«زن» بودن و «ایستادن بر سر آرمان» های خود، جرم نابخشودنی زینب است که او را حتی از همان حقوق ناچیز و قطره چکانی موجود در زندان هم محروم می سازد!
رهایی زنان افغانستان و تمامی اقشار تحت ستم؛ تنها با مبارزات متشکل و آگاهانۀ زنان و تمامی اقشار تحت ستم است که می تواند واقعیت پیدا کند!
تصنیفی قدیمی بنام « آفتاب به سر درخت ناربندان» که از قدمتی ۱۵۰ ساله برخوردار است و با تاریخ مشروطه و مبارزۀ ضد استبدادی مردم عجین شده است.
شریفه را همچون بسیاری دیگر از زنان و مردان بیدار دل جامعه، به بند کشیدید، شکنجه و تهدید نمودید و برایش حکم اعدام نوشتید تا به خیال خام خود نه تنها او را خاموش سازید، بلکه با ایجاد رعب و وحشت، افکار بلند او را از فکر و قلب میلیون ها انسان بیدار دل و عدالت جو، بروبید؛ ذهی خیال باطل
عدم حمایت طالبان از ورزشکاران زن افغانستان که در المپیک پاریس
همراهی با این زنان شجاع در این مبارزه، ضرورت تاریخ و انتخاب سمت درست مبارزه است!
دهن کجی زنان به این جو سرکوب و ارعاب، جنگی است که هویت مذهبی و اقتدار پوشالین جمهوری اسلامی را هر روز بیشتر به خطر انداخته و کلیت نظام را وحشت زده نموده است!
طبق آمار سازمان ملل، تنها از ژانویه ۲۰۲۳ تا آوریل ۲۰۲۴ُ (از بهمن ۱۴۰۱ تا فروردین ۱۴۰۳)، نزدیک به ۹۰۰ نفر بر اثر مهمات باقیمانده از جنگ، کشته یا زخمی شدند که بیشتر آنها کودکان بودند.
باز هم بار دیگر برای اجرای نمایش مسخرۀ «دمکراسی» در سطح جهانی، سیرکِ مضحک و وقیحانه انتخابات را با کاندیداتوریِ لشکری از عروسک های خیمه شب بازی و بی اراده، که هریک دستی تا مرفق به خون مردم، آلوده دارند، و وظیفه اشان تنها گرم کردن تنور انتخابات است؛ به راه انداخته اند. تنور سردی که خیلی وقت است با این پوشال های ناچیز گرم شدنی نیست!