به یاد کاوه گلستان، عکاس هنرمندی که رسالت خود را «ثبت حقیقت» می خواند!
او که روز ۱۳ فرووردین ۱۳۸۲، حین عکاسی در اطراف کرکوک در پی انفجار مین جان باخت در کارنامه هنری خود، مجمموعهای از تصاویر تکاندهنده از شهرنو و وضعیت فلاکتبار تن فروشان در دوران پهلوی با عنوان "روسپی"، تصاویر تأثیرگذاری از روزهای انقلاب۵۷، عکس های گویایی از وضعیت کارگران، وقایع جنگ ۸ ساله و شرایط اسفبار آسایشگاههای اعصاب و روان را به ثبت رسانده است.
کاوه گلستان، که دوربین و هنر خود را به عنوان ابزاری برای روایت دردهای جامعه به کار گرفت گفته است:
"میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند."
هنر مردمی، هنری است که برای نمایان ساختن «حقیقت»، به اعماق جامعه دست برده و با هدف «تغییر» چشم ها را ترغیب به گشوده شدن می کند!
٣ آوریل ٢٠٢۵
برگرفته از تلگرام هشت مارس
hashtemars@