گزارشی از تظاهرات مقابل سفارت و کنسولگری رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی

در سی امین سالگرد کشتار دهه 60 و تابستان خونین 67

به تظاهرات مقابل سفارت رژیم سرکوبگر و زن ستیز جمهوری اسلامی بپیوندید!

http://8mars.com/8MARS_FALYAT_ENGLAND/25nov2016gozaresh-london_bestanden/image002.jpg

سی سال پیش در مدتی کمتر از دو ماه، هزاران نفر از زندانيان سياسی به قتل رسيدند. بهترین فرزندانِ خلق پشت درهای زندان‌ها و در خفا، به دار آويخته شدند و یا تيرباران شدند. ابعاد جنايت عظيم بود و برای پنهان کردن آثار جرم، زندانيان را در تاريکی شب در گورهای دسته‌جمعی دفن کردند. خيال می‌کردند با حذف فيزيکی هزاران زندانی سياسی می‌توانند آنان را از خاطره‌ی تاريخ حذف کنند و آرمان هایی که برای ساختن جهانی عاری از ستم و استثمار داشتند و جان عزيزشان را به خاطر آن از دست دادند را از نسل جوان پنهان کنند! اما غافل از این‌که این جنایت هولناک از چشم مردم پنهان نمی‌ماند و با افشای این جنایت از جانب  خانواده‌های زندانیان سیاسی و نیروهای انقلابی و مبارز پنهان نماند.

 بخش بزرگی از زندانیان سیاسی را زنان تشکیل می‌دادند. زنانی که در خیزش‌های توده‌ای برای سرنگونی رژیم شاه و برای ساختن جامعه‌ی نوینی که در آن زنان و مردان آزاد و برابر بوده و از ستم و استثمار رها باشند مبارزه کردند. زنانی که در برابر فرمان ارتجاعی حجاب اجباری خمینی و کل رژیم تئوکراتیک تازه به قدرت رسیده، قد علم کردند و با سازمان‌دهی بزرگ‌ترین تظاهرات زنان در تاریخ ایران در 8 مارس 1357 علیه فرمان حجاب اجباری نشان دادند که سر تسلیم ندارند. بسیاری از این زنان به زندان افتادند و در زیر شدیدترین شکنجه‌های قرون‌وسطایی قرار گرفتند و با فدا کردن جان خود حاضر نشدند حجاب این سمبل اسارت زنان را بر سر کنند. آنان با ایستاده‌گی در برابر شکنجه و شلاق و تابوت و قپانی، در برابر آزار جنسی و تجاوز و... به‌زانو در نیامدند و در اثر این مقاومت‌ها بود که رژیم نتوانست الگوی زن مسلمان را برای زندان بزرگ‌تر نمونه‌سازی کند. ولی همان‌گونه که زنان زندانی سیاسی در زندان‌ها در جنگی نابرابر قهرمانانه جنگیدند، زنان در زندان بزرگ جامعه هم مرعوب نشدند و در طول چهل سال به اشکال مختلف علیه ستم بر خود که در مرکز آن حجاب اجباری قرار دارد،مبارزه کردند.

ما فعالین «کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران»، یاد و خاطره‌ی جان‌باختگان زندانی سیاسی دهه‌ی 60 و تابستان 67 را گرامی می‌داریم و خود را در مبارزه برای ساختن جامعه‌ی نوین سهیم می‌دانیم. ما با ادامه‌ی افشای این جنایت در افکار عمومی، با مبارزه برای آزادی زندانیان در بند که با درهم شکستن درهای زندان امکان‌پذیر می‌شود، به مبارزه‌ی خود ادامه می‌دهیم. ما پیمان خود را با تمامی جان‌باختگان در راه رهایی مردم از ستم و استثمار، تجدید کرده و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را اولین گام برای ساختن جامعه‌ای می‌دانیم که در آن هیچ انسانی برای بیان عقاید خود زندان و مجازات نشود.

 

زمان : شنبه 15 سپتامبر 2018 از ساعت 13 تا 15

محل: مقابل سفارت جمهوری اسلامی

16 Princes Gate, London SW7

نزدیکترین ایستگاه آندر گراند:    South Kensington

 

فعالین کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران - انگلستان