زنان اروگوئه لخت به خیابان آمدند!

زنان اروگوئه در اعتراض به سرکوب زنان افغانستانی لخت به خیابان آمدند.

گزارش زیر متعلق به سال ۱۹۹۹ است، که به تازگی به دست ما رسیده است. علیرغم اینکه از تاریخ این گزارش گذشته تصمیم به درج آن گرفتیم زیرا حاوی نکات بسیار مهم برای مبارزات زنان است. حساسیت بخشی از زنان جهان به ستمی که در نقطه ای دیگر از جهان بر زنان اعمال می شود، بار دیگر جهانی بودن این ستم و مبارزه زنان و همبستگی جهانی آنان را برجسته می کند. به کشتار و خفقان اسفبار در افغانستان ارائه داده اند و نیز حمایت عابران از خواسته های آنان است.

به نقل از روزنامه « لاریوبلیکا جمهوریت» شماره ۲۷۶۸، مونته ویدیو، اورگوئه

 ۹ فوریه ۱۹۹۹

دیروز گروهی از زنان با تظاهرات لخت عادات فرهنگی اروگوئه را به شیوه ای رادیکال تحت تاثیر قرار دادند. گروهی زن، که کاملا لخت بودند، تظاهرات عمومی ای در جلوی «پلازای کا گا نچا» انجام دادند. هدف آنان مبارزه علیه تبعیض، ترور و دردی است که زنان افغانستان متحمل می شوند.

این اعمال بخاطر میلیسیاهای مسلح طالبان است که در آن مملکت آسیائی رخ می دهند.

علیرغم اینکه این موضوع در کشور ما کاملا ناشناخته است و این اقدام چیزی بود که هرگز در مملکت ما دیده نشده، اما این زنان توسط عابرین و کسانی که می خواستند خشم خود را آز آنچه بر زنان «افغانستان» می گذرد ابراز کنند، پشتیبانی می شدند.

نه به کشتار عمومی زنان افغان

بیانیه ای که در پلازای وسط شهر خوانده شد، حاکی از وضع اسفناک زنان افغانستان است.

«زنان آمریکای لاتین نمی توانند چشم پوشی کنند، از آنچه خواهران افغانستانی از سال ۱۹۹۶، هنگامی که نیروهای بنیادگرای طالبان قدرت را به دست گرفته اند متحمل می شوند. قربانیان این اعمال دیوانه گرانه بنیاگرایان باز هم زنان هستند. زنان بصورت گروگان در آمده اند و تمام حقوق خود را از دست داده اند. آنهایی که کشته نشده اند ترجیح می دهند که بمیرند، زیرا این تنها شکل آزادی است.» غیر از اینها تظاهر کنندگان گفتند، «چه تعداد زن باید بمیرد تا دنیا عکس العمل نشان دهد؟ کجا هستند سازمانهای حقوق بشر؟ حکومت هایی که می گویند دمکراتیک هستند، چه می گویند؟ ما با جنایت علیه بشریت مواجه هستیم که قربانیان آن زنان هستند. اما حق زندگی همه ما«زن و مرد» را مسئول می کند. کشتار زنان بس است. ما از مرگ خسته شده ایم. ما هستیم که زندگی به این جهان می دهیم. و ما زندگی می خواهیم».

سازمان زنان هشت مارس (ایرانی- افغانستانی)

فوریه ۱۹۹۹