تجارت زنان در آرژانتین
برگردان: ترانه ایران نژاد
سوزانا تریمارکو، مشهور به «ننه دلاور» آرژانتین است. او دو بار از ترور جان سالم بدر برده. یک بار همه خانه اش را به آتش کشیده اند. همه اش بخاطر این است که او ۱۰ سال آزگار است، بدنبال دختر ۲۳ ساله اش ماریتا، که مادر یک بچه سه ساله است، می گردد. ماریتا را باندهای آدم فروش ربوده اند. سوزانا از آن تاریخ شوم، همیشه با دردی جانگداز حکایت می کند: «ماریتا وقت دکتر در بیمارستانی داشت. وقتی که دیر شد و نیامد، من و شوهرم بلافاصله بدترین فکرها به ذهن مان خطور کرد. بلافاصله به پلیس خبر دادیم و راه افتادیم همه جا دنبالش گشتیم. از پلیس که بعدها فهمیدیم خودش هم با آدم ربایان همدست است، هیچ کمکی نرسید. فقط یک شاهد گفت که ماریتا را سه نفر کتک زده، سوار یک تاکسی کرده و ربوده اند. آن شاهد هم پس از مدت کوتاهی یکدفعه ناپدید شد"
سوزانا از پیگیری دست نکشید. خود را به لباس قوادان درآورد و به فاحشه خانه ها سر زده و می گفت که دنبال دختران تازه می گردد. او می گوید: "در میان زنان، دختران ۱۴ ساله ای دیدم که وحشت در چشم های شان موج می زد"
در سال ۲۰۰۷ خانم تریمارکو بنیادی برای زنانی که سرنوشتی شبیه دختر او دارند، تشکیل داد. او موفق شده، بیش از ۸۰۰ مورد جنایتکاران را به دادگاه بکشاند. به برکت این فعالیت بیش از ۴۰۰ زن پیدا و آزاد شده اند و نیز قانونی بر ضد آدم فروشی به تصویب رسیده است.
در همین اثناء خانم تریمارکو موفق شد که ۱۳ نفر را بخاطر ربودن دخترش به دادگاه بکشاند. یکی از این آدم ربایان بنام خوزه فرناندو گومز به خانم تریمارکو پیغام داده است که او با پولی که ماریتا درمی آورد، خرج دادگاهش را خواهد داد
در سال ۲۰۱۰ شوهر خانم تریمارکو بر اثر افسردگی شدید، درگذشت. در میانه ماه دسامبر امسال دادگاهی در آرژانتین ۱۳ نفر را که متهم به مجبور کردن ماریتا به تن فروشی بودند، تبرئه کرد. خانم تریمارکو ضمن درخواست اعاده دادرسی به رییس دادگاه گفت: «من تا زمانی که دخترم را پیدا نکنم، آرامش نخواهم داشت. و مطمئن باشید که آرامش شما را هم بهم خواهم زد»
در این مورد به خلاصه مصاحبه ولادک فلادین با خانم ماریا چاوز، مدرس جامعه شناسی در دانشگاه بوئنوس آیرس و عضو رهبری گروه زنان سوسیالیست موسوم به «نان و گل سرخ» و سازمان ترتسکیستی «حزب کارگران سوسیالیست» در تاریخ ۲۰٫۱۲٫۲۰۱۲ توجه کنید
کمتر از یک هفته پیش دادگاهی در آرژانتین ۱۳ نفر را که متهم بودند دختر جوانی را به تن فروشی مجبور کرده اند، تبرئه شدند. آیا این موردی از آدم فروشی است؟ افکار عمومی چه واکنشی در این مورد نشان داد؟
محاکمه ۱۰ ماه طول کشید و حکم در تاریخ ۱۱ دسامبر صادر شد. مساله بر سر ربودن ماریا ورون از ایالت توکومان در شمال کشور بود. پس از ناپدید شدن او در تاریخ ۳ آوریل ۲۰۰۲، مادرش سوزانا تریمارکو، همراه با دهها سازمان مرتبط با موضوع باندهای آدم فروش این مساله را مطرح کردند و این تجارت میلیونی را محکوم کردند
با اینکه خانواده ماریتا و دادستانی برای متهمان درخواست تا ۲۵ سال زندان کرده بودند، آنان توانستند جلسه دادگاه را بعنوان افراد آزاد ترک کنند. انزجار از این حکم جنجالی سراسر کشور را فراگرفت. هزاران زن و مرد یک روز پس از صدور حکم به خیابان آمده و اعتراض کردند
این باندهای آدم فروش در آرژانتین چگونه عمل می کنند؟
این تجارت غیر قانونی مسلما تنها به کمک همدستانی در قوه قضاییه، سیاست و پلیس ممکن است. در سراسر جهان درآمد این باندها بر اساس تخمین هایی ۳۲ میلیارد دلار در سال است. آنها از راه بازی با جان ۴ میلیون زن و ۲ میلیون کودک پول درمی آورند.
در آرژانتین در اساس کار آنان به این صورت است: زنان جوان ربوده می شوند و بی درنگ آنان را به استانی دیگر یا حتی به خارج می برند- بدون هیچ مشکلی. قوادان از پشتیبانی ژاندارمری (پلیس مرزی) برخوردارند. در موردهای زیادی هم زنان را با وعده کار فریب می دهند. این نکته بویژه در مورد زنان مهاجر صدق می کند
فاحشه خانه هایی که این زنان آنجا از لحاظ جنسی استثمار می شوند به کمک قاضیان و ماموران دولتی مجاز شناخته می شوند. دربانان شان معمولا پلیس هایی هستند که برای «شرکت های امنیتی خصوصی» کار می کنند. قربانیان را بوسیله مواد مخدر یا تجاوز سر به زیر می کنند و آنان به معنای واقعی کلمه در اسارت نگه داشته می شوند
چگونه ممکن است که یک چنین باندهای آدم فروشی بدون ترس از مجازات مشغول بکار باشند؟
در اینجا نوعی رژیم مافیا حکومت می کند که شامل قوه قضاییه، پلیس، شمار زیادی از استانداران و بسیاری از صاحبان شرکت ها است. این یک ساختار سازمان یافته از همدستان است که دست اندرکار معامله بسیار سودآوری هستند. فرار از مجازات محصول رشته ای از همدستی ها است که متعلق به سیستم سرمایه داری است. هیچ چیز به اندازه تجارت آدم، مواد مخدر و قاچاق جنگ افزار پول آور نیست
حکومت رییس جمهور کریستینا فرناندز دکیرشنر از خانم سوزانا تریمارکو در این روند قضایی پشتیبانی کرده است. به چه شکلی؟
براستی هم. یک روز پیش از اعلام حکم دادگاه، حکومت خانم کیرشنر بطور نمایشی به سوزانان تریمارکو جایزه داد، روز دوشنبه بعدش هم رییس جمهور حتی با او ملاقات کرد. همچنین خوزه خورخه آلپروویچ، استاندار استان توکومان و رفیق حزبی کیرشنر به خانم تریمارکو یک نشان افتخار داده است
البته برای ما در گروه «نان و گل سرخ» یک چنین حرکاتی لطف آمیز است، اما در نهایت در خدمت آن است که فساد یک رژیم سیاسی که با باندهای آدم فروش درهم آمیخته بپوشاند
تجارت زنان در آرژانتین طی ۱۰ سال گذشته با سرعت زیادی رشد کرده. تحت حکومت کیرشنر بیش از ۶۰۰ زن و دختر بچه گم شده اند. آنان در بسیاری از موردها بوسیله آدم فروشان ربوده شده اند
حالا چه خواهد شد؟
بخاطر خشم زیاد توده ها که منجر به استعفای مسئول امنیت توکومان شد، حکومت بناگزیر، جلسه فوق العاده کنگره را فراخواند تا در مورد قانون جدیدی علیه آدم فروشی بحث کنند. در قانون فعلی یک قواد برابر با صاحب یک شرکت است و از قربانیان انتظار می رود که خودشان اثبات کنند که ربوده شده اند. شرم آور است
برای جمع کردن بساط باندهای آدم فروش ما نیاز به چیزی بیش از سخنرانی های زیبا و جایزه دادن داریم.
ما نیاز به صد هزار زن سازمانیافته در محل کار و دانشگاه و مدرسه داریم که بسیج شده، به خیابان بیایند. در تظاهرات ۱۹ دسامبر بسیاری از آرژانتینی ها خواسته خود را مطرح کردند. ما زنان شاغل خواستار عدالت برای ماریتا ورون هستیم.
منبع: مصاحبه با خانم چاوز از نشانی زیر برگرفته شده است
http://de.indymedia.org/2012/12/339314.shtml