نامه ارسالی از افغانستان به "سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
فریاد «نهِ» زنان به حکومت طالبان
ما جمعی از زنان افغانستان از سیاست طالبان و حکومت تروریست و زن ستیز که هیچ حق و حقوقی برای زنان قائل نیست معترضیم و به هیچ وجه رضایت نمی‌دهیم زن‌ها را از جامعه دور کنند.
حق تحصیل، حق کار کردن، آزادی و…را از ما بگیرند.
ما زنان را به عنوان اسیر و خانه‌نشین بسازند دیگر بس است، دیگر بس است. دیگر به بردگی طالبان و هیچ حکومت ضد زن در نمی‌آییم.
مردم افغانستان خسته از جنگ، خونریزی و کشتار هستند، خسته از صداهای تیر اندازی، بمب و انتحاری هستند.
ما از همه‌ی فعالینِ زنان و نهاد‌های حقوقِ زن و سازمان‌های حقوقِ بشر میخواهیم صدای ما را به گوش جهان برسانند.
باید زنان و مردان با هم برابر باشند و در تمامی سطوح جامعه یکسان باشند ما هرگز طالبان را به رسمیت نمی‌شناسیم.
خون مردم افغانستان روی دستهای طالبان هست و مردم افغانستان جنایت‌هایشان را فراموش نخواهند کرد.
ما امارت اسلامی، که زن را در خانه‌ها زندانی می‌کند و مانع پیشرفت فکری و تحصیلی می‌شود را قبول نداریم و هیچ جایی در کشور و در تمامی جهان قبول ندارند.
ما از همه دولتهای دنیا میخواهیم که دست دوستی به طالبان ندهند و آن‌ها را که قاتلان مردم افغانستان هستند را به رسمیت نشناسند.
می‌جنگیم تا جان در تن داریم.
طالبان را قبول نداریم.
از تمامی زنان و مردان جهان میخواهیم به ما بپیوندند و با ما یک صدا شوند تا هیچ زنی در افغانستان و کل جهان مورد ظلم و بی‌عدالتی‌های حکومت‌های زور گو و بی‌رحم قرار نگیرد.
زن= مرد
تا جان در تن ماست
طالبان دشمن ماست
نشریه هشت مارس شماره ۵۴
اکتبر ۲۰۲۱/ مهر۱۴۰۰