پس از ترکیه، نوبت به لهستان رسید.
زنان لهستان با خروج از پیمان «منع خشونت خانگی» و تهدید جانی فعالان حق سقط جنین قانونی مواجهند.
نمایندگان پارلمان لهستان، هفته‌ی گذشته با رای اولیه خود به لایحه‌ای که «بله به خانواده، نه به جنسیت» نامیده می‌شود، موافقت کردند که این لایحه برای بررسی بیشتر به یکی از کمیته‌های پارلمانی فرستاده شود. در این لایحه از دولت لهستان خواسته شده است تا از پیمان استانبول خارج شود. دولت ادعا می‌کند که این پیمان به ادیان احترام نمی‌گذارد و ایدئولوژی‌های بحث برانگیزی را در مورد جنسیت ترویج می‌کند.
این اقدام پارلمان، واکنش فعالان زنان را در پی داشته است. آنها تصویب چنین لایحه‌ای را یک تهدید جدی در راه تلاش‌ها برای مبارزه با خشونت خانگی و خشونت علیه زنان اعلام کردند. «کنوانسیون استانبول» که در سال ۲۰۱۱ در جریان نشست شورای اروپا در شهر استانبول ترکیه، برای امضای کشورها آماده شد و تا کنون به امضای ۴۵ کشور همچنین اتحادیه اروپا رسیده است، دولت‌ها را موظف می‌کند تا در پارلمان‌های ملی خود قوانینی را برای پیشگیری از وقوع خشونت‌های خانگی و سایر انواع سوء استفاده از زنان همچنین برای مبارزه با چنین خشونت‌هایی تصویب کنند.
هشت مارس: نقش مذهب در سرکوب زنان و ترویج خشونت، به یک دین و یک کشور خلاصه نمی شود. با نبود یک آلترناتیو انقلابی، حکومت های مرتجع و زن ستیز در بسیاری از کشورهای جهان به بهانه های مختلف، همان دستاوردهای کوچکی را که زنان طی سالهای متمادی، با مبارزات خود به دست آورده اند، یکی پس از دیگری مورد یورش قرار می دهند. زنان برای تحقق مطالبات خویش و حراست ازدستاوردهای مبارزاتی اشان، چاره ای به جز تداوم مبارزه انقلابی و سرنگونی حکومت های مرتجع و زن ستیز ندارند.
#جدایی_دین_از_دولت
#نه_به_سرکوب_زنان
#مبارزه_جهانی_زنان
#مبارزه_تا_رهایی
@hashtemars
بر گرفته از تلگرام سازمان زنان هشت مارس
4 آوریل 2021