De revolutionaire massa worstelt!

Het zal de weg vrijmaken om de gevangenisdeuren te breken en de politieke gevangenen te bevrijden!

Zeinab Jalalian, Sepideh Gholyan, Esmail Bakhshi, Mojgan keshavarz, Soheil Arabi, Nasrin Sotoudeh….

Deze en honderden anderen wiens namen in geen enkele media zijn geweest, zijn politieke gevangenen!

Het islamitische regime van Iran heeft hun gemarteld en gedwongen tot valse bekentenis, bedreigd, vermoord, geëxecuteerd, enz.

Eenendertig jaar geleden probeerde het repressieve islamitische regime van Iran zich te consolideren door de vrijheid zoekende, militante, revolutionaire en communistische krachten te onderdrukken. De executie van tienduizenden van de beste generatie in de samenleving in de jaren tachtig, de intensivering van de inferioriteit van vrouwen, de onderdrukking van nationale minderheden dienden dit doel.

Deze onderdrukking was ook een goede dienst voor de imperialisten. Dat is de reden waarom de imperialisten zwijgen over dat brute bloedbad. De stilte van de imperialisten in die tijd was een bevestiging van één van 'swerelds wreedste regimes. Het bloedbad van een revolutionaire generatie beloofde de imperialisten dat zij hun wereldsysteem van onderdrukking en uitbuiting konden voortzetten door te vertrouwen op het islamitische regime!

Het doel van het regime over dat brute bloedbad van de politieke gevangenen in de jaren 80, speciaal die revolutionaire leiders die uit de volkeren kwamen, vechten tegen het reactionaire regime van de Shah en hadden een belangrijke rol in het pad om het islamitische regime van Iran omver te werpen; was om de mensen en verschillende bewegingen van hun leiders te beroven.

Als het regime zichzelf consolideert door deze slachting, wil het vandaag de legitimiteit terugwinnen en voorkomen dat hun wankele systeem wordt omvergeworpen; door de arbeiders, vrouwen, het milieu, onderdrukte minderheden, studenten, leraren en andere activisten gevangen te zetten en de verspreiding van deze bewegingen te voorkomen, het revolutionaire bewustzijn en de eisen van het volk. Terwijl het regime worstelt voor zijn leven, is het vastbesloten om angst onder de mensen te creëren door brute onderdrukking aan de ene kant en aan de andere kant om de imperialisten te laten zien dat ze nog steeds de samenleving kunnen beheersen met hun  repressie.

Maar vandaag is de situatie veranderd! Tegenwoordig verlangen miljoenen mensen in de lagere klasse van de samenleving naar de volledige revolutionaire omverwerping van dit regime.

In tegenstelling tot de jaren 80 dacht het islamitische regime dat ze de helft van de samenleving konden onderwerpen aan gehoorzame vrouwen door scheermes en zuur te gooien, om hijab op te dwingen; in plaats daarvan zaaiden vrouwen, in middeleeuwse gevangenissen en in een grotere gevangenis van de samenleving, het zaad van de strijd door het regime en de anti-vrouwenwetten te bestrijden en te weerstaan, met als kern de verplichte hijab. Een zaadje dat gedurende de veertig jaar van vrouwenstrijd en verzet tegen verplichte hijab en andere vormen van geweld tegen vrouwen uitgroeide tot een jonge, maar geladen zaailing in de nasleep van januari 2018 toen de vormen van strijd werden geïntensiveerd en vrouwen de hijab op straat afdeden.. Deze zaailing heeft aangetoond dat opstandige vrouwen door hijab te verwijderen en te verspreiden in de hele samenleving, door niet te vrezen voor arrestatie, boetes, marteling en zware gevangenisstraffen, hopen op een samenleving waarin vrouwenlichamen noch tot staat, noch religie, noch mannen behoren.

Met het regime in een diepe politieke, economische en sociale crisis en geconfronteerd met een internationale sanctie; het aanvallen van vrouwen en hun basisrechten en het vasthouden van activisten voor vrouwenrechten staat hoog op de agenda van alle heersende reactionairen. Dat is de reden waarom een groot deel van de politieke gevangenen in de huidige situatie vrouwen zijn. De Islamitische fundamentalisten in Iran zijn zich ook bewust van de strategische rol en positie van vrouwen bij het afschaffen van rotte en oude relaties en het aangaan van nieuwe. Ze zien dat de opgebouwde woede en haat in de deelname van vrouwen aan alle bewegingen, vooral gedwongen hijab, hun systeem zou kunnen vernietigen, als het wordt vrijgegeven. Nu, meer dan ooit tevoren, moeten de radicale vrouwenbeweging en haar activisten niet alleen de kwestie van de strijd tegen gedwongen hijab, scheiding van religie en staat en andere eisen in andere campagnes betrekken, maar ook de vlag van de strijd voor de vrijheid van alle politieke gevangenen. Omdat het stellen van deze eisen in de arbeidersbeweging, studentenbeweging, lerarenbeweging, enzovoort, de revolutionaire strijd zal helpen verspreiden om het onderdrukkende en anti-vrouw islamitische regime omver te werpen en de weg vrijmaakt voor het breken van de gevangenisdeuren en het vrijgeven de politieke gevangenen!

De roep om "onvoorwaardelijke vrijlating van alle politieke gevangenen" in alle campagnes en bewegingen, met de slogan "we vergeten noch vergeven", kan de grens met alle reactionaire groepen aan de macht, alle opportunistische en pro-imperialistische krachten opruimen. Omdat het voldoen aan de eisen om alle daders van criminele slachtingen in de jaren 80 en de zomer van 1987 voor de rechter te brengen, evenals de vrijheid van alle politieke gevangenen, een directe link heeft met de revolutionaire omverwerping van het islamitische regime en de oprichting van een nieuw en revolutionaire samenleving. Een samenleving waarin niemand wordt opgesloten, gemarteld en geëxecuteerd vanwege hun afwijkende mening.

8 March Women Organization (Iran-Afghanistan)

De campagne tegen staats-, sociaal en huiselijk geweld tegen vrouwen in Iran

Augustus 2019

www.8mars.com/  8marchnl@gmail.com

www.youtube.com/8marsorg /  www.facebook.com/8marsorg// https://t.me/eightmars

www.kaarzaar.org  /  karzar.zanan.2016@gmail.com