تجاوز به افغانستان را محكوم کنيد!
حادثه ١١ سپتامبر در قلب نيويورك آمريكا، هزاران کشته و زخمی به جای گذاشت. در اين حادثه صدها انسان بی دفاع زير خروارها آهن و سيمان، قربانی سياستهای ستمگرانه، تجاوزگرانه و سرکوبگرانه امپرياليسم آمريكا شدند. سياستی که خود، تروريسم پرور است. دولت آمريكا خود، احزاب و گروههای ارتجاعی و عقب مانده را پرورش می دهد، از لحاظ مالی تغذيه می کند و برای اعتراضات و شورشهای به حق مردم، به خدمت می گيرد و در دوران جنگ سرد، سياست کمربند سبز را برای مقابله با کمونيسم، در برنامه استرتژيك خود قرار داد. از مرتجعين اسلامی چماقی ساخت و آنها را بعنوان رهبران مبارزاتی مردم جا زد. با همين سياست، هزاران نفر از رهبران سياسی و فعالان جنبش انقلابی در افغانستان، ايران و ديگر کشورهای عربی را به خاك و خون کشيدند. دولت آمريكا هرچه را کاشت، درو خواهد کرد!
ما با هزاران فرد بی گناهی که در آمريكا قربانی سياستهای خارجی آمريكا شدند و عزيزانشان را از دست دادند، احساس همدردی می آنيم. اين واقعه را از طرف هر گروه ارتجاعی که صورت گرفته محكوم می آنيم.
دولت آمريكا سعی می کند که از اين واقعه برای پيشبرد اهداف خود حداکثر استفاده را ببرد. او سعی می کند به احساسات "وطن پرستی" مردم آمريكا دامن بزند تا بتواند برای بسيج سرباز جنگی خود، تحت شعار ما "انتقام" خواهيم گرفت، بهانه ای داشته باشد. دولت آمريكا از احساسات بشردوستانه مردم جهان سوءاستفاده می کند تا بتواند برای لشگرکشی خود به آسيای ميانه و دگر نقاط جهان، پيراهن ايدئولوژيكی بسازد. آمريكا دامنه "انتقام" خود را به شرکای اروپايی اش کشورهای ناتو هم گسترش داده است و جبهه ای از شرکا و نوکران مستقيم وغيرمستقيم خود را برای پياده کردن اهدافش به کار گرفته است. همه اينها تحت حرف رمز "تروريسم" دست در دست هم می دهند تا منافع شرکتهای نفتی به پيش رود و سرمايه جان تازه ای بگيرد. درست همانگونه که در گذشته، خواهران و برادران کارگر سودانی را توسط موشكهای کروز قتل عام کرد. با همان بمبهايی که در ويتنام، خليج و يوگوسلاوی و غيره بر سر مردم بی دفاع ريخته شد، بر روی شهرهای کشور ما دارد می ريزد تا گروههای ارتجاعی اسلامی را که به قول خودش در اين عمليات دست داشته و يا کمك کرده اند، دستگير کرده و گوشمالی بدهد و از ديگران زهرچشم بگيرد. همچنين به شرکای اروپايی بفهماند که هنوز با وجود بحران شديد اقتصادی و سياسی که در آمريكا موجود است کماکان آقايی جهان را داراست و می تواند هنوز در ناتو، حق "وتو" داشته باشد. اگر ديروز در خليج تحت پوشش "دفاع" از مردم کويت به سرکوب مردم عراق پرداخت، امروز تحت عنوان دستگيری بن لادن، اين نوکر جيره خوار و دست پرورده خود که امروز تحت حمايت گروه ارتجاعی طالبان قرار دارد، به افغانستان تجاوز می کند. هزاران بمب شبانه بر سر مردم بی دفاع ما ريخته شد. بنا به گفته گزارشگران، هزاران تن از فقيرترين و ستمديده ترين مردم جهان در حملات چند روز اخير، بی خانمان گشته و به خاك و خون کشيده شدند. آری پرده دوم نظم نوين جهانی به نمايش درآمد.
آنچه که به ما زنان افغانستانی برمی گردد اين است که حمله آمريكا وشرکای اروپايی اش را تجاوز به افغانستان می دانيم، همان تجاوزی که روزی انگليسی ها تحت مدرن کردن کشورمان انجام دادند و روسيه تحت آوردن "برابري" و "عدالت اجتماعي". به مدت دو دهه غير از کشتار خواهران و برادرمان گرفته تا گرسنگی و آوراگی بچه هايمان، تجاوز به زنان، دختربچه های خردسال، به فحشا کشاندن و فروششان پولدارهای خليج، بنده و اسير کردن زنان در زندان خانه و بی سوادی و غيره، چيزی برايمان به ارمغان نياوردند.
آن روز که زنان عراقی در کوچه و برزن بغداد در زير خروارها خاك و آهن به دنبال کودکان مدفون شده خود می گشتند و خشم خود را از آمريكا فرومی دادند و در قلب خود بذر کينه می کاشتند، آن روز که هزاران زن يوگوسلاوی مورد تجاوز سربازان قرار گرفته و دم نزدند ولی آرزوی برچيدن اين نظام زن ستيز را در سر می پروراندند، سالهای سال که مادران فلسطينی در مرگ نوجوانانشان به سوگ می نشينند، از "حقوق بشر" و مبارزه با "تروريسم" جهانی خبری نبود. هيچ دولتمردی برای آنها اشكی نريخت، شعمی نيفروخت، خشمی نداشت.
در مدت دو دهه ما زنان افغانستانی استخوانمان زير قوانين سرکوبگرانه زن ستيز و آپارتايد جنسی گروههای ارتجاعی جهادی و طالبي، خرد شده است. صدای ما را کسی نشنيد، تحقيرمان را کسی نديد و برای مرگ کودکانمان از گرسنگي، کسی باران نان نريخت ، اما امروز آمريكا و شرکآ به مناسبت آغاز جنگ، باده پيروزی می نوشند و برای مردم افغانستان بمب و نان می ريزند!!! برای ما زنان و کودکان افغانی اشك تمساح می بارند. آنها در روز روشن برای ما دولت دست نشانده خودشان را شكل می دهند. ظاهرشاه مزدور را از گور تاريخ درمی آورند و آب توبه به روی ربانی خائن وشرکا که مستقيم در تجاوز و آشتار مردم از هر قوم و مليتی دست داشته اند، می ريزند. و امروز همه اين خائنين و مزدوران با آمريكا هم پيمان شده اند، به طالبان مرتجع حمايت شده توسط دولت پاکستان و عربستان سعودی و دست پرورده خود آمريكا، حمله ور می شوند. همه نقشه ها طراحی و تنظيم شده جلو می رود تا مترسكی ديگر ساخته شود.
ما زنان افغانستانی، همانگونه که هنگام تجاوز انگليسی ها و روسها نقش مبارزه جويانه ای داشتيم، همانگونه که سالها در مقابل قوانين ضدزن و برده وار احزاب ارتجاعی جهادی و طالبی ايستادگی کرديم و دست به افشاگری زديم، و مبارزه مان را به اشكال مختلفی به پيش برديم، دگربار برمی خيزيم. نفرت از سرکوب، تجاوز، آوارگی خواهرانمان در ويتنام، عراق، فلسطين، يوگوسلاوی، شيلی، ايران، ترکيه، کردستان و حتی خواهرانمان در آمريكا و ديگر کشورهای اروپايی که قربانی جنگ افروزی دولتهای زن ستيز هستند را به ياد می آوريم و با در دست گرفتن تجارب مبارزاتی که خواهران و برادرانمان در جنگ های آزادی بخش کشورمان از گذشته برايمان به ارث گذاشتند، برمی خيزيم. در مقابل تجاوز عريان دولت آمريكا و شرکا مبارزه کرده، دست به افشاگری خواهيم زد و روحيه مبارزاتی مان را زنده تر خواهيم نمود! ما تا تحقق کامل حقوق و خواسته های حق طلبانه دمی از پای نخواهيم نشست. ما بخوبی می دانيم که در کنار ما تمامی زن آزاديخواه دنيا از جمله زنان مترقی و آزاديخواه آمريكا جای خواهند گرفت.
تجاوز امپرياليسم آمريكا و شرکا محكوم است!
برای ما زنان افغانستانی اشك تمساح نريزيد!
گورتان را از افغانستان گم کنيد!
سازمان زنان هشت مارس (ايرانی- افغانستانی)- واحد افغانستان ٨ اکتبر ٢٠٠١