نشریه شماره 8 تشکل زنان 8 مارس
زنان آگاه در «انتخابات» هفتم مجلس شورای اسلامی شرکت نمی کنند!
چرا که شرکت در انتخابات مجلس:
یعنی شرکت در تحکیم بندهای اسارت و بردگی زنان در ایران جمهوری اسلامی
یعنی مشروعیت بخشیدن به نظام زن ستیز اسلامی
یعنی تائید کلیه قوانین تبعیض آمیز و قرون وسطایی علیه زنان
یعنی شرکت در دار زدن خود!
زنان در «انتخابات» مجلس شرکت نمی کنند چون نمی خواهند:
ابزار سیاسی و سیاهی لشکر این جناح ارتجاعی علیه آن جناح ارتجاعی اسلامی شوند.
نمی خواهند به کسانی رای دهند که بارها و بارها سرسپردگی خود را در عمل به قوانین ارتجاعی حاکم در ایران نشان داده اند.
نمی خواهند در دایره بسته انتخاب بین بد و بدتر فرودستی و بی حقوقی میلیونها زن را تداوم بخشند.
نمی خواهند منتظر اصلاحات قطره چکانی عوامفریبانه دو خردادی ها بشوند، قطره چکانی که وقتی نوبت به حقوق زنان می رسد خشک می شود!
زنان از وعده های حقیری که اصلاح طلبان دوم خردادی می دهند خسته شده اند:
هیاهو برای اضافه کردن چند تا اما و اگر به قوانین تبعیض آمیز طلاق و حق سرپرستی کودکان!
نه! زنان حق طلاق و حق سرپرستی کودکان را تمام و کمال و بدون اما و اگر می خواهند!
هیاهو برای تغییر رنگ زنجیر اسارت از سیاه به رنگی !
نه! زنان می خواهند ججاب اجباری این زنجیر اسارت را در هر رنگی درهم بشکنند!
هیاهو برای جایگزینی اعدام بجای سنگسار!
نه! زنان در پی لغو کلیه قوانین مجازات اسلامی هستند و نه تغییر نوع مجازاتها!
آنها می گویند رای دادن یک وظیفه شرعی است.
ما می گوییم بله! همانطور که شکنجه و اعدام دگراندیشان، سنگسار زنان، شلاق زدن مردم بی گناه و اعدام هزاران هزار زندانی سیاسی یک وظیفه شرعی است!
سلب حقوق زنان و انسان بشمار نیاوردن آنان حکم شرعی است!
ما می گوییم شرع و وظایف شرعی ابزار سرکوب زنان و ابزار زن ستیزی مرتجعین اسلامی حاکم بر ایران است!
آنها می گویند اگر شرکت نکنید راستها و تندروها همه جا را می گیرند و وضعیت از همین هم بدتر می شود!
ما می گوییم دولتی که رئیس جمهورش باصطلاح اصلاح طلب است و مجلس آن در قرق «اصلاح طلبان» دوم خردادی، چه تاجی بر سر مردم گذاشتند که حالا اگر نباشند مردم چیزی را از دست می دهند!
آ نها می گویند حداقل «اصلاح طلبان» نگذاشتند قوانین بدتری تصویب شود!
ما می گوییم از این هم بدتر می شود: هزاران جوان دانشجو در سیاهچال های رژیم جوانی شان به تاراج می رود، هزاران هزار جوان محروم از آینده در دام اعتیادی که حکام اسلامی پهن کرده اند، نیروی جوانی و شادابی شان در حال فنا شدن است، هزاران زن در قعر فلاکت و تنگدستی از روی ناچاری محکوم به تن فروشی شده اند، آیا از این بدتر هم می شود؟ آیا بالاتر از سیاهی هم رنگی هست؟
آنها می گویند حداقل فضایی هر چند اندک برای تنفس است و چند تا مجله منتشر می شود!
ما می گوییم بله برای شما فضای تنفسی است، برای شما آزادی نشر افکارتان هست البته هرچند با خفت و خواری و شل کن و سفت کن، تا شما به بهانه باز و بسته کردن مجله هایتان، مردم را به دنبال سراب اصلاحات در نظام جمهوری اسلامی بکشانید، نظامی که شما نیز در تداومش منفعت دارید . بهر حال دست شما هم در همان سفره حاکمان است. مگر نه اینکه برخی از سران شما در دهه 60 یک پای اصلی جنایات نظام جمهوری اسلامی علیه مردم بودند و برخی دیگرتان با سکوتی رضایتمندانه نظاره گر!
آنها می گویند شرکت در انتخابات یعنی شرکت در حاکمیت ملی و شرکت در تعیین سرنوشت ملی که جز حقوق شهروندان است!
ما می گوییم کدام شهروند؟ شهروندی که سهمش از حاکمیت ملی، حجاب اجباری، سنگسار، بی حقوقی قانونی، فرودستی و اسارت است چرا باید در این «حاکمیت» شرکت کند. نه ما حق شهروندی نداریم! شما دارید! شما که این رژِیم برایتان مقام و ثروت آورده است. شما که وقتی زندان هم می روید برایتان سرمایه می شود. شما که خشونت مداوم عليه مردم و بی حقوقی آنان را می بینید اما مرتب مردم را به سکوت و خاموشی دعوت می کنید و برای حفظ این نظام از هیچ دروغ و عوامفریبی کوتاهی نمی کنید!
ما می گوییم شرکت در این «انتخابات» برای ما یعنی شرکت در سلب حق حاکمیت مان!
ما می گوییم اولین حق حاکمیت ما حق تعیین سرنوشت سیاسی است که فقط با نبود سلب کنندگان آن یعنی جمهوری اسلامی ممکن است!
آنها می گویند اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند نشانه فروپاشی است، نشانه انقلاب است!
ما می گوییم بله! ما نمی گذاریم انرژی مان در دایره بسته بد و بدتر به هرز رود تا چند دوم خردادی به کرسی مجلس تکیه زنند و چند سال دیگر نظاره گر بی حقوقی زنان و فلاکت مردم باشند و گاهی نیز چند تا نطق عوامفریبانه بکنند.
نه! آزموده را آزمودن خطاست!
ما مدتهاست رای خود را داده ایم، در مبارزات ماههای جاری بسیار پرقدرت فریاد زدیم جمهوری اسلامی در هیچ شکلی نمی خواهیم! طنین فریاد ما را مردم ستمدیده جهان شنیدند! پنبه ها را از گوش خود بیرون کنید ، شما هم خواهید شنید!
آرای ما را در جای دیگر بشمارید: در مبارزات بی وقفه و سازش ناپذیر ما در کوچه و خیابان علیه زن ستیزان اسلامی. نتایج این آراست که حق حاکمیت ما را متحقق خواهد کرد.
بهمین دلایل هیچ زن و مرد آگاهی در این انتخابات خفت بار و عوامفریبانه شرکت نخواهد کرد. فقط از طریق افشا و طرد راه حل های سازشکارانه که سرابی بیش نیست می توان راهی دیگر، راهی که رهنمون به جامعه ای آزاد و دمکراتیک باشد، جامعه ای که هیچ شکلی از ستم بر زن را بر نتابد، دست یافت...
دی ماه 1382