز كننده ده نمكی هنگام مصاحبه با تن فروشان است. از اين لحن ، تحقير و وقاحت و هيز بازی می بارد. جالب است كه لحن همين آقای مصاحبه گر هنگام صحبت با مردانی كه در خيابانها جلوی پای دختران (تن فروش باشند يا نباشند) ترمز می زنند خيلی دوستانه و خودمانی است. می بينيم كه بعد از چند دقيقه صحبت و چرخ زدن در خيابانهای تهران و فيلم گرفتن از دختران بدحجاب ، ده نمكی بلندگو را در اختيار همين مشتريان كثيف قرار می دهد تا به تن فروشان بتازند و در مورد "خطرات" قربانيان نظام برای سلامت فكری جامعه داد سخن بدهند.
فيلم "نيمه پنهان" حکايت زنی است به نام فرشته، که در آستانه چهل سالگی تصميم می گيرد برای اولين بار پس از ١٧ سال زندگی مشترک، واقعيتهايی از گذشته اش را برای شوهر بازگو کند. اين واقعيت عمدتا مربوط به رابطه او با مردی است که در جوانی دوست داشته است. اين علاقمندی زمانی صورت گرفت که انقلاب شده بود و او در يک گروه سياسی چپ فعاليت می کرد.
محسن مخملباف فیلم سازحزب الهی سابق که طی سلاهای اخیر به جرگه "اصلاح طلبان" حکومتی پیوسته، بالاخره فرص را غنیمت دیده و در بازار بورس تقاضا برای مسئله افغانستان فیلمی را به سفارش یونسکو بنام "سفرقندهار" بروی اکران آورد.امپریالیستهای غربی نیز شتنند که پاداش او حل مشکل "زنان" افغانستان است!!!
زن زيادی فيلمی است ديدنی و واقعا قابل مقايسه با اغلب فيلمهای اين جشنواره كه تم های مذهبی و عاطفی ـ عرفانی داشت نيست. از نيمه پنهان و واكنش پنجم بهتر است. خود ميلانی گفته بود كه فيلمش ضد مرد نيست و هيچكس را مقصر معرفی نمی كند. بلكه می خواهد به مناسبات و شرايطی بپردازد كه آدمها را اعم از زن و مرد وادار به اين رفتارها و عملكردها می كند.
"دو زن" روایت ستمی است که از فردای برقرار جمهوری اسلامی بر نسلی از زنان ایران رفت. سرنوشت فرشته نام آور، قهرمان فیلم، سرنوشت بسیاری از دختران جوان دانشجو در دوران انقلاب ۵۷ است که با شور و شوق و امید به حرکت در آمده بودند، اما با هجوم وحشیانه ارتجاع جدیدی روبرو شدند که با چماق سرکوب و زنجیر مذهب و سنت کوشید آنان را به اطاعت و تسلیم وادارد.با "دو زن" به روزهای هجوم پاسداران و حزب اللهی ها به دانشگاه، برهم زدن بساط فروش نشریات سازمانهای کمونیستی و انقلابی، و سپس کشتار دانشجویان و تعطیلی دانشگاه ها تحت نام "انقلاب فرهنگی" برمی گردیم.