پیش بسوی مبارزه متحد علیه برتری طلبی، مهاجر ستیزی، نژاد پرستی و زن ستیزی!
خطاب به فعالین، تشکلات زنان و سایر نیروهای مبارز و مترقی اروپایی، آمریکایی و…
ما در دوره بس حساس و هولناکی بسر می‌بریم: با نسل کشی فلسطینی‌ها توسط نژادپرستان اشغالگر اسرائیلی و با حمایت آشکار قدرت‌های امپریالیستی غرب و در راس آنان امپریالیست‌های آمریکایی روبرو هستیم. با تخریب هراس انگیز محیط زیست توسط سرمایه داری حاکم بر جهان برای کسب سود و گسترش سرمایه روبرو هستیم. شاهد ظهور و قدرت‌یابی نیروهای راست افراطی فاشیست در سطح جهانی هستیم.
نیروهای راست افراطی در نتیجه سیاست‌های نئولیبرالیستی و جهانی شدن اقتصاد توسط قدرت‌های امپریالیستی تقویت و گسترش یافته و در سراسر جهان در حال گسترش هستند. فاشیسمی که به ناسیونالیسم، مهاجر ستیزی، نژاد پرستی، زن ستیزی…، دامن زده و بر آن تکیه دارد. بیان ایدئولوژیک این فاشیسم در آمریکا و اروپا برتری سفید پوستان و در صدر آن مردان سفید پوست تجلی می‌یابد. بر همین اساس مهاجرین و پناهجویان غیر سفید پوست مورد تهاجم نژاد پرستانه و فاشیستی قرار می‌گیرند. کمپ‌های پناه جویی به آتش کشیده می‌شوند و زنان مهاجر و پناهنده «مستحق» تجاوز و آزار جنسی می‌شوند.
در همین دهه اخیر، شرایط برای رشد راست افراطی از جانب سران دول غربی چنان فراهم شده که این نیروها علنا می‌توانند تفکرات بغایت فاشیستی خود را علیه مهاجرین و پناهجویان اشاعه دهند. می‌توانند در «انتخابات» شرکت کنند و بخشا در قدرت سیاسی هم سهیم شوند.
قدرت‌های امپریالیستی در غرب برای فرار از عواقب هولناک بحران اقتصادی و شکاف عظیم طبقاتی، شکافی که هر روز دامنه آن عمیق‌تر می‌شود، مهاجرین و پناهجویان را سپر بلای خود قرار داده‌اند و گسترش بیکاری، فقر، نبود مسکن و مشکلات عظیم سیستم درمانی‌شان را بر گردن مهاجرین و پناهجویان انداخته اند.
سران دول غربی، به طور برنامه ریزی شده دلایل اصلی ورود این حجم عظیم از مهاجرین و پناهجویان به اروپا و آمریکا را از توده‌ها پنهان می‌کنند. به مردم نمی‌گویند علت اصلی این است که ما در کشورهای این مهاجرین و پناهجویان بویژه در خاورمیانه، جنگ‌های مستقیم و نیابتی راه انداخته‌ایم و این توده‌ها برای فرار از مرگ و گرسنگی مجبور به ترک کشور خود شده اند. به مردم نمی‌گویند که برای تامین منافع استراتژیک خود در این دوره، پس از بیست سال حضور نظامی در افغانستان، این کشور را دو دستی به طالبان سپردند، طالبانی که زن ستیزی مشخصه اصلی آن است. نمی‌گویند که از وقتی طالبان را به قدرت رساندند، خیل عظیمی از مردم ناچار شدند برای فرار از جهنم طالبانی خانه و کاشانه خود را ترک کنند و به کشورهای گوناگون، عمدتا ایران، پاکستان و کشورهای منطقه و تنها درصد کوچکی به اروپا و آمریکا پناه آورند. به مردم نمی‌گویند که بدون ارسال تسلیحات مدرن نظامی و میلیاردها دلار کمک مالی، اسرائیل نمی‌توانست این چنین نسل کشی فلسطینی‌ها را ادامه دهد و خیل عظیمی از مردم را آواره کند. به مردم نمی‌گویند در تضاد با امپریالیست‌های روسی و برای از میدان بدر کردن آنان، با کمک‌های عظیم مالی و تسلیحاتی، بر طبل جنگ در اوکراین کوبیده‌اند و ده هزار نفر از مردم را آواره کرده اند. به مردم نمی‌گویند که مهاجرین بویژه جوانان نقش مهمی را در ساختار اقتصادی در این کشورها هم به لحاظ کمی و هم کیفی بر عهده داشته و دارند. به مردم نمی‌گویند که آن‌ها خود عامل اصلی در بوجود آمدن انواع و اقسام نیروهای بشدت زن ستیز، فاشیست و بنیاد گرای اسلامی در خاورمیانه هستند. به مردم نمی‌گویند دلیل اصلی که این حجم از پناهنده‌ها و مهاجرینی که مجبور شده‌اند عزیزان و کشور خود را ترک کنند و تمام توهین و تحقیرهای نژاد پرستانه را در کشورهای میزبان به جان بخرند، آن‌ها هستند، همان قدرت‌های امپریالیستی حاکم بر جهان.
حال می‌خواهیم توجه شما را به گوشه‌ای از جهان که نژاد پرستی و مهاجر ستیزی در آن بیداد می‌کند، جلب کنیم: ایران:
در این کشور و با حاکمیت چهل و پنج‌ساله رژیم جمهوری اسلامی، همان سیاست‌های راست افراطی فاشیستی در غرب یعنی برتری طلبی، ناسیونالیسم ارتجاعی، زن ستیزی، مهاجر ستیزی به شکل افراطی پیش می‌رود. رژیم ایران نیز همانند دولت‌های غربی دلیل وضیعت اسفبار اقتصادی، افزایش هزینه زندگی، کمبود مسکن، بالا رفتن جرم و جنایت… را به گردن مهاجرین که عمدتا افغانستانی هستند انداخته و با راه اندازی کمپین افغان ستیزی بستری در جامعه برای تحقیر، ضرب و شتم و قتل آنان ایجاد کرده است. در یک سال گذشته حمله به خانه‌های افغانستانی‌ها و ضرب و شتم آنان گسترش یافته است. توهین و تحقیر، به هیچ گرفتن، آزار و اذیت…، جزئی از جیره هر روزه مهاجرین افغانستانی است. در این میان زنان مهاجر افغانستانی، در کشوری با یک رژیم سرتا پا زن ستیز، هم به خاطر زن بودن و هم به خاطر ملیت‌شان تحت ستم وحشیانه‌تری قرار دارند.
رژیم جمهوری اسلامی در ایران همانند دولت‌های غربی این واقعیت را از مردم پنهان می‌کند که بیکاری و گسترش فقر به طور اساسی یکی از امراض و ملزومات جوامع سرمایه داری در ایران و در سراسر جهان است. بر اساس این لاپوشانی است که می‌توانند بر اقشار نا آگاه جامعه تاثیر گذاشته تا آنان علت بیکاری و فقر و فلاکت‌شان را نه سرمایه داری بلکه مهاجرین و پناهجویان تلقی کنند.
ما از شما مردم، فعالین، تشکلات زنان و نیروهای آزادیخواه و مترقی می‌خواهیم که با هم مبارزه متحدانه‌ای را علیه نژاد پرستی، مهاجر ستیزی و برتری طلبی مردانه که براه افتاده است و هر روز دامنه آن گسترش می‌یابد، پیش بریم.
افغان ستیزی در ایران جدا از مهاجر ستیزی در غرب نیست. آن مهاجر افغانستانی که زیر مشت و لگد نیروهای مزدور رژیم ایران و بخش نا آگاه مردم جان‌اش را از دست می‌دهد، آن زن افغانستانی مهاجر که به خاطر زن بودن و افغانستانی بودن تحت ستم وحشیانه‌تر قرار میگیرد، جدا از آن مهاجر و پناهجویی نیست که مورد توهین و تحقیر در غرب قرار میگیرد و تعدادی نیزجان‌شان را به خاطر حملات فاشیست‌ها از دست می‌دهند.
ما می‌توانیم و باید علیه نژاد پرستی، برتری طلبی، مهاجر ستیزی و زن ستیزی؛ مبارزه مشترک و طولانی مدتی را سازماندهی کنیم و به سهم خود و به طور فعال از گسترش ایدئولوژی فاشیستی برتری طلبی جلوگیری کنیم.
٣٠ اوت ٢٠٢۴