«جاه طلبی» سیاسی مسیح علینژاد

مسیح علینژاد در این گفتگو سعی می کند«جاه طلبی» سیاسی خود را با یک «خضوع» نمایشی توجیح کند.

 روشن است که بین اعضای به اصطلاح «ائتلاف اپوزسیون خارج از کشور» دعوای سختی بر سر قدرت در گرفت و رضا پهلوی که خود را از «اسپرمی» برتر و صاحب امتیازات ویژه می دانست، ائتلاف را قبل از سایرین، ترک کرد.

مسیح که در این «نمایش همبستگی با قیام ژینا» برای خود وزنی برابر و حتی بالاتر از رضا پهلوی قائل است، با به اصطلاح افشای قدرت طلبی رضا پهلوی و سخنان پوپولیستی خود تلاش می کند این «وزن بالاتر سیاسی» را برای خود در گام های بعدی تثبیت کند و همزمان به جای تأکید روی جنایات جمهوری اسلامی در داخل کشور، روی تحرکات در منطقه تأکید کرده و برای جلب حمایت بیشتر امپریالیست ها با الفاظ و ادبیات مشابه با آنها و با «تروریست» خواندن رژیم، سیگنال مورد نظر خود را در پوشش یک «آلترناتیو مناسبِ ارتجاعی» و همسو با غرب، برای سهم گرفتن در قدرت در فردای رژیم چنج، معرفی می کند.

بعد از شکست مفتضحانۀ این ائتلاف، هر یک از اعضا به دنبال گرفتن سهمی از قدرت، به هر ریسمان پاره ای آویزان می شوند.

٢۵ فوریه ٢٠٢۴

برگرفته از تلگرام هشت مارس