بيائيد تا اتحاد رزمنده مان را در روز جهانی زن جشن بگيريم

ما زنان ايران روز هشت مارس در خيابان های اروپا راهپيمائی خواهيم کرد تا به جهان بگوئيم که ما با يکی از مرگبارترين رژيم های ضد زن روی کره زمين يعنی با جمهوری اسلامی ايران روبرو هستيم و  آنقدر عليه هر آنچه ارتجاعی است طغيان خواهيم کرد تا به رهائی زنان و همه بشريت دست يابيم.

ما تاکيد خواهيم کرد تاريخ بياد ندارد که برده بدست برده دار آزاد شده باشد. در نتيجه ما حرف های وقيحانه جورج بوش را که مدعی "آزاد کردن" ماست،  رد و محکوم می کنيم.

ما از زنان و مردان در آمريکا می خواهيم که با ما همستگی کنند و ما را در مبارزه سخت مان عليه دو دشمن مان، يعنی جمهوری اسلامی ايران و امپرياليسم آمريکا، که هر دو  از يک ماتريکس هستند حمايت کنند.

ستم بر زن شاه کليد تئوکراسی اسلامی در ايران است. در ايران دولت مذهبي، ضامن مردسالاری ناب است. در ايران با حمايت دولت انواع آئين های سبعانه بر بدن زن اجرا می شود: حجاب اجباري؛ دستگيری و شکنجه آنان که عليه اين حجاب شورش می کنند؛ سنگسار زنان "بی وفا" و "بی ناموس" و  غيره. در ايران زن بدون اجازه پدر و شوهر حق مسافرت، کار و آموزش ندارد. در اينجا مردسالاری ناب حاکم است. در اينجا، قوانين جزائی قرون وسطائی نگهبان قوانين اخلاقی قرون وسطائی اند.

 در ايران ستمگری افراطی زنان را می شکند و تحقير می کند اما همچنين آنان را تبديل به شورشگران سرسخت می کند. ما عليه شرايط مان طغيان می کنيم و تلاش می کنيم تا همه مردم تحت ستم و استثمار  ايران نيز عليه بردگی زن بپا خيزند. امروز در ايران، هر جنبش مترقی و انقلابی اعم از جنبش کارگری که برای حق اعتصاب و  تشکل اتحاديه ای يا جنبش دانشجوئی که عليه استبداد و تهديدات جنگی آمريکا مبارزه می کنند؛ خواهان لغو قوانينی هستند که زن را به جايگاه بردگی رانده است؛ آنان خواها جدائی دين از دولت هستند.  پايان دادن به موقعيت بردگی زن در مرکز جدائی دين از دولت قرار دارد.

در ميانه ی اين مبارزه خونين عليه جمهوری اسلامی ما همچنين بايد با يک دشمن خونريز ديگر مواجه شويم: امپرياليسم آمريکا.

بوش مدعی است که "آزاد کننده" مردم خاورميانه است: اين يک دروغ صد در صد جنايت کارانه است. ما می دانيم که اين "آزادي" چه شکلی است! فلاکت و ستم خواهرانمان در افغانستان و عراق قلب ما را پر از اندوه و غم  و خشم می کند. در عراق به اصطلاح "آزاد" شده با قريب به يک ميليون کشته و از هم گسيختگی کامل زندگی ميليون ها تن ديگر مواجهيم . بسياری از دختران خردسال که از بمباران های آمريکا و  يورش های حيوانی ارتش آمريکا جان به در برده اند در بازار آزاد فحشا معامله می شوند. اين نه "آزادي" عراق و زنان عراق که "آزادي" سرمايه داری بازار آزاد؛ سوداگر  گوشت تن انسان؛  است.

بايد يک چيز را روشن کنيم: ما زنان ايران که در 29 سال گذشته در گير نوعی جنگ داخلی با رژيم جمهوری اسلامی ايران بوده ايم  نمی خواهيم خود را از چنگال يک نظام اجتماعی، ايدئولوژيک و سياسی پوسيده مانند جمهوری اسلامی رها کنيم  و  به دام يک نظام پوسيده ی ديگر مانند امپرياليسم آمريکا بيفتيم. هيچ چيز برای ستم ديدگان مرگبارتر از آن نيست که از ميان ستم گران خود يکی را بر ديگری ترجيح دهند.

ما نياز به آن نداريم که کسی ما را "آزاد" کند. ما در 29 سال گذشته خودمان در حال آزاد کردن خودمان بوده ايم و در همين 29 سال آمريکا در حال کمک به جمهوری اسلامی و ديگر بنيادگرايان اسلامی "ساخت آمريکا" در خاورميانه بوده است. حکام آمريکا (چه جمهوريخواه و چه دموکرات) متخصص آن هستند که با  بهم بافتن انواع مرتجعين موميائي، روسای عشيره ای و آخوندها و جنگ سالاران مردسالار در خاورميانه "دولت سازی" کنند. کثرت گرائی و دموکراسی آمريکائی وقتی به خاورميانه می رسد، علاوه بر بمباران، به اين شکل در می آيد.

ما "آزادی" به سبک جورج بوش را نمی خواهيم. اما حمايت مردم آمريکا را می خواهيم!

ما عليه رژيم خود مبارزه می کنيم و نياز داريم که شما نيز عليه رژيم خود مبارزه کنيد.

جورج بوش و حکام اسلامی ايران به ما و شما تحکم می کنند که بايد از ميان آنها يکی را انتخاب کنيم. خير! ما نبايد بگذاريم مردم کشورهايمان به اين دام سياسی بيفتند. آنان زرنگند و می خواهند از دعوای ميان خودشان برای محو مبارزه ما نيز استفاده کنند و هر گونه امکان آن را که مردم ايران و آمريکا دست به انقلاب زده و سرنوشت جامعه خود را بدست گيرند، از بين ببرند. بجای وارد شدن در بازی نابود کننده آنان ما راه خودمان را داريم: راه ما آنست که آنان را لای منگنه ی مبارزات انقلابی انترناسيوناليستی خودمان قرار دهيم.

به اعتقاد ما جمهوری اسلامی ايران صرفا بخشی از نظام جهانيست که آمريکا و ديگر قدرت های امپرياليستی آن را کنترل و رهبری می کنند: اين نظام جهانی يک نظام بشدت ستمگر و ضد زن است. برای اينکه زنان آزاد شوند اين نظام بايد دفن شود. ما بايد زنجيرهايمان را بگسليم و زنان را به مثابه نيروی قدرتمندی برای اين تغيير تاريخ ساز به ميدان آوريم. اين يک نبرد همگانی است برای رهايئ بشريت.

سازمان زنان هشت مارس (ايران – افغانستان)

مارس 2008