صنعت سکس: آیینه تمام نمای شرایط زنان در جهان گلوبالیزه

سپیده همراز

• در روستاهای کوهستانی هیمالایا هر ساله حدود 7000 نوجوان به تجار برده فروخته می شوند تا در فاحشه خانه های بمبئی تن فروشی کنند.

•  روزانه 200 تا 400 زن و دختر بنگلادشی توسط خانواده ها به قاچاقچیان فروخته شده و از فاحشه خانه های هند و پاکستان سر در می آورند.

•  در هند 9 میلیون تن فروش موجود است که عده کثیری از آن ها از بنگلادش و نپال دزدیده و یا خریده شده اند.

•  50 هزار زن دومنیکنی در خارج از کشور خود در صنعت سکس گرفتارند. بسیاری از این زنان قاچاقی به اسپانیا، ایتالیا، اطریش و هلند آورده شده اند.

•  800 هزار نوجوان در تایلند، یکی از مقصدهای توریسم سکس اروپا، به تن فروشی مشغولند.

•  %80 تن فروشان آمستردام خارجی اند. از این میان 70 % مدارک قانونی ندارند و احتمالا قاچاق شده اند.

•  روستاهای آسیای جنوب شرقی از دختران بین 13 تا 19 ساله خالی شده است…..

• اخیرا یک باند برده گیری که عده نامعلومی از دختران ایرانی را در پاکستان به کنیزی فروخته اند شناسایی شدند. اعضای این باند دختران خانواده های فقیر را در مقابل پول به عقد خود درآورده و سپس آنها را به فاحشه خانه های پاکستان که به خرابات موسومند می فروختند.

فروش زنان یک بی عدالتی کهن است. هزاران سال است که زنان مایملک مردان محسوب شده و در عوض جهیزیه و شیربها دست بدست می شوند. بردگی تحت سرمایه داری نیز تاریخی طولانی دارد.

میلیون ها آفریقایی توسط تجار سرمایه دار برای فروش به مزارع بزرگ آمریکا برده شدند. از این میان میلیون ها تن از زنان آفریقایی، علاوه بر کار اجباری در مزرعه اغلب ناچار به بردگی جنسی هم بودند. در دوران استعمار انگلیس، زنان هندی به اجبار به تن فروشی کشانده شدند تا نیازهای جنسی سربازان انگلیسی مستقر در هند تامین شود. در جنگ جهانی دوم، صدها هزار زن کره ای برای کار و فحشای اجباری به اسارت ارتش ژاپن در آمدند.

بهنگام استقرار نیروی دریایی آمریکا در فیلیپین، شهرهایی از قبیل اولونگاپوسیتی، حول پایگاه های نظامی آمریکا پایه ریزی شد که فحشا مرکز ثقل اقتصاد آن ها بود.

بسیاری از تن فروشان زنان جوانی بودند که بعلت شرایط غیر انسانی کار در کمپانی های فراملیتی "مناطق صادرات فیلیپن" و بدلایلی چون مسمومیت ناشی از گازهای سمی و کم شدن دید چشم، دیگر به درد این کمپانی ها نمی خوردند....

گسترش تقسیم کار بین المللی و جهانی تر شدن خط تولید، که با "گلوبالیزاسیون، شتاب گرفت، به رشد نابرابری در سطح جهان انجامیده است. روندی که با لشکرکشی های اخیر امپراتوری آمریکا نیز تشدید خواهد شد.

نابودی کشاورزی در اغلب کشورهای تحت سلطه که ناشی از اقتصاد وابسته به صادرات و مبتنی بر شهرنشینی است، و ورشکستگی های منتج از رقابت های بیرحمانه در "بازار آزاد"، این جوامع را دچار ازهم گسیختگی و فقری مهلک کرده است. امروز جهان سوم صحنه آشفته میلیونها انسانی است که هر ساله در جستجوی نان از روستا به شهر و از کشور به خارج می گریزند. و در زمینه این فاجعه، موج جدید و هولناکی از داد و ستد جهانی زنان بپاخاسته است. داد و ستدی که صاحبان قدرت عامدانه پنهانش می کنند تا بتوانند سودهای چند میلیاردی شان را تضمین کنند.

امروزه تجارت زنان تبدیل به یکی از تجارتهای چند میلیارد دلاری سرمایه جهانی شده است. نرخ بالای سود، سندیکاهایی بین المللی بوجود آورده که با تکیه بر تکنولوژی پیشرفته از یک سو، و فقر و عقب ماندگی از سوی دیگر، به خرید و فروش و آزار میلیونها زن مشغولند.

در آمد حاصل از صنعت سکس 1% درآمد ناخالص ملی ژاپن و معادل بودجه نظامی این کشور است. بعلاوه پشتوانه اغلب فاحشه خانه های فیلیپینی سرمایه های ژاپنی است. فقط در لندن هر هفته هشتاد هزار مرد، سکس و خدمات سکسی می خرند که چیزی حدود  200 میلیون پوند عاید گردانندگان این بازار می کند.

آمریکایی ها سالانه 10 میلیارد دلار برای ویدئوهای پورنو، پیپ شو وسایبرسکس خرج می کنند.... در مناطق وسیعی از جهان سوم، فقیرترین فقرا، برای بکار انداختن صنعت چند میلیارد دلاری سکس شکار می شوند. زنان، توسط دلالان و با وعده کار، به خارج از کشور برده می شوند. وقتی به مقصد می رسند می بینند که از کارخبری نیست و تحت عنوان خرج سفرتا خرخره به دلالان مقروضند، قرضی که برای پرداختش باید تا مدتها برایشان تن فروشی کنند. مهاجرت توده ای زنان از روستا به شهر و از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمندتر تحت پوشش بنگاه های کاریابی یکی دیگر از اشکال متداول بردگی، و بردگی جنسی زنان است. ازدواج های پستی نیز یکی دیگر از پوشش های معمول برده گیری است.

تاجران برده از سنت فروختن دختران در مقابل شیربها و امثالهم، که در بسیاری از مناطق جهان سوم رایج است، به نحو احسن استفاده می کنند. فروش دختران و زنان توسط پدران و شوهرانشان به فاحشه خانه ها یا "عموهای خیر خواهی" که وعده کار می دهند بسیار معمول است. عده کثیری از زنانی که بطور غیر قانونی و در جستجوی زندگی بهتر وارد کشورهای غربی می شوند در کشور مقصد به دام باندهای فحشا گرفتار می آیند....

زنانی که به اشکال مختلف به بردگی جنسی افتاده اند بین دلالان دست بدست شده و در حراج ها خرید و فروش می شوند. اغلب توسط دلالان مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. در صد بیماری های مقاربتی و ایدز بین برده های جنسی بسیار بالاست. این کنیزان که در سنین جوانی منبع درآمد خوبی برای صاحبان خود هستند، با بالا رفتن سن و از دست دادن زیبایی در نتیجه امراض مختلف، (اعتیاد) که در این محیط ها متداول است، و شرایط عموما طاقت فرسای این زندگی، سود دهی شان کمتر و زندگی شان دشوارتر می شود. عمر بردگان جنسی عموما کوتاه است.

در کشورهای جهان سوم، صنعت سکس مفری شده برای دولت های ارتجاعی در جهت  پرداخت قرض هایشان به صندوق بین المللی پول و بانک جهانی. بنا بر گزارش سازمان بین المللی کار، از چهار کشور تایلند، فیلیپین، مالزی و اندونزی کتاب "(بخش سکس)"، 2 تا 14 درصد درآمد ناخالص ملی سالانه این کشورها از فحشا تامین می شود. در سال 1995 ، درآمد تایلند از فحشا معادل 59 تا 60درصد کل بودجه آن سال کشور بود. هرچند این کشورها ظاهرا فحشا را تبلیغ نمی کنند، ولی خانم لین لیم ویراستار "بخش سکس" می گوید "سیاستهای مبتنی بر تبلیغ توریسم، تبلیغ مهاجرت به خارج از کشور و رواج صدور زنان برای کسب ارز خارجی، بطور غیر مستقیم به رشد فحشا دامن زده اند." این درآمد ، ضامن بقای خانواده های فقرزده و فراموش شده روستایی این کشورها است.

مقامات دولتی هم از این درآمد بی بهره نیستند. آنها از محلات تمرکز فحشا، به شکل رشوه، مالیات و وجه صدور جواز از هتل ها و رستوران ها و مراکز دیگری که یا پوششی برای فاحشه خانه هایند و یا از قبل فحشا می گردند، بهره مند می شوند. بعبارتی صنعت سکس بخش جدایی ناپذیر اقتصاد این کشورهاست.

در سالهای 1980 که بحران اقتصادی دامن کشورهای آسیای جنوب شرقی را گرفته بود، صنعت سکس تنها بخش سود آور اقتصاد بود و نرخ رشد بالایی هم داشت. این مسئله امروز هم صادق است. ورشکستگی اقتصادی بلوک شوروی به بیکاری بخش عظیمی از جمعیت این کشورها) وبویژه زنان (انجامید. و این زمینه مساعدی شد برای شکارچیان برده. بسیاری از زنان روسیه و اروپای شرقی به دام فحشا گرفتار شدند. مجلات آمریکا پر از آگهی عرضه زنان جوان روس بعنوان "همسر" یا تن فروش هستند. هرساله هزاران زن بطور قاچاقی و برای بردگی از این کشور ها به غرب منتقل می شوند و بسیاری شان به عنوان برده جنسی مورد استفاده قرار می گیرند.

بیکاری، فقر و ازهم گسیختگی اقتصادی- اجتماعی تنها دستاورد بازار آزاد و گلوبالیزاسیون برای مردم جهان است. در این ساختار معوج، فقر و بدبختی اکثریت منبعی است غنی برای انباشت ثروت در دست اقلیتی ناچیز. و زنان از اولین قربانیان این سیاست نوین سرمایه داری جهانی اند. صنعت سکس، تجارتی عظیم است که بر پایه مردسالاری و نابرابری اقتصادی در سطح جهان، و با تلفیق

روابط کهنه و تکنولوژی مدرن، بنا شده. این صنعت تعداد بیشماری را، از کارکنان هتل ها و رستوران ها وآژانس های مسافرتی گرفته تا تاکسیرانان وغذافروشان محلات تمرکز فحشا، از طراحان مد وآرایش کاباره ها وعکاسان و ناشرین مجلات پورنو گرفته تا برنامه ریزهای سایت های اینترنتی "بزرگسالان"، حول تجارت بدن( زنان و کودکان) سازمان داده است.

یک فمینیست آمریکایی زمانی گفت "فحشا مثل هیچ چیز نیست، بلکه همه چیزهای دیگر مثل فحشایند، چرا که فحشا مدل شرایط زنان است." می توان گفت که امروزه صنعت سکس آیینه تمام نمای شرایط زنان در جهان گلوبالیزه است.

منابع:

1. Factbook on Global Sexual Exploitation, D Hughes, L. Sporcic, N. Mendelsohn, V.Chirgwin, Coalition Against Traficking in Women, 1999

2. Statistics on Trafficking and Prostitution in Asia and the Pacific, CATW, 1999

3. Prostitution: Factsheet on Human Rights Violations, Melissa Farley, 2000

4. Imperialism: Historical Periodization or Present-Day Phenomenon, Linda Carty, Radical History Review, No. 57

نشریه سازمان جهانی کار، ، World of Work .5 شماره 26

6. "تجارت جهانی زن تحت سرمایه داری"، کارگر انقلابی، ارگان حزب کونیست انقلابی آمریکا، 1995

7. "مقابله با فحشا، چگونه"، مدوسا، نشریه کانون زن و سوسیالیسم، شماره 5

8. روزنامه جمهوری اسلامی، 14 مهر 81

کلیه آمارهای این مقاله از منابع بالا گرفته شده است__