در دفاع از زنان و مردم افغانستان علیه طالبان، امپریالیست‌های آمریکائی و سایر مرتجعین
تحولات سریع در هفته‌ها و خصوصا روزهای اخیر در افغانستان، نه تنها مردم این کشور بلکه همه مردم را در سراسر جهان بهت زده کرده است. آمریکا چراغ سبز را برای قدرت گیری دوباره طالبان نه امروز و هفته‌های گذشته بلکه از همان زمانی که پای میز مذاکره و امضا موافقت نامه با آنان رفت، داده بود!
در تمام طول به اصطلاح مذاکرات صلح، ، طالبان به خشونت‌های وحشیانه خود علیه مردم عادی با حمله به مدارس دخترانه، بازار، کوچه و خیابان، بیمارستان‌ها و… ادامه داد اما آمریکا و نیروهای نظامی مستقرش در افغانستان خم به ابرو نیاوردند!
اگر بیست سال پیش امپریالیست‌های آمریکائی و متحدین‌اش وعده رهایی زنان و نابودی طالبان را با اشغال خونین و کشتن هزاران هزار نفر و آواره کردن خیل عظیمی از مردم پیش بردند، امروز با فرش قرمز به استقبال طالبان و قدرت گیری‌اش رفتند.
بیست سال پیش حمله نظامی و اشغال افغانستان باعث شد که ده‌ها هزار نفر از مردم به کشورهائی هم چون ایران، پاکستان، ترکیه و برخی کشورهای اروپائی پناهنده شوند و امروز نیز خیل عظیمی از مردم خصوصا زنان با کودکان‌شان با پای برهنه برای نجات خود و خانواده، سر به بیابان گذارده خود را به مرز کشورهای همسایه رساندند، تا شاید از توحش طالبان در امان باشند!
بیست سال پیش بهای استراتژی آن دوره آمریکا را مردم افغانستان با آغاز دوره‌ای از کشتار و تحمیل یک دولت وابسته پرداختند، امروز نیز بهای تغییر اولویت‌های آمریکا در خدمت به استراتژی این دوره‌اش را مردم با به روی کار آمدن طالبان باید بپردازند!
آن چه که مسلم است از بیست سال پیش که آمریکا افغانستان را اشغال کرد، زنان قربانیان اصلی این تجاوز نظامی بودند و امروز نیز با هموار کردن شرایط برای قدرت گیری طالبان توسط آمریکا و نوکران منطقه ایش، این زنان هستند که بار اصلی زن ستیزی این نیروی بنیادگرای اسلامی را بر دوش خواهند کشید. برخی خبرهای مربوط به توحش و زن ستیزی طالبان نسبت به زنان در همین چند هفته اخیر در شهرها و روستاهایی که به تصرف در آورد با تیرباران کردن زنان به خاطر بیرون رفتن بدون مرد محرم و یا پوشیدن کفش پاشنه بلند، با شلاق زدن، دزدیدن دختر بچه‌ها برای برده‌گی جنسی و…؛ به رسانه‌ها راه یافت. یک بار دیگر تاریخ ثابت کرد که هیچ امپریالیستی نمی‌تواند هیچ زنی را در هیچ نقطه جهان آزاد و رها سازد.
اما مردم و به طور مشخص زنان افغانستان تنها نیستند! میلیون‌ها زن در ایران، ترکیه، عراق، پاکستان، سوریه و سایر کشورهای جهان در کنار هم سرنوشتان خود قرار دارند. هر نوع خشونت از جانب طالبان و هر نیروی ضد زن در افغانستان، خشونت علیه همه زنان در سراسر جهان است.
مردم ایران هم تجربه تلخ و خونین بیش از ۴۰ سال حاکمیت ارتجاعی جمهوری اسلامی که به قدرت رسیدنشان در نشست‌های امپریالیستی برنامه ریزی شده بود را با پوست و گوشت خود لمس کرده‌اند و مبارزه خود را جدا از مبارزات مردم افغانستان نمی‌بینند.
از همه نیروها، فعالین و تشکلات مبارز و آزادیخواه انتظار می‌رود که به مبارزه علیه طالبان و همه قدرت‌های امپریالیستی درهر جا که می‌توانند دامن زنند تا این گونه بتوان صدای مردم افغانستان، صدای زنان در افغانستان را علیه طالبان و سایر نیروهای بنیادگرایان اسلامی و قدرت‌های بزرگ سرمایه داری لانه کرده در افغانستان را هر چه رساتر انعکاس دهیم.
۱۷ اوت ۲۰۲۱
نشریه هشت مارس شماره ۵۴