به دفاع از تحصن پناهجويان بپا خيزيم!
بيش از هزاران پناهجو در شرايط بلاتکليفی، اضطراب ووضعيت بد روحی و جسمی بسر می برند و هر روز اين وضعيت بد تر و بدتر می شود. اگر در ايران حکم اعدام و زندان است، اين جا مرگی تدريجی در زندانی است که شعاعش را پليس منطقه ای آلمان تعيين می کند.
دولت آلمان دو سياست جدی را در رابطه با پناهجويان پيش گرفته است، به حداقل رساندن درصد قبولی متقاضيان پناهندگي، در انتظار نا معلوم قرار دادن پناهجويان. اما بايد توجه داشت که سياست های اخير دولت آلمان مختص به اين کشور نبوده، بلکه اتحاديه اروپا سياست ضد انسانی واحدی را در مورد پناهجويان اتخاذ کرده اند. بر مبنای چنين سياستی است که دولت هلند 26000 پناهجو را در ليست اخراج قرار داده است.
چه بايد نکرد!
- با روحيه گليم خود را از آب کشيدن و به فکر نجات شخص خود بودن، نمی توان اين دولت را به عقب نشينی وادار کرد.
- با استغاثه و مظلوم نمائی در برابر ادارات پناهندگی و احزاب دولتی که خود مجری و مدافع اين گونه بی عدالتی ها هستند کاری از پيش نمی رود.
چه بايد کرد!
- در مقابل اين وضعيت نيايد نشست و در درجه اول اين خود پناهجويان هستند که بايد متحد عليه اين اقدامات ضد انسانی مبارزه کنند.
- تجربه چند ساله اخير در کشورهای اروپائی نشان داده که هر جا دولتی مجبور به عقب نشينی و پس گرفتن قوانين ضد پناهندگی شده، نتيجه مبارزه گسترده و قاطع خود پناهجويان و حمايت نيروها و عناصر مترقی و انقلابی بوده است.
ما پناهجويان، پناهندگان چه می گوئيم!
- با بيش از صد دليل ايران کشوری امن نيست!
- با بيش از صد دليل افغانستان کشوری امن نيست!
- بيش از بيست و پنج سال سرکوب دولتی و سيستماتيک توسط رژيم جمهوری اسلامی که موجب دستگيری هزاران زن، زندانی و شکنجه شدن، اعدام و سنگسار آنان شده است. زنان برای کسب هر گونه حقوق اوليه خود بلافاصله در مقابل رژيم جمهوری اسلامی و دستگاه نظامی آن قرار می گيرند
- سرکوب و تحقير و بی حقوقی زنان افغانستان تحت حاکميت دولت دست نشانده آمريکا کماکان ادامه دارد. زنان برای کسب حقوق خود عملا در برابر باندهای ارتجاعی جهادی با حمايت سربازان آمريکائی قرار می گيرند.
ما چه می گوئيم!
- به دلايل بالا و صد ها دليل ديگر ايران و افغانستان کشورهای امنی نيستند.
- به پرونده کليه پناهجويان از هر مليتی بايد رسيدگی شده و بعنوان پناهنده سياسی برسميت شناخته شوند!
- همه زنانی که به دليل جنسيت خود تحت پيگرد و آزار دولتی قرار گرفته و فرار کرده اند بايد بعنوان پناهنده سياسی شناخته شوند!
زنان و مردان آزاديخواه!
پناهجويان مبارز!
اتحاد و همبستگی ما در اعتراض به سياستهای ضد پناهندگی دولت آلمان سدی است در مقابل تجاوز به حقوق پناهجويان که می رود تا زندگی آنان را به نابودی کشاند. حضور گسترده و انبوه ما تضمين موفقيت اين تحصن و ساير حرکات اعتراضی پناهجويان است.
با درود به پناهجويانی که اقدام به تحصن و مبارزه بر عليه سياستهای غير انسانی دولت آلمان در فرانکفورت کرده اند.
سازمان زنان هشت مارس(ايرانی- افغانستانی)
مارس 2004