نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم!
۸ سال پیش در روز ۲۸ حوت، صدها تن از مردانِ افغانستانی در شهر کابل زنی ۲۷ ساله به نام فرخنده ملک زاده را به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل رساندند.
فرخنده پس از مشاجره با آخوندی که او را به دروغ به سوزاندن قرآن متهم کرده بود، به طرز وحشیانه‌ای در اطراف "مسجد شاه دوشمشیره" مورد ضرب و شتم قرار گرفت و کشته شد سپس جسدش در بستر خشک رودخانه‌ی کابل سوزانده شد.
اوباش، فرخنده را به خیابان کشاندند و وحشیانه او را ضرب و شتم کردند. سپس او را با چوب و سنگ در خارج از مسجد خونین کرده و پیکر او را در جاده قرار دادند و با اتومبیل از رویش رد شدند و بدن او را تقریباً ۱۰۰ متر کشیدند. پلیس هیچ مقاومتی نکرد و ترافیک را به اطراف صحنه هدایت کرد.
زنان برای رهایی، با چالش عظیمی علیه ستم و خشونت خانگی، اجتماعی و دولتی، روبرو هستند ولی مهمترین عرصه مبارزه، مبارزه با حکومتی است که با سلاح قانون و حمایت از فرهنگ مردسالارانه، زنستیزی وحشیانه را در خانه و جامعه تشویق و تعمیق می کند.
٢٠ مارس ٢٠٢٣