نشریه شماره 12 تشکل زنان 8 مارس

پاسخ به نامه ها

سازمان زنان هشت مارس در رابطه با فراخوان کارزار لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی مکاتباتی با یکی از دوستان داشت. از آنجا این مکاتبات مسائل مهمی را در بر می گرفت تصمیم گرفتیم بخش هایی از آن را در این شماره نشریه به چاپ برسانیم. بعلاوه می خواهیم از دوست عزیزمان آ. ر. بخاطر پیگیری در جدل نظری تشکر کنیم چرا که این پیگیری به روشن شدن نظرات و تعمیق بحث بسیار کمک می کند.

با درود خدمت شما خواهر و همرزم گرامی

با متن اطلاعیه شما در محتوا كاملا موافق هستم و به لحاظ حمایت از این اطلاعیه و فراخوان من نكته ای ندارم. ولی در اطلاعیه تان یك نكته باریك تر از مو وجود داردكه بنظرم به آن توجه داشته باشید تا بالاترین استفاده را ببرید و آن هم این كه بنظرم محوری را كه در رابطه با همجنس گرایی نوشته اید را حذف كنید. این مسئله در جامعه ایران بویژه زنان ، قبح خاصی دارد و جهت اینكه بدانید بیشتر آخوندهای رژیم اینكاره هستند . از زمانهای قدیم نیز در حوزه های علمیه شان این كار رواج داشت و بعد هم آنرا به جامعه گسترش دادند و این فرهنگ بین پاسدارها وآخوندها در ایران بیشتر راجع است. در عین حال رژیم و افراد معاند هم از این محور اطلاعیه شما بر علیه تان استفاده خواهد كرد. بهتر است چیزهایی را بنویسید كه درد واقعی جامعه ماست. انشاالله وقتی حكومت ملاها سرنگون شد ، باشه آن وقت ما به این تیپ از آدمها نیز كاری نخواهیم داشت و در دستگاه ما تفتیش عقاید جایی ندارد مفروض است كه هر كس با هر عقیده میتواند آزادانه زندگی كند.

مثل این است كه شما در اطلاعیه تان بیاورید ، فحشا در همه زمینه ها آزاد است! خوب از این نوشته هم مثل همجنس گرایی ، بر علیه شما سو استفاده خواهد شد ، و مامعتقدیم كه به لحاظ اقتصادی و اجتماعی و عاطفی به نحوی مسائل زنان جامعه را حل و فصل خواهیم نمود كه اساسا چنین پدیده ای از صحنه جامعه حذف خواهد شد. فقط كافی است كه زنان ایرانی به لحاظ اقتصادی تامین باشند و از طرفی نسبت به ارزشهای والای انسانی به اشراف برسند. خوب این هم مفروض است كه اگر با تمامی این موارد زنی باز هم دست به چنین اعمالی زد ما هیچگاه مثل رژیم خمینی با انسانها برخورد نخواهیم كرد و هر كس خودش میداند كه به لحاظ فردی چگونه تنظیم كند. بنابراین پیشنهادم به شما این است كه سعی كنید مواردی را در اطلاعیه تان بنویسد كه در تمامی اقشار مقبول بوده و دافعه برانگیز نباشد....

به امید پیروزی و عمل بیشتر در صحنه مبارزه بر علیه دیوسیرتان زمانه

منتظر پاسخ شما هستم.

آ- ر- 28 اسفند

دوست عزیز، آ- ر

نامه شما را دریافت کردیم و سپاسگزاریم از اینکه نظرات خود را بوضوح در مورد فراخوان کارزار مطرح کرده اید. چرا که بحث و تبادل نظر به تعمیق شناخت از یکدیگر و غنی شدن دانش کلیت جنبش زنان در زمینه های مختلف کمک می کند و ما را به راه حل نزدیک تر.

نکته مهمی که در نامه تان مطرح کردید طرح مسئله هم جنس گرائی در فراخوان کارزار لغو قوانین نابرابر.... بود. هرچند در این نامه امکان پرداختن به مسئله همجنس گرایی نیست ولی ذکر چند نکته را در این زمینه لازم می دانم.

اول اینکه شما همجنس گرایی را با عملکرد آخوندها در حوزه های علمیه و غیره مترادف دانسته اید.  نام آنچه آخوندها می کنند، پدوفیلی یا کودک آزاری است و یا آنچه در زبان عامه به «بچه بازی» موسوم است. این عمل وحشیانه، استثمار جنسی کودکان و نوجوانان است و در بسیاری از کشورها بدرستی غیرقانونی است.

دوم اینکه ظاهرا شما همجنس گرایی را صرفا مسئله ای مربوط به مردان می دانید. برای اطلاع شما هم جنس گرایی صرفا مسئله ای «مردانه» نیست و زنان همجنس گرا هم هستند. و این مسئله فقط مربوط به غرب نمی شود. گزارشاتی که از ایران می رسد، حاکی از وجود هم جنس گرایی در میان زنان در ایران، از جمله در میان دختران دانشجوست. و همانطور که می دانید در جمهوری اسلامی مجازات همجنس گرایی زنان اعدام است. بعلاوه بنظر من اهمیت مسئله (و دلیل اینکه ما بر این بند از فراخوان کارزار تاکید گذاشته ایم) صرفا این نیست که هم جنسگرایی مسئله برخی از زنان ایران است، چرا که حتی اگر فقط دو نفر از زنان ایران نیز همجنس گرا بودند، ما بر این بند تاکید می گذاشتیم. اهمیت مسئله مبارزه با تمام وجوه تاریک اندیشی دولتمردان ایران، و تفکر رایج اسلامی است. قوانین اسلامی (و تفکری که این قوانین از آن برمی خیزد) به تمام جوانب زندگی خصوصی افراد، از غذا خوردن و لباس پوشیدن و رابطه جنسی سرک می کشد، دخالت می کند و سرکوب می کند. این قوانین و این تفکر است که درستی و غلطی روابط را بر اساس عقاید قرون وسطائی تعیین می کند و نه معیارهای مبتنی بر رشد جسمی و فکری انسانها. این قوانین و عقاید مبتنی بر ستم وحشیانه بر زنان هستند. 

یکی از نکاتی که شما در همین زمینه مطرح کرده اید، مسئله تفکر جامعه است، اینکه مردم چه چیزی را قبح می دانند و از گفته های ما چطور می تواند سو استفاده شود. همانطور که اشاره کردم، قوانین اسلامی که ما در کارزار برای لغو آنان شرکت کرده ایم، منتج از یک تفکرند، تفکری که در جامعه نیز موجود است. بدون مبارزه با این تفکر نمی توان در مسیر رهایی گام نهاد. این تفکر نه تنها هم جنس گرایی را قبح می داند (و یا مثل شما تفاوتی بین هم جنس گرایی و پدوفیلی قائل نیست)، بلکه رابطه آزادانه بین زن و مرد را نیز قبح می داند، سقط جنین را جنایت می داند و.... هرچند ما نظر شما را در این مورد نمی دانیم، ولی هستند بسیاری در جامعه که رابطه آزاد زن و مرد را جرم و جنایت می دانند، و با مجازات زن شوهر داری با مرد دیگری رابطه جنسی برقرار کند مخالفتی ندارند. آیا برای راضی کردن این بخش از جامعه ما با جرم دانستن زنا و یا حتی کلمه زنا مخالفت نکنیم؟

دوست عزیز، اخلاقیات مسئله ای اجتماعی است و نه ذاتی، ابدی و ازلی. اخلاقیات هر جامعه ای مبتنی بر روابط موجود در آن جامعه است. جامعه ای که ستم بر زن از ارکان مهم آن است، اخلاقیاتش نیز این ستم را توجیه می کند. جنبش زنان ایران باید برای اخلاقیاتی مبارزه کند که ستم بر زن را زیر ضرب می برد. دلیل ما برای مخالفت با فحشا، اخلاقیات غالب بر جامعه نیست، این است که تن فروشی و فحشا یکی از تبارزات ستم بر زن است و نشان حق مالکیت مردان بر بدن زنان. (اینجا گریزی زده بگویم که حتی در مورد فحشا نیز ملاحظات شما را بسیار «مردانه» یافتم، مثلا می گوئید «اگر زنی دست به چنین اعمالی زد....» برای اینکه نامه طولانی نشود پیشنهاد می کنم به مقالاتی که در مورد فحشا در نشریه هشت مارس شماره 6 نوشته شده و نقد فیلم ده نمکی در شماره 11 نشریه هشت مارس رجوع کنید تا نظر ما را در این مورد بدانید.)

به هر حال با وجود تقابلات واقعی، عملی و نظری که در جامعه ایران موجود است، پیشنهاد شما بر اینکه نکات اطلاعیه طوری تنظیم شود که «در تمامی اقشار مقبول بوده و دافعه برانگیز نباشد» غیر ممکن است. پیشروان جنبش زنان وظیفه دارند نه فقط با رژیم جمهوری اسلامی، بلکه با تمام تفکرات اسلامی و زن ستیز در جامعه مبارزه کنند. ما برای مقبول افتادن نیست که به میدان آمده ایم، هدف ما رهایی زنان است....

باز هم از نامه شما متشکریم.

15 آوریل 2005

یکی از مسئولین سازمان زنان هشت مارس (ایرانی - افغانستانی)