مادر یوسفی، مادر فریده یوسفی، بود. فریده در ٢٧سالگی به اتفاق همسرش علی عجم در سال ١٣۶٢ در زندان اوین تیر باران شد. جمهوری اسلامی، حسن عجم، برادر علی را نیز در همان سال اعدام کرد. هر دو، پسران مادر عجم بودند.
مادر عجم بودند. فریده یوسفی دانشجوی مهندسی دانشکده نفت آبادان بود و به‌طور موقت در مدارس آموزش و پرورش زبان انگلیسی تدریس می‌کرد.
فریده یوسفی از فعالان سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر بود.
مادران خاوران در آن روزها، دهه ۶٠ و تابستان ۶٧، نقش تعیین کننده ای در افشای جمهوری اسلامی و جنایاتش در قتل عام زندانیان سیاسی داشتند.
پایداری و استواری مادران-خاوران هم چون مادر یوسفی علیرغم همه سرکوب ها باعث شد که پرچم نمیبخشیم و فراموش نمیکنیم بدست دیگر مادران دادخواه قرار گیرد و گسترش یابد.
نقش مادران دادخواه خاوران و مادران دادخواه ، ۸۸، دی ۹۶، آبان ۹۸و خیزش ١٤٠١ باعث شده است که امروز اکثریتی از توده های ستمدیده در سراسر جامعه به دنبال دادخواهی باشند.
kaarzaar@
٤ سپتامبر ٢٠٢٣