جان باختن ده ها نفر زیر آوار متروپل به خاطر کسب سود و گسترش سرمایه!
از دوم خرداد که یکی از ساختمان های متروپل فرو ریخت و ده ها نفر زیر آوار آن جان باختند، آبادان به صحنه مبارزه علیه مافیای در قدرت تبدیل شده و به سایر شهرها از جمله شاهین شهر، بوشهر، یزد، شیراز، اهواز، ماهشهر، باغ ملک، امیدیه، بهبان و... سرایت کرده است. هر روز که می گذرد خیابان های آبادان شاهد حضور جمعیت پر شمارتری از زنان و مردان به شدت خشمگین می شود که در نبردی نابرابر با نیروهای سرکوبگر خیابان به خیابان و کوچه به کوچه می جنگند.
سردمداران جمهوری اسلامی در برخورد به فروریزی متروپل به جای گسیل امدادگران مجرب، به جای گسیل پزشک و پرستار، به جای گسیل آمبولانس وخون و سایر وسایل مورد نیاز برای آوار برداری و نجات جان انسان ها، لشگر سرکوبگر خود را به آبادان اعزام کردند. گسیل نیروهای سرکوبگر به آبادان و سایر شهرها از ترس و وحشت است. از روی ضعف و استیصال است. چرا که رژیم از عمق خشم و نفرت ستمدیدگان نسبت به کل نظام ستم و اسثتمارش با خبر است. چرا که رژیم خوب می داند که در شرایط کنونی، هر واقعه ای می تواند جرقه خیزش های سراسری و به مراتب گسترده تری را نسبت به سابق دامن زند. چرا که می داند اکثریت مردم، همان تهیدستان شهر و روستا، همان کسانی که خیزش دی، آبان و اردیبهشت را آفریدند، همان ها در خیابان های آبادان و سایر شهرها علیه جنایت عبدالباقی و کل مافیای در قدرت قرار دارند.
برای رژیمی که با قتل عام یک نسل از آزادیخواهان، مبارزین و انقلابیون در دهه 60 و تابستان خونین 67 پایه های حکومت ننگین خود را استوار کرد، برای رژیمی که در خیزش 88 بسیاری از معترضین را در خیابان به قتل رساند، برای رژیمی که در آبان 98 بیش از 1500 نفر از جوانان را با نشانه رفتن قلب و مغزشان به قتل رساند، برای رژیمی که در سراسر جهان مقام اول را در اعدام مخالفین خود کسب کرده است و.... کشته شدن 20، 30 و یا 100 نفر در فروریزی متروپل، "عددی" نیست!
اما آن چه که درشش روز گذشته نبرد خیابانی آبادان و سایر شهر ها بار دیگر توجه همگان را به خود جلب کرده است، حضور پر تعداد و نقش غیر قابل انکار زنان در پیشبرد این مبارزه است. این صدای رسای زنان است که در شعارهایی هم چون مرگ بر خامنه ای، مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر ستمگر به شعار فراگیر در میان جمعیت خشمگین بدل می شود. این زنان هستند که در برابر نیروهای سرکوبگر پر قدرت و با جسارت اعلام می کنند: مثل سگ میترسن، ما این جا هستیم و هیچ جائی هم نمی رویم! حضور زنان در خیزش ها و مبارزات گوناگون و در همین واقعه دردناک آبادان، یک بار دیگر بر روی این حقیقت انکار ناشدنی انگشت گذاشت که هیچ مبارزه و انقلابی بدون زنان به ثمر نخواهد رسید.
ما به سهم خود به شکل گیری رهبری انقلابی که بتواند از این شرایط مثبت، شرایطی که مبارزه در شهر های بزرگ و کوچک و حتی به مناطق دور دست نیز سرایت کرده و جزئی از زندگی روزمره تهیدستان شده است، در شرایطی که نهراسیدن از مرگ در مبارزه به یک روحیه عمومی تر بدل شده، در شرایطی که خواست سرنگونی رژیم به خواستی فراگیر بدل شده است، به نفع تدارکی آگاهانه و نقشه مند در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق انقلاب استفاده نماید، کمک خواهیم کرد.
ما، فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان) در کنار همه ستمدیدگانی که عزیزان خود را در فاجعه آبادان ازدست داده اند، قرار داریم و در اندوه شان، سهیم.
تنها با سرنگونی این رژیم جنایتکار از طریق یک انقلاب واقعی است که زخم وارده بر خانواده های جانباختگان متروپل، خانواده های دادخواه و همه ستمدیدگان می تواند کمی التیام یابد.
سرنگون باد رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی
برگرفته از فیسبوک هشت مارس
7 خرداد 1401 / 28مه 2022