قطعنامۀ پایانی کنفرانس جهانی زنان پایه در ونزوئلا 4-8 مارس 2011

قطعنامه " در بارۀ آیندۀ جنبش مبارزاتی جهانی زنان" ( توافقنامه مجمع پایانی هفتم مارس 2011)

·           ما در مورد خطوط راهنمای فعالیت های خود توافق می کنیم که:   برای رهائی زن و علیه امپریالیسم - استثمار کارگران در کل جهان مبارزه کنیم، علیه گرسنگی، بیکاری، ویرانی محیط زیست، وابستگی که امپریالیسم به ما خلق ها و ملیت ها تحمیل نموده است، همچنین علیه استعمار و استعمار نو.

·           تغییرات ضروری تاریخی نمی تواند یک مسئلۀ صوری ( فرمالیستی) باشد، یا تنها تعویض اشخاص. مفهوم آن تغییر سیستم سرمایه داری حاکم  به عنوان  علت بحران ها و مسائل  معضلی که، انسانیت بایستی  آن ها را بگشاید.

·           دنیای عادلانۀ دیگری که ما خواهان آنیم، بسیاری جنبش ها و مبارزات، تجارب و سازمان ها را به یکدیگر پیوند می دهد.

·           بسیاری از ما برای یک بدیل سوسیالیستی به عنوان پاسخ به خواسته ها و رؤیای یک جهان بهتر تلاش میکنیم.اما چون تصور از آن بسیار متفاوت است،   بحثی گسترده در پرسپکتیو چگونگی مبارزات گوناگون را ضروری می دانیم:   علیه بهره کشی جنسی، تجارت زنان و کودکان، برای کارمزد برابر و حق بر داشتن شغل شایسته و مطمئن، حقوق اجتماعی، حفاظت محیط زیست، علیه نژادپرستی و نفرت از خارجیان، حق مشارکت سیاسی مساوی الحقوق و غیره.

·           برای دستیابی به همۀ این ها جنبش مبارزاتی جهانی زنان بایستی همکاری تنگاتنگ با هم داشته باشند، به یکدیگر بپیوندند و هما هنگی کنند، دوستی پایه گزاری کنند، از یکدیگر بیاموزند و مشترکاً مبارزه کنند. این مهم ترین پیام این اولین کنفرانس مهیج جهانی زنان پایه در کاراکاس/ ونزوئلا سال 2011 است.

·           مبنای تعیین کننده برای این هدف جنبش های مبارزاتی زنان در هر یک از کشورهاست، جلب زنان سرکوب و استثمار شده، زنان پیشرو، دمکرات و روشنفکر، زنان دانشمند، هنرمند، و جوان.

·           ما خواستار ادامۀ برگزاری کنفرانس جهانی زنان پایه به عنوان بالاترین نقطۀ تحول و قوت جنبش زنان در سطح ملی، منطقه ای، قاره ای و بین المللی است!  این  کنفرانس ها بایستی هر پنج سال یکبار در یکی دیگر از قاره و یا منطقه برگزار گردد.

·           در طی یک سال ما تجارب گوناگون این اولین کنفرانس جهانی را ارزیابی می کنیم، تا موفقیت های به دست آمده و ضعف ها را در جریان تدارک و اجرا تعیین کنیم.

·           در طی این مدت  ملاقات های ملی همچنین منطقه ای و قاره ای برگزار خواهد شد. این تماس ها توسط کمیتۀ بنیان گزاران کنونی که  به طور موقت تا تعیین کمیتۀ جهانی نهائی تا یکسال دیگر  به کار ادامه خواهند داد، تدارک خواهد شد.

·           در ملاقات های قاره ای یا منطقه ای ( آسیا، آفریقا، خاور میانه و دور، اروپا، آمریکای لاتین، آمریکای شمالی) نمایندگان تعیین خواهند شد. این به ازای هر منطقه/ قاره دو نمایندۀ اصلی همچنین دو جانشین هستند. این ترکیب می تواند طبق ضرورت در تدارک دومین کنفرانس جهانی زنان افزایش یابد. زمانی که محل برگزاری کنفرانس آینده تعیین شود، از این مناطق/قاره ها دو زن به کمیتۀ جهانی تدارکاتی افزوده می شود.

·           تعیین نمایندگان برای کمیتۀ بین المللی تدارکات دومین کنفرانس بایستی نتیجۀ یک پروسۀ دمکراتیک باشد، که جنبش مبارزاتی جهانی زنان را مورد نظر داشته و تقویت کند.

·           کمیتۀ جهانی تدارک دومین کنفرانس بین المللی کار کرد هماهنگ کننده دارد. این کمیته طراح هیچ سازمان یا ساختار سیاسی نیست. دمکراتیک کار می کند، هم سطح، به خود مختاری  کشور ها و سازمان های شرکت کننده احترام می گزارد، سازنده برمیزان اسناد پایه ای، که برای اولین کنفرانس جهانی زنان منعقد شدند،  کار می کند

·           ما  خواستارتحول جنبش مبارزاتی زنان  در هر کشوری هستیم و همکاری خود را بر سه روز مبارزاتی سراسری جهانی جنبش مبارزاتی زنان متمرکز می کنیم. علاوه بر این ما خواهان تحول شیوه های مختلف مبارزه، هم بستگی و حرکت بخشی هستیم . ما مصوباتی را ، که توسط زنان در  مجمع عمومی نمایندگان و در کارگاه ها (ورکشاپ) مورد تصویب قرار گرفته است، ترویج خواهیم داد.

·           تمام سال ما یک فعالیت تدارکاتی برای 8 مارس داریم، تا اهمیت تاریخی آن را باز پس گیریم  به عنوان روز یاد آوری و مبارزه زنانی، که  در سراسر جهان برای حقوق و رهایی، علیه سلطۀ سرمایه داری، علیه پدرسالاری، علیه امپریالیسم و برای رهای انسان مبارزه می کنند.

·           ما در روز بین المللی مبارزۀ اول ماه مای جنبش کارگری شرکت می کنیم.  در آن جا به ویژه برای حقوق کارگران زن و علیه بهره کشی از کودکان موضع می گیریم.

·            25 نوامبر  روز اعتراض علیه خشونت بر زنان با هر گونه اشکال خشونت بر زنان مبارزه می کنیم ! به ویژه خشونت را به عنوان نتیجۀ تعارض امپریالیستی و جنگ ها علیه خلق ها مورد شکایت قرار می دهیم، که در آن ها زنان به قربانی و غنایم جنگی بدل می شوند.

·           ما مبارزۀ جهانی جنبش زنان را بخش جدا نشدنی از مبارزۀ کارگران، خلق ها، و تمامی انسانیت  برای مساوات اعلام می کنیم.

·           ما زنان را سازمان می دهیم! مشترکاً صفحۀ اینترنتی موجود را تحول می دهیم، تا آن صفحۀ جذاب کنفرانس جهانی زنان شود.

·           با هم ورای مرزهای سرزمین ها و زبان ها کار می کنیم!  تجارب و فرهنگ های غنی خود را به کار می گیریم! اشکال متفاوت مراوده، هماهنگی و همکاری را به کار می بندیم تا کار مشترک مان را تعمیق و گسترش بخشیم. تمام موانع را با کمک مراودۀ آلترناتیو و هم بستگی متقابل در هم می شکنیم، تا جنبش جهانی مبارزاتی زنان را تقویت کنیم.

زنده باد کنفرانس های جنبش مبارزاتی زنان!

پیش به سوی رهایی زنان و انسان!

این وظیفه و چالش ما برای قرن بیست و یکم است.