هشت مارس امسال با ویژگی ها و دستاوردهایی که برای جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه زنان داشت، در ابعادی باشکوهتر و وسیع تر از سالهای پیش در ایران و جهان گرامی داشته شد. در برخی از شهرهای ایران و بخصوص در شهرهای کردستان باز هم به بهانه دفاع از حقوق زن و اعتراض نسبت به آپارتاید جنسی که جمهوری اسلامی سی سال بر زنان تحمیل کرده، مردم به خیابان آمدند و در شعارهایی که دادند، خواسته ها و مطالبات انسانی و آزادیخواهانه انقلاب خود را به خواست ها و مطالبات زنان و در واقع کل مردم برای آزادی بی قید و شرط و لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز مذهبی و در نتیجه جدایی کامل مذهب از حکومت تبدیل کردند.
مراسمی که در ایران و بویژه در سنندج بمناسبت گرامیداشت روز جهانی زن برگزار شد، بار دیگر اعلام این نکته بود که آزادی جامعه در گرو آزادی زنان است و انقلاب ایران به پیش نمی رود مگر آنکه زنان با خواسته ها و مطالبات برحق و انسانی خودشان مثل آزادی انتخاب پوشش، آزادی انتخاب همسر، آزادی مسافرت، لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز اسلامی و قصاص مذهبی و غیره در این انقلاب دخالت کنند، حجاب های خود را برگیرند و به بعنوان نماد، نشان و سمبل سیاسی حکومت جهل و جنایت مذهبی آتش بزنند.
مردم سنندج همچنین بر خواست های دیگری تأکید کردند که تمام آنها ــ در عین حال ــ خواست ها و مطالبات انقلاب عظیمی است که با سرنگونی جمهوری اسلامی قصد دارد به دخالت مذهب در دولت، قوانین، آموزش و پرورش، سیستم قضایی و غیره پایان دهد و با شعار "کار کودکان ممنوع"، "اعدام، سنگسار و قصاص محکوم است" و "رهایی زن رهایی جامعه است"، در واقع، راه نشان دادند و اعلام کردند که خواست لغو کار کودکان ــ در عین حال ــ خواست و مطالبه ضروری انقلاب حاضر و بعبارت دیگر امر ضروری تمام انسانهایی است که هر روز برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی تلاش می کنند. اعلام کردند برچیدن کامل بساط اعدام، سنگسار و قصاص، امری است که به تمام مردان و زنانی مربوط است که هر روز به بهانه ای در خیابانها با نیروهای سرکوبگر حکومت درگیرند و می خواهند یکبار برای همیشه به این ساز و کار ضد انسانی و کثیف جمهوری اسلامی پایان دهند. جامعه آینده ایران باید از شر کلیه این قوانین مذهبی و عقب مانده اسلامی رها شود و مردم سنندج با شعارهایی که دادند، تأکید کردند که ضروری است مردمی که برای سرنگونی جمهوری اسلامی لحظه شماری می کنند، این شعارها را هر چه بیشتر به شعارها و خواسته های انقلابشان گره بزنند و برای پیشبرد آنها سازماندهی کنند. متشکل شوند، انقلاب را سازمان دهند و به پیروزی برسانند.
در خارج از کشور هم شعارها و خواسته های مردم ایران، بطور واقعی از جانب نیروهای چپ و رادیکال ــ یا در واقع اپوزیسیون چپ جمهوری اسلامی ــ اعلام، نمایندگی و تکمیل شدند. آکسیون های اعتراضی نیروهای چپ، آزادیخواه و برابری طلب در خارج از ایران، هر چه بیشتر به این شعارها تأکید کردند، برای تکمیل آنها راه نشان دادند و به این معنا، حجاب را بعنوان نشانه تداوم حاکمیت کثیف جمهوری اسلامی به آتش کشیده و اعلام کردند که معنای سیاسی سوزاندن حجاب این است که باید ابزار سرکوب و تحمیل بیحقوقی نسبت به زنان را از دست جمهوری اسلامی درآورد. سوزاندن حجاب، گرفتن ابزار سرکوب و توحش از دست این جانیان است و سوزاندن حجاب در خارج از کشور، رساندن صدای آزادیخواهی و برابری طلبی زنان دربند ایران به گوش تمام جهانیان. صدای زنان و مردان آزادیخواهی که خواست ها و مطالبات انسانی انقلاب جاری خود را به 8 مارس وصل کردند و زیر فشار اختناق و سرکوب رژیم شعار دادند: "کار کودکان و اعدام و سنگسار و قصاص ممنوع!
سوزاندن حجاب ها در خارج از ایران همچنین اعلام این نکته بود که باید به اینکار بعنوان یک هدف سیاسی نگاه کرد و تلاش کرد ابزارهای سرکوب، بیحقوقی و تحمیل قوانین مذهبی را از دست رژیم آپارتاید جنسی درآورد و اجازه نداد هر بار که می خواهد جامعه را سرکوب و مرعوب کند، نخست بسراغ زنان رفته و به بهانه بدحجابی به سرکوب سازمانیافته آنها بپردازد. سوزاندن حجاب ها در خارج از ایران، بطور متقابل، ارسال این پیام به فعالین داخل کشور بود که باید حجاب را بعنوان نماد و سمبل سیاسی حکومت مذهبی، ضد زن و زن شادی و زندگی جمهوری اسلامی در چهارشنبه سوری، در همه جا، در همه محلات و خیابان ها به آتش کشید و گرد آن به شادی و پایکوبی پرداخت و به این وسیله جمهوری اسلامی را به عقب راند. حجاب، نماد و سمبل جمهوری اسلامی است و باید به آتش کشیده شود. سوزاندن حجاب اعلام این نکته است که جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی زنان ایران که یکبار در فردای روی کار آمدن حکومت ضد زن مذهبی با شعار "نه روسری نه توسری" و اینکه "حقوق زن نه شرقی نه غربی جهانی است" به مقابله حکومت رفته بود، هنوز زنده است و از سوی تمام جوانان، زنان و مردان شریف، آزادیخواه، چپ و سوسیالیست نمایندگی و رهبری می شود.
***
من این نوشته را به "سامیه عسکری" و "آناهیتا رحمانی" که در مراسم 8 مارس تورنتو حجاب آتش زدند و با سخنان خود به افشای ماهیت ضد زن و ضد انسان جمهوری اسلامی پرداختند و به تمام زنان و مردان شریف و آزادیخواهی که مضمون انقلابی این عمل را با شعارهای خود در ایران فریاد زدند، تقدیم کردم. به سامیه عسکری، آناهیتا رحمانی و تمام دختران و پسران جوان و زنان و مردان برابری طلب ایران که تلاش کردند 8 مارس را به هدف سیاسی اش برسانند و در خاتمه، اجازه می خواهم به بخشهایی از سخنان "آناهیتا رحمانی" در مراسم 8 مارس تورنتو اشاره کنم:
" ... با مبارزات خود، با زندان رفتن و شکنجه شدن و اعدام شدن در مبارزه ای سخت در کنار رفقایم، سلطنت را برای همیشه به موزه های تاریخ سپردم به امید دستیابی به آزادی و برابری اما تو تمام این مبارزات مرا دزدیدی. تو مرا به قعر تاریخ برده داری پرت کردی. به زور حجاب سرم نهادی و مرا از تمام حقوق انسانی محروم کردی. تو ابتدایی ترین حقوق را از من دزدیدی. حق مسافرت، حق حضانت بچه هایم، حق طلاق، حق کار کردن. تو مرا خورد کردی. شلاق های بدحجابی به سرم زدی و با قوانین اسلامیت، قدرت و زور نامحدود به مردان اعطا کردی تا بهتر مردان را با خودت همراه کنی و بر گرده های خسته شان سوار شوی. مرا نه ساله شوهر دادی در حالیکه عروسک در آغوشم بود. من را روانه جهنم حجله کردی. به هیچ گرفتی و زیر پاهای خودت له کردی تا هرچه بیشتر مبانی مقدس شیعه جعفری را در این جهان رشد بدهی. اکنون منم. منم که بپا خواسته ام. اکنون این منم که بیدار گشته ام. این منم که دیگر حاضر نیستم ذره ای از منافع خودم را برای هیچ مصلحتی و برای بقدرت رسیدن هیچ جناحی فدا کنم. من دیگر بیدار شده ام و بخوبی می دانم که در چارچوب اسلام جز اسارت و بردگی هیچ چیزی نداشتم و نخواهم داشت. می دانم که نمی توانم حتی به کوچکترین خواسته هایم در چارچوب جمهوری اسلامی برسم. بخوبی فهمیده ام که اولین قدم برای رهایی ام، سرنگونی جمهوری اسلامی است. من بخوبی می دانم که از هیچ قدرت امپریالیستی و سرمایه های جهانی نمی توانم انتظار کمک داشته باشم. آنها در حال بند و بست با تواند ای مرتجع اسلامی! رهایی من فقط بدست خودم ممکن است. رهایی من با شورشهای آگاهانه و متحدانه ما زنان است. رهایی من با آتش کشیدن حجاب اسلامی و تمام نشانه های حجاب اسلامی و اجباری است. مرگ بر جمهوری اسلامی. مرگ بر حجاب اجباری".
منبع: http://rowzane.com/fa/articles-archiev/111-misc/1421-1388-12-13-19-01-17.html