نشریه شماره11  تشکل زنان 8 مارس

قطعنامه پنجمين مجمع عمومی سازمان زنان هشت مارس - افغانستان

تغيیرات دراماتيک افغانستان در سه دهه اخير قابل درنگ است که طرح آن توسط امپرياليستها و در راس آن آمريکا ريخته شد و توسط نوکران آنها به نمايش گذاشته شد.                                                                                           

طرح اين دور حاکميت هم مثل زمان خلق و پرچم و مثل حکومت جهادی ها و طالبان از بيرون ريخته شده و به مردم با نيرنگ، فريب و زور تحميل شده است و اراده ای خود مردم در آن دخيل نيست.                                                  

اگر از کنفرانس بن تا انتخاب کرزی را در نظر بگيريم  ما همه به ياد داريم که کنفرانس بن در بيرون از مرزهای جغرافيائی وبيرون ازمرز های فکری انسانهای مترقی اين کشور صورت گرفت و دست پخت آن  دولت موقت و دولت انتقالی و لويه جرگه وانتخابات وانتخاب کرزی بود.

زنان افغانستان که گويا آزادی را آمريکا برايشان عرضه کرده است در حال تجربه کردن جهنمی ديگرند. قوانين جمهوری اسلامی ”مدرن“ آمريکائی تضمين نموده که دين، سنت، خرافه ، و رسومی که زنان در آن قرنها به بند کشيده شده اند پا بر جا باقی بماند.

در اينجا زنان و دختران با صدای بلند فرياد می زنند که ما همچنان در بنديم. اينرا زنان و دخترانی فرياد ميزنند که به جرم زنا يا فرار از ازدواجهای اجباری زندانها را پر کرده اند .

خود سوزی توسط اين دخترانی که پناه و پشتيبانی برای خود نه در قانون ارتجاعی و نه در خانواده نمی بينند در ابعاد بی  سابقه ای درسرتاسر افغانستان افزايش يافته است.

اين را دختران خردسالی می گويند که توسط مجاهدين جنگ سالار و دولت سالار در سر راه مکتب دزديده شده و مورد تجاوز قرار ميگيرند. اين را دخترانی می گويند که بخاطر مبلغ معادل چند دالر مورد خريد و فروش قرار ميگيرند.

در زمان طالبان اگر زنی قسمتی از پايش معلوم ميشد شلاق ميخورد، اما حالا ممکن است به او تجاوز شود. خانواده ها  پيوسته درترس و نگرانی از دزديده شدن دخترانشان توسط گروپهائی قرار دارند که يا باند های دولتی اند يا سر نخشان بدانجا ختم ميشود.

مبارزات زنان و دختران جوان در افغانستان با سنت های کهن و مرتجعين زن ستيز وارد ابعاد نوينی شده است. زنان افغانستان نه به دنبال تغیيرات کوچک، بلکه ميخواهند به رهائی کامل خود دست يابند. با توجه به موقعيت مردم افغانستان به طور کل و زنان بطور خاص ما خواهان موارد زير ميباشيم. اين خواست ها گامهای اوليه مان اند.

خروج تمام اجزای تجاوز اعم از نهاد هائی که با دالر و مواد مخدر به وجود آمده اند

خروج قوای اشغالگر امپرياليستی از افغانستان

جدائی دين از دولت، کوتاه شدن دست مذهب از قانونگذاری

تضمین آزادی زنان در انتخاب پوشش

آزادی تمام افکار و نهادهائی که به ديموکراسی باورمندند

 ممنوعيت ضرب و شتم زنان توسط مردان

مجازات تجاوز جنسی اعم از اينکه متجاوز همسر زن باشد