حجاب اجباری و ادامه جنگ طالبان علیه زنان!
امروز به طور رسمی برای زنان برقع یعنی پوشاندن تمامی بدن از جمله صورت (روبند) توسط امارت اسلامی طالبان، اجباری شد! طالبان این فرمان را این چنین اعلام کرده است: زن بی حجاب در قدم اول خانه اش معلوم گردد و به ولی اش توصیه و تنبیه گردد. در قدم دوم ولی اش به ریاست مربوط احضار گردد. در قدم سوم ولی اش سه روز زندانی شود. در قدم چهارم ولی اش به محاکم سپرده شود تا به سزای مناسب محکوم گردد.
طالبان که از سرپیچی زنان خصوصا زنان جوان از برقع آگاه است می خواهد از طریق فشار بر خانواده به چند هدف دست یابد. از یک طرف کنترل زنان را بیشتر و بیشتر در دست مردان خانواده قرار دهد و از این طریق آنان را با خود در سرکوب زنان شریک کند و از طرف دیگر با تهدید و اذیت و آزار خانواده به علت عدم رعایت حجاب مورد نظر طالبان، زنان را در موقعیتی قرار دهد که به حجاب اجباری گردن گذارند و این چنین از مخالفت و مقاومت آنان بکاهد.
این فرمان در شرایطی صادر می شود که بیکاری، فقر و گرسنگی اکثریت مردم را تهدید می کند، در شرایطی است که میلیون ها نفر در کشور آواره شده اند و روزانه صدها هزار نفر دیگر از افغانستان فرار می کنند، در شرایطی است که بسیاری از خانواده ها به خاطر زنده ماندن دختر بچه های خود را می فروشند، در شرایطی است که جان میلیون ها نفر به خاطر گرسنگی در خطر مرگ قرار دارد و... اما برای طالبان حجاب اجباری و خانه نشین کردن زنان از الویت برخوردار است.
جنگ طالبان علیه زنان که تاریخ طولانی دارد هر روز ابعاد وسیع تری به خود می گیرد. واضح است که موضوع اسلامی بودن نظام حاکم بر افغانستان با فرودستی مطلق زنان گره خورده است. در حقیقت، امارت اسلامی طالبان با زنجیر ستم بر زن است که معنا و مفهوم می یابد. تحمیل احکام قرون وسطایی شریعت به جامعه توسط بنیادگرایان طالبان بیش از هر قشر و طبقه ای برای سرکوب زنان است و حجاب اجباری به مثابه پرچم ایدئولوژیک امارت اسلامی نقش تعیین کننده ای دارد. همان نقش و جایگاهی که حجاب اجباری و قوانین و مجازات های اسلامی ضد زن برای رژیم جمهوری اسلامی ایران در طی چهل و سه سال گذاشته داشته است.
از زمان قدرت گیری طالبان، فرمان های زن ستیزانه یکی پس از دیگری از طرف وزارت سرکوب و ستم بر زنان یعنی وزارت امر به معروف و نهی از منکر صادر شده و با زور و خشونت، رسمیت یافته است. از همان روزهای اول طالبان، فرمان هایی هم چون منع زنان از رفتن به سر کار، منع رفتن به مکاتب دخترانه و دانشگاه، منع مراجعه به خدمات بهداشتی بدون محرم، منع حرف زدن با نا محرمان، منع رفتن به مسابقات، منع فعالیت های هنری و موسیقی، منع رفتن بدون محرم از خانه و به طور کلی منع زنان از هر گونه فعالیت های اجتماعی و ابتدایی را صادر کرده است. برای رسمیت بخشیدن به این فرمان های ضد زن، نیروهای مسلح خود را روانه کوچه و خیابان کرده تا از طریق پیشبرد سرکوب وحشیانه، زنان را به قبول این فرمان ها و خط قرمزهای تعیین شده طالبانی وادار کنند.
هر چقدر جامعه در سکوت مرگبارو قبرستانی فرو رود، هر چقدر زنان بی صدا و بدون مقاومت و مبارزه به احکام و قوانین ضد زن صادر شده گردن بگذارند، هر چقدر در میان مردم رعب و وحشت ایجاد شود، طالبان، این مرتجعین بنیادگرای زن ستیز و ضد مردمی، بهتر می توانند خود را تثبیت کنند.
اما کسب این موقعیت برای طالبان که با استفاده از هر ترفندی برای آن می جنگد با مبارزه و مقاومت زنان ضربه خورده است. از زمان قدرت گیری طالبان و به موازات جنگی که علیه زنان به راه انداخت، زنان نیز به مقابله پرداختند. این زنان بودند که در تمام طول این دوران به اشکال مختلف علیه طالبان و احکام و قوانین ضد زن اش، دست به مقاومت و مبارزه زدند. مبارزه و مقاومت زنان اعلام قدرتمند این پیام نه تنها به طالبان بلکه به امپریالیست های آمریکایی و متحدین اش که برای حفظ منافع شان طالبان را به قدرت رساندند و می خواستند آنان را بدون مشکل و دردسر به مردم و به طور مشخص به زنان تحمیل کنند، این بود که ساکت نخواهیم نشست و برای احقاق خواسته های خود خواهیم جنگید. زنان افغانستان تجربه چهل و سه سال مقاومت و مبارزه زنان در ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی یعنی طالبان ایران را در دست دارند. بدون شک زنان افغانستان این تجربه گرانبها و دروس آن را در مبارزه خود علیه حجاب اجباری و سایر فرمان های ضد زن طالبان به کار خواهند بست.
زنان در افغانستان با اتخاذ بینشی رهائی بخش، با شکل دادن به تشکلات مستقل و انقلابی خود و سازمان دادن زنان است که می توانند علیه طالبان، یکی از زن ستیزترین حکومت های جهان، مبارزه پیگیر و دامنه داری را سازماندهی کنند. از این طریق نه تنها زنان بیشتر و بیشتری را به امر مبارزه جلب می کنند بلکه این چنین به روحیه مبارزه جوئی مردم نیز کمک کرده و زمینه مناسبی را برای شکل گرفتن نیروهای انقلابی با هدف سرنگونی امارت اسلامی و حامیان امپریالیستی شان فراهم می کنند.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
۷ مه ۲۰۲۲ برابر با ۱۷ ثور (اردیبهشت ) ۱۴۰۱