نشریه شماره15  تشکل زنان 8 مارس

بزرگداشت هشت مارس توسط زنان دانشجوی کرد

سوگند

در روز هشت مارس امسال همزمان با راهپیمائی کارزار یک محفل دختران کرد دانشجو در داخل کشور جشن کوچکی گرفتند. مقاله ای در این جشن خوانده شد که بخش هائی از آنرا در اینجا می خوانید. پیام کوتاهی هم برای کارزار فرستاده شد که در صفحه مقابل ملاحظه می کنید. — هشت مارس

...ستم بر زنان كرد به عنوان یك مشكل سه گانه است. ستم جنسی، ستم ملی و ستم مذهبی. كه سعی می كنم یكی یكی به آن بپردازم.

مرد سالاری كه دهه های زیادی است كه مشكل اصلی شده است و هنوز خود نمایی می كند. وما هر روز و هر روز با این مسئله در گیر هستیم. و واقعیت این است كه بیشترین عذاب را زنان می كشند. ولی حیف كه خیلی از زنان خود نیز در مقابل این مسله سكوت كرده اند واین خود به این معضل قوت می بخشد؛ چرا كه خود درونی آنها  خواستار از بین رفتن این قانون هستند ولی ترس از مردان خشمگین زندگی شان جرئت حركت را از خود گرفته اند.

مردسالاری همچون یك فرهنگ در باور های مردم ریشه دوانده است، طوری كه برای ریشه كن كردن آن زمان زیادی و همچنین همفكری زیادی لازم دارد....

زنان كرد همیشه زیر سلطه مردان بوده اند. چه آن زنی كه در روستا زندگی می كند و چه آن كه در شهر سرگرم زندگیست. زن بودن ، زن كرد بودن همیشه از دو سو سركوب می شود. زن بودن تمام این زنان همگام با همجنسانشان در نقاط دیگر ایران با مشكل مواجه است و عذاب می كشد. اما ستم ملی كه بر زنان كرد می گذرد خیلی سوزناكتر از هر زن دیگر است. اگر در بسیاری از نقاط كشور فریاد زنان به جایی می رسد ویا جو ایجاد گروهی برای حمایت از زنان امكانپذیر است، زنان كرد كه همیشه مسئله كرد بودنشان زیر سوال رفته بسیاری از امكانات و حقوق را بسیار ساده از او گرفته اند. اینكه او بتواند به مدارج بالاتری برسد، چون كرد است در گزینش رد می شود و برای استخدام در جایی موضع كرد بودن او همیشه مانع می شود. نیاز زنان كرد به حمایت و جهت گیری و هدفمند شدن دو برابر زنان دگر نقاط كشور است....

فقط می دانم كه من دیگر نمی توانم سكوت كنم. من یك زن كردم كه بیشتر از این نمی توانم افكارم را در سكوت پرورش دهم. امید من آن روزی ست كه نه تنها از مشكل كرد بودن عذاب نكشم بلكه به كمك پیشروان جامعه زنان، حقوق زنان را به جایی برسانیم كه مجبور به سوختن و ساختن نباشیم و در هوایی نشات گرفته از تلاش و همت و فریاد و مبارزه نفس بكشیم.

موضوع دیگر ستم بر ما ستم مذهبی ست.

ستم مذهبی حاكم مشكلیست كه فشار بیشتری بر روی ما بخصوص زنان كرد اهل تسنن وارد می آورد. از آنجایی كه در کشور ما مذهب حاكم كشور با سیاست شدیدا آمیخته و بقول خودشان مذهب عین سیاست است، و این حتی برای مردان كرد سنی نیز در جامعه ایران مشكلات فراوانی برای انجام هر كاری بوجود می آورد، چه برسد به ما كه جنس دوم جامعه ایم. زنان!  آن هم زنان كرد.

ما چه سنی و چه شیعه چه كرد و چه فارس به فكر اتحادی بزرگتریم. و این در اندیشه پیشبرد مسئله ای به عنوان دفاع از حقوق زنان. و جدایی و تبعیضی كه سالها این دولت  سعی كرده است در ما بوجود بیاورد و كینه ای قدیمی را در ذهنمان  پرورش  دهد را بدور می اندازیم و یكی می شویم چرا كه رهایی مان به عنوان یك انسان، تبعیض ملی و مذهبی و جنسی را نمی شناسد....

چیزی كه مرا رنج می دهد و به فكر وا می دارد؛ كه زنانی كه از سه موضع تعریف شده  (ستم جنسی، ملی و مذهبی) رنج می برند و رهبری نیست كه این فریاد ها را هدایت و سازماندهی كند. باید به این مسئله توجه كرد كه جنبش زنان در كردستان در عین حال زیر فشار جنبش های ملی مذهبی، رنگ می بازد.

 مهر خاموشی را دولت، و روابط عقب مانده پایدار تر در كردستان ، برلبان زنان كرد زده است.  وروزگاری طولانی ست كه نمی توانیم هوار بكشیم. هر جا جنبشی از كردها اتفاق بیفتد حتی گروه های خبری خود مناطق كردنشین از بخش و بحث بر سر آنچه كه بر ما می رود سكوت اختیار كرده، چه رسد به رسانه های پایتخت. كردستان زادگاه زنان دلیر كه برای رهایی ملی  در صف اول مبارزات جان باختند، می باشد. من و زنان مبارز كرد نمی گذاریم كه مرگ آنها  به فراموش سپرده شود و خون جنبش كرد خاتمه یابد. جنبشی دیگر، جنبش زنان باید رنگ مبارزاتی این خطه را پر رنگتر كند. من وتو باید  فریاد  زنیم كه فریادمان هوار شود.

ای زنان مبارز ایران كه بر ضد قوانین ضد زن بر خاسته اید، در گوشه نقشه ایران زنان كرد سنی پر از نیاز نشسته اند كه به فریاد های شما قوت بخشند و بدانید كه با پیوستن ما به شما نیروی شما قوی تر می شود.

اگر خشم من و فریاد من فراتر از این مقاله نرود دوباره خواهم نوشت! من باید بسیاری از سختی ها را به بانگ بلندی تبدیل كنم، من ولی تنها نه! با تو ، با او.

من روحیه شجاعت و استقامت زنان كرد را پیشاپیش تضمین می كنم. به امید آن روز نشسته ام كه مسئله زن بودن و برابری زنان با مردان را در دنیایی پر از اعتماد تجربه كنیم، آن گاه تمام تلاشهایمان و سختی هایمان كه كشیده ایم به ثمر خواهد نشست واگر نتوانستیم مزه آن را بچشیم راه را برای ادامه دهنده گان بعد از ما هموار می كنیم و این روحیه را در آنها مشتعل و بر افروخته میكنیم!

‌‌‌ سوگند - دانشجوی كرد