گزارشی از مراسم تجلیل هشت مارچ
نویسنده : n - zan afghan - ساعت ۱۱:٤٢ ق.ظ روز ۱۳٩۱/۱٢/٢٧
نگاهی به تجلیل از روز جهانی زن
اخگر
دسته هشت مارچ زنان افغانستان بعد از ظهر روز پنجشنبه 7 مارچ 2013 طی محفلی از روز جهانی زن تجلیل به عمل آوردند. این محفل دارای ویژه گی های مثبت زیاد بود که بد نیست به آنها اشاره گردد.
زنان و دختران جوان و نو جوان در این محفل به سخنرانی، خواندن مقاله، اجرای سرود با موسیقی و نمایش رزمی شتوکان پرداختند که با کف زدن های پر شور اشتراک کننده گان مورد تشویق قرار گرفتند.این محفل در حدود سه ساعت به طول انجامید و در حدوددوصد نفر اشتراک نموده بودندومحفل با صدور قطع نامه ای به پایان رسید.
به صورت کل دید دسته هشت مارچ زنان به خشونت علیه زنان و ستم شدید جنسیتی علیه آنها در مقایسه با دید نهاد های مدافع حقوق زنان که از سال 2001 به این سو به فعالیت آغاز کرده و سر و صداهای شان در رسانه ها گوش زمین و زمان را کر کرده است به مراتب عمیق و اساسی به نظر میرسد و تفاوت های چشمگیری دارد. آنها در مقالات که خواندند جامعه افغانستان را یک جامعه نیمه فیودال و مستعمره دانستند و ریشه مرد سالاری، خشونت علیه زنان و ستم شدید جنسیتی را با مناسبات و روابط تولید حاکم در افغانستان و ستم طبقاتی پیوند دادند. مناسباتی و روابط که به نظر آنها جامعه را به طبقات ستمگر و ستمکش تقسیم نموده اند و توسط نظام حاکم و قوت های اشغالگر به رهبری ایالات متحده آمریکا با شوق تمام و علاقه مندی خاص حمایت و تقویت میگردد.
دسته هشت مارچ در مقالات شان به نکات ظریفی اشاره نمودند از جمله آنها عشق و محبت های مروج را و اینکه بهشت زیر پای مادران است از جمله فریب های بزرگی خواندند که برای تحمیق زنان به کار گرفته می شوند و زاده مناسبات و روابط تولیدی حاکم بر جامعه می باشد.
آنها برای اثبات این ادعا که نظام موجود و قوت های خارجی مستقر در این سر زمین فقط تأمین حقوق زنان را شعار می دهند ولی در عمل برای دوام آن تلاش می ورزند به قتل زنان در مناطق مختلف، تجاوز و آزار جنسی زنان در خانه های امن و ادارات دولتی و عدم مجازات عاملان قتل و تجاوز ها یاد کردند.
راه حل که دسته هشت مارچ زنان پیشنهاد کردند اتحاد زنان برای مبارزه با عوامل اصلی مرد سالاری، خشونت ها و ستم شدید جنسیتی بود. آنها گفتند تا مناسبات و روابط تولید حاکم بر جامعه بر انداخته نشوند زنان هم چنان مورد خشونت، آزار و تجاوز جنسی قرار می گیرند و عاملان قتل و تجاوز ها با خاطر آسوده و آرام به این جنایات ضد بشری ادامه می دهند. آنها علاوه کردند که این بر اندازی ممکن نیست مگر با بیرون راندن قوت های اشغالگر به رهبری آمریکا و بر اندازی رژیم دست نشانده آنها؛ زیرا نظام حاکم با تمام ساز و کار های قانونی و غیر قانونی اش با پشتیبانی و حمایت مالی و تبلیغاتی قوت های اشغالگر در جهت تقویت و تداوم عواملی تلاش می ورزند که خشونت و تجاوز جنسی بر علاوه فجایع دیگر یکی از پیامد های آن می باشد. آنها گفتند ولی فراموش نباید کرد که این بیرون راندن و بر انداختن بدون مبارزه و مقاومت مردمی و انقلابی توهمی بیش نیست.
نهاد های رسمی مدافع حقوق زنان که شمار شان کم نیستند و با پول های کلان و دفاتر لوکس برای محو خشونت کار می کنند مردسالاری و سنتی بودن جامعه را از عوامل اصلی خشونت علیه زنان می دانند و اینکه دلیل دوام مرد سالاری و سنتی بودن جامعه چیست؟ هیچ توجه نمی کنند. تا جاییکه در طول یازده سال گذشته دیده شده است این نهاد ها بیشتر کار های موقتی و بیشتر تبلیغات رسانه ای انجام داده که منجر به قهرمان سازی چهره های مشخص گردیده اند ولی در وضعیت زنان افغانستانی در روستاها و شهر ها تغییری بنیادی که عدم خشونت و با اغماض تعدیل ستم جنسیتی را نشان دهد، به چشم نمی خورند. آنها بیشتر به تعلیم و تحصیل زنان و آگاهی آنها تأکید دارند در حالیکه زنان تحصیل کرده و آگاه که با قدرت در ار تباط نیستند نیز به شدت از انواع خشونت ها و تجاوز رنج می برند و حتی برای فرار از آن به خود سوزی روی می آورند.
این هم متن کامل قطعنامه.
قطعنامه دسته هشت مارچ زنان افغانستان
همانطوریکه ستم جنسی با ستم طبقاتی گره خورده است و یا به عباره دیگر همانطوریکه ستم طبقاتی منشا ستم جنسی است، به همان شکل ستم جنسی با ستم امپریالستی نیز گره خورده است. زنان مبارز و آگاه باید بدانند که از بین بردن ستم جنسی بدون از بین بردن ستم طبقاتی و ستم امپریالستی غیر ممکن است.
طوریکه شما خود شاهد هستید از زمانیکه اشغالگران امپریالست کشور ما را اشغال نموده اند تا کنون علاوه بر اینکه خشونت علیه زنان کم نگردیده، بلکه روزبه روز افزایش یافته است. زنان در طول این مدت به انواع و اشکال خشونت ها روبرو اند. نه تنها این خشونت ها بر زنان در خانواده اعمال می گردد، بلکه بیرون از خانواده در جامعه از طرف قلدرمنشان مورد آزار و شکنجه قرار گرفته اند. تجاوز و به قتل رساندن شکیلا از طرف واحد بهشتی در بامیان، تجاوز به دختر 15 ساله در ریاست امور زنان در ولایت دایکندی، شلاق زدن دخترجوان در ملع عام در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی از طرف باشی حبیب ولسوال رژیم پوشالی و ملا مسجد و صدها مثال دیگر گویای آنست که اشغالگران امپریالست و رژیم پوشالی حامی ستم بر زنان اند. زنان بدون بیرون راندن اشغالگران امپریالست و سرنگونی رژیم پوشالی هرگز از این ستم نجات پیدا نخواهد کرد.
"دسته هشت مارچ زنان افغانستان" در جهت تحقق بخشیدن به آرمان والای خویش خواست های فوری و دموکراتیک خویش را بدین شرح طرح می نماید و تا زمانیکه این خواست ها تحقق نیابد از پای نخواهد نشست:
1.اخراج بدون قید و شرط قوای اشغالگر,
2.لغو ازدواج های اجباری؛
3.لغو نکاح صغیره؛
4.تامین آزادی های سیاسی و مدنی افراد، هر فرد باید حق داشته باشد در هر مورد ابراز عقیده نماید؛
5.ایجاد زمینه اشتغال به کارگران و دفاع از حقوق حقه شان؛
6.ایجاد شرایط مساعد تحصیلی برای تمامی فارغان صنوف دوازدهم و بخصوص دختران؛
7.ایجاد کودکستان های دولتی که بودجه آن از طرف دولت پرداخته شود؛
8.مزد برابر در مقابل کار برابر؛
9.فرصت شغلی و تحصیلی برای زنان؛
10.اشد مجازات برای کسانیکه مرتکب تجاوزات جنسی می شوند؛
11.محاکمه علنی کسانیکه به خشونت علیه زنان مبادرت می ورزند؛
12.تساوی حقوق زن و مرد در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی؛
13.روز هشتم مارچ باید به عنوان یک روز قانونی به رسمیت شناخته شده و رخصتی عمومی اعلام گردد.
سیزده ماده فوق از جمله مطالب عاجل و دمکراتیک ماست، تا زمانیکه این خواست ها تحقق نیابد ما به مبارزات خود ادامه می دهیم.
خشم زنان را به مثابه نیروی قدرتمندی در امر انقلاب رها سازیم!
زنده باد آزادی!
دسته هشت مارچ زنان افغانستان
پنجشنبه 17 حوت 1391