شدت یابی جنگ علیه زنان را با دخالتگری و مقابله با سرکوبگران به ضد خود بدل کنیم!
یک بار دیگر رژیم زنستیز جمهوری اسلامی با جنگی تمام عیار به جان زنان افتاده تا اقتدار از دست رفته خود را باز یابد. بر کسی پوشیده نیست که هدفِ تمام تلاش های مذبوحانه رژیم و جنگ سازمان یافته در سرکوب وحشیانۀ زنان، باز پس گیری و از بین بردن دستاوردهای قیام ژینا و تاثیرات عمیق آن در فکر مردم است.
روشن است که نقش پیشتازی زنان در قیام «ژن ژیان ئازادی » نه یک شبه بلکه از دل پیچ و خم های چهار دهه جنگ و مبارزه تکامل یافت. سازمان ما در طول سالیان سال بر این حقیقت تاکید کردیم که آن چه مناسبات واقعی میان رژیم جمهوری اسلامی و زنان را مشخص می کند، یک جنگ است. جنگی که خمینی رهبر رژیم جمهوری اسلامی بلافاصله بعد از به قدرت رسیدن علیه زنان اعلام کرد و زنان نیز در ۸مارس ۵٧ با مبارزه علیه حجاب اجباری، مقابله خود را در آن آغاز کردند. این مبارزه و مقاومت نسل به نسل ادامه یافت. جنبش خودبخودی و روزمره زنان علیه حجاب اجباری و قوانین ضد زن هیچ گاه قطع نشد. یکی از دلایل این که گشت ارشاد این نهاد زن ستیزانه جمهوری اسلامی با گذشت زمان برای سرکوب زنان غول پیکر تر و گسترده تر شد، مقاومت و مبارزۀ بی وقفۀ زنان علیه حجاب اجباری و جنگ سازمان یافته دولتی بود.
آن چه که مسلم است قیام ژینا و نقش تعیین کننده زنان در آن ضربه جبران ناپذیری بر رژیم ضد زن وارد کرد. ادامه یابی مبارزه زنان علیه حجاب اجباری و گسترش آن پس از فروکش کردن مبارزات خیابانی، عملا باعث شد که رژیم بیش از پیش مشروعیت و اقتدار پوشالی خود را از دست بدهد. تغییر چهره خیابان ها با حضور گسترده زنان بدون حجاب اسلامی و به هیچ گرفتن قدر قدرتی رژیم، کل سران و سلاطین رژیم جمهوری اسلامی را به تکاپو انداخت تا با طرح نقشه و تشدیدِ جنگ علیه زنان، موقعیت ضربه خورده خود را در جامعه بازسازی کنند. بر همین اساس و پس از طراحی و به صف کردن دستجات سرکوبگر، صدورِ فرمان حمله وحشیانه به زنان را به خامنه ای سپردند تا از طریق این فرمان بتوانند موقعیت متزلزل او را در بین پایه های عقب مانده و ارتجاعی خود که در اثر مبارزات مردم بویژه زنان ضربه خورده بود، محکم کنند.
از شنبه ٢۵ فروردین «طرح نور» با سازمان دهی نظامی و گسیل انواع و اقسام نیروهای سرکوبگر علیه زنان آغاز شد و به وحشیانه ترین شکل ممکن ادامه یافت. برای جدیت بخشیدن به این جنگ، از جانب فرمانده سپاه پاسداران نیز اعلام شد که از این به بعد سفیران مهر رعایت «قانون» حجاب اجباری را به صورت جدی تر در میان اصناف، ادارات، بازار، معابر، بوستان ها، تفرجگاه ها و حمل و نقل عمومی، پیگیری خواهند کرد.
جمهوری اسلامی هم‌زمان با سازماندهی ادامه جنگ علیه زنان، با پرتاب پهپاد و موشک در روز یکشنبه ٢۶ فروردین جنگ نمایشی علیه اسرائیل را با این هدف که بتواند موقعیت متزلزل خود در منطقه را کمی بازسازی نماید، سازماندهی کرد. از این می گذریم که عملیات بی اثر جمهوری اسلامی علیه اسرائیل قبل از همه خدمت به نژاد پرستان فاشیست اسرائیلی و موقعیت ضربه خورده آنان در سطح بین المللی به خاطر نسل کشی فلسطینی ها بود.
اما جنگ واقعی جمهوری اسلامی، جنگی است که علیه زنان سازماندهی کرده است. جنگی که قرار است از طریق سرکوب وحشیانه زنان و کنترل آنان، کنترل کل جامعه را بدست آورد.
اما این یک واقعیت انکار ناپذیر است که دیگر اوضاع به عقب باز نخواهد گشت. نه تغییری که در تفکر زنان و کل جامعه بوجود آمده و نه موقعیت متزلزل و درب و داغان رژیم جمهوری اسلامی؛ هیچ یک حتی به وضعیتِ قبل از قیام ژینا هم بر نخواهند گشت.
ممکن است سرکوبگران زنستیز، با حملات وحشیانۀ خود برای مدت کوتاهی در مبارزات زنان سکته ای ایجاد کنند؛ اما طولی نخواهد کشید که اوضاع در نتیجه مبارزات زنان عوض شود. تاریخ چهل و پنج ساله مبارزه و مقاومت زنان در برابر جنگ نا برابر با رژیم اسلامی این را نشان داده است.
باید بر این نکته تاکید کنیم که ادامه جنگ علیه زنان بر متن شرایط کنونی، جنگ علیه کل مردم است. در نتیجه این جنگ را باید با دخالت آگاهانه همه و مقابله با سرکوبگران گشت کشتار زنان، به ضد خود بدل کرد. این حرکت، بخشی از پیمودن مسیر انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی است. پیمودن صحیح مسیر انقلاب نیاز به تحول دارد. بخش مهمی از این تحول به موضوع مبارزه علیه ستم بر زن که به طور متمرکز در جنگ رژیم علیه زنان و حجاب اجباری متمرکز شده، وابسته است. این دخالتگری آگاهانه، باعث تحول در نوع سازماندهی و نگرش مردم و اهمیت قائل شدن برای مبارزه علیه ستم بر زن، که یکی از ستون های اصلی سیستم ستم و استثمار رژیم سرمایه داری حاکم را تشکیل می دهد، می شود.
دخالتگری آگاهانه و متحد شدن همه بویژه مردان با زنان و به ضد خود بدل کردن جنگ وحشیانه علیه زنان، باعث می شود که به تار و پود جمهوری اسلامی در نتیجه مبارزات گسترده زنان و کل مردم، حمله شود.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
٣ اردیبهشت ١۴٠٣/ ٢٢ آوریل ٢٠٢۴