خودسوزی زنان افغان
خشونت در برابر زنان، ازدواج‌هاي اجباري، فروش دختران، كشتن زنان به بهانه حفظ شرافت خانواده و مبادله زنان به عنوان ابزاري براي فرونشاندن مشاجرات قبيله‌يي، اينها همه نمونه‌هايي است از شرايط اسفناك زنان در افغانستان. داستان مصيبت هاي زنان افغاني، داستاني است قديمي و ريشه دار. بويژه در جنوب كشور، آنجا كه در كنارقوانين كشور، قوانين قرون وسطايي قبيله‌يي هم حاكمند و حتي طبيعي‌ترين حقوق زنان هم ناديده گرفته مي‌شود. و به راستي آيا به كار بردن اصطلاحاتي از قبيل حقوق زنان در جايي كه موجوديت زن به خودي خود ارزشي ندارد و زن فاقد هرگونه حقي است، ساده انگاري محض نيست? اينجا امريكايي ها به دنبال بن لادن مي‌گردند و زنان افغاني كه از شدت سنگيني بار نظامي مرد سالارانه ، در رنج هستند، را نمي‌بينند. از سوي ديگرسازمان ها و نهادهاي مدافع حقوق بشر و بويژه مدافع حقوق زنان، يا اجازه ورود به قند هار و بررسي اوضاع از نزديك را ندارند يا اينكه همانند حكومت افغانستان خود را درگير مسائل و مشكلات قبيله‌يي نمي‌كنند. چند وقتي است كه شعله هاي اين نابرابري كه ريشه در قرنهاي دور دارد، از جان زنان افغاني زبانه كشيده است. زنان افغاني به نشانه اعتراض به هر چه كه به اسم سنت بر آنان روا گشته، پيكر خويش را به آتش مي كشند. شايد كه اين اقدام منجر به بيداري جوامع مدافع حقوق بشر شود و دختر بچه هاي افغاني را از سر نوشت سوزناكي كه اين نظام مرد سالارانه براي آ نها رقم زده برهاند. عفيفه معروف، يكي از اعضاي كميسيون حقوق بشر، يك سازمان مستقل افغاني ، از بيمارستاني در قندهار ديدار كرده است. او از زناني حرف مي زند كه براي پايان رنج هايشان به خود سوزي دست مي‌زنند. او آمار اين خودسوزي ها را 60نفر در سال تخمين مي‌زند. قبل از رسيدن موج خود سوزي‌ها به قندهار، مواردي از اين گونه خودكشي ها از استان غربي يعني هرات گزارش شده بود اما خبرهايي از قبيل حملات طالبان به ارتش ملي افغانستان بر اهميت اين موضوع سايه مي‌انداختند زيرا در افغانستان اخبار مربوط به زنان در درجه دوم اهميت قرار دارد. عفيفه معروف در جواب اين سوال كه قرباني‌ها چه كساني هستند مي‌گويد: «بطور كلي ازدواج‌هاي اجباري و شوهر دادن دختراني كه هنوز به سن بلوغ نرسيده اند از دلايل اين خودسوزي‌ها است. اما در اصل ساختارريشه دار مرد سالارانه جامعه كه در آن زن به حساب نمي آيد واين كه زنان در جامعه مقام و منزلتي مانند مردها ندارند و به مردها اجازه مي دهد كه زنان را زير فشار قرار دهند، دليل اصلي اين خودسوزي‌ها است.» اين زن فعال در مسائل حقوق بشر، اميدي به بهبودي اوضاع ندارد. با توجه به اين مساله كه اوضاع امنيتي در افغانستان بشدت متزلزل است و طالبان دوباره فعال شده و تهديد به برهم زدن انتخابات آتي اين كشور را كرده، مسلما موضوع حقوق بشر و رسيدگي به وضعيت نابسامان زنان درافغانستان به فراموشي سپرده خواهد شد.به عقيده او بر هم زدن نظامي كه ريشه در قرون و اعصار دارد احتياج به زمان دارد و او تنها راه حل را در آموزش و بيداري اقشار جامعه مي‌بيند. اعتماد