منير احمد طاهری يك مرد فريبكار و رحيمه يك زن فريب خورده است
افغانستان امروزی كشوری است مستعمره – نيمه فئودالی و زنان اين جامعه محرومترين و مظلومترين بخش جامعه را تشكيل ميدهند. به عبارت ديگر برده بردگان اند و تحت ستم مضاعف قرار دارند. از يكطرف نظام حاكم مردسالار، زنان را جنس درجه دوم حساب نموده و زنان را بيش از حد تحت فشار قرار ميدهد تا هرچه بيشتر مطيع مردان شوند و از طرف ديگر استثمار طبقاتی شديد و اجحافات بيش از حد اشغالگران، آنها را تحت فشار قرار ميدهد. زنان درين كشور بازيچه كامجوئی مردان و خصوصا زورگويانی هستند كه به شكلی از اشكال در رژيم جمهوری اسلامی افغانستان جاه و مقامی دارند. ناشايسته ترين و ناپسند ترين مفاسد اخلاقی در افغانستان كنونی از طرف رژيم پوشالی دامن زده ميشود و باعث ناامنی بيشتر اخلاقی زنان و تشديد ستم بر آنان می گردد.
مدتی قبل منيراحمد طاهری فرزند شاه علم خان طاهري، مفتش مدیرت معارف کرخ، خانمی را بنام رحيمه بنت غلام رسول كه در حدود 20 سال سن دارد و در مكتب " بنفش دره " ولسوالی كرخ ولايت هرات معلم بوده است، فريب داده و از شوهرش جدا نموده است. طبق گفته های رحيمه، منيراحمد طاهری او را فريبكارانه از كرخ به شهر هرات می كشاند و سپس در خانه ايكه خود تهيه ديده او را قيد می كند و مدت چهارماه بطور مستمر از وی كامجويی می نمايد.
رحيمه به تاريخ 8 حمل 1389 توسط رياست " امنيت ملی " دستگير و روانه زندان زنانه هرات ميشود. زندگی رحيمه در هر حال برباد شده است. حتی در صورتيكه او از زندان رها نيز گردد، يا توسط شوهر و افراد خانواده شوهرش به قتل خواهد رسيد و يا اينكه در جامعه يك فاحشه حرفوی معرفی خواهد شد و در تمام طول عمرش تحت فشار شديد اين بد نامی قرار خواهد داشت. اما منيراحمد طاهری نه تنها مدت ها دستگير نشده بلكه حتی مورد پيگرد قانونی نيز واقع نگرديده است. زمزمه های اعتراض گونه از درون زندان زنانه هرات و همچنان ولسوالی كرخ باعث ميشود كه خبر دستگيری منيراحمد طاهری بعد از گذشت شش ماه به تاريخ 10 ميزان 1389 توسط مقامات ذيصلاح دولتی در هرات داده شود تا زمزمه های مذكور بخوابد؟! علت مستی ها و معافيت قانونی منير احمد طاهری آن است كه آقايان رنگين دادفر سپنتا مشاور عالی امنيتی كرزی و وحيد احمد طاهری وكيل ولسی جرگه رژيم پوشالی برادران او هستند و بانو جهانتاب طاهری وكيل در شورای ولايتی هرات نيز خواهرش هست.
" دسته هشت مارچ زنان افغانستان" عمل شنيع و فجيع منير احمد طاهری را محكوم نموده و مسئوليت مبارزاتی خود می داند كه ماهيت و چهره چنين جنايتكاران را افشاء نمايد و از حقوق زنان ستمديده افغانستان به دفاع برخيزد. ما از تمامی زنان ستمديده و مبارز اين سرزمين ميخواهيم كه با اين مبارزه همصدا شوند و قاطعانه عليه جنايتكارانی چون منير احمد طاهری بايستند. بدون اتحاد و مبارزه جدی و اصولی وسيع زنان، برطرف ساختن انواع ستم بر زنان و ريشه كن كردن شوونيزم غليظ مردسالارانه از اين سرزمين ممكن نخواهد بود.
تا زمانيكه اشغالگران امپرياليستی از كشور بيرون رانده نشوند و رژيم پوشالی سرنگون نگردد و تا زمانيكه انقلاب ضد امپرياليستی – ضد ارتجاعی در افغانستان به پيروزی نرسد، زنان در مسير رسيدن به آزادی كامل قرار نخواهند گرفت. برای اينكه به اهداف والای خويش دست بيابيم، بايد قاطعانه به مبارزه برخيزيم و از قربانی نهراسيم. با تقويت و گسترش روز افزون صفوف مبارزاتی مان است كه ميتوانيم جنبش مبارزاتی خود را در ابعاد مختلف آن، منجمله در بعد مبارزه برای تامين حقوق زنان، اوج بيشتر و بيشتر ببخشيم و بخاطر منهدم ساختن بساط قدرت اشغالگران و رژيم دست نشانده شان هرچه اصولی تر، قاطع تر و وسيع تر به پيش رويم.
مرگ بر اشغالگران و دست نشاندگان فاسد شان!
" دسته هشت مارچ زنان افغانستان "
14 ميزان 1389