پیامی به وسعت تبعید

چند گزارش از فعالیت¬های سوم¬ مارس کارزار

راهپیمایی هشت مارس کارزار زنان در لاهه، یکی از بزرگترین گردهمایی¬های اپوزیسیون انقلابی خارج از کشور بود. ولی فقط از طریق این راهپیمایی نبود که صدای مبارزات زنان ایران را علیه جمهوری¬اسلامی و دخالت¬های امپریالیستی، برای ساختن جهانی عاری از ستم، به گوش جهانیان می¬رساندیم. می¬دانستیم که افراد بسیاری در کشورهای محل زندگی¬مان ،هستند که باید از طریق فعالیت¬های محلی با پیام کارزار زنان آشنا شوند. به علاوه، عده¬ای از فعالین کارزار و زنان و مردانی که خواهان شرکت در این مبارزه¬اند، به دلایل متعدد، از جمله مشکلات مالی و یا پناهندگی، امکان سفر نداشتند. به همین دلیل امسال کارزار تصمیم گرفت روز سوم¬مارس نیز آکسیون¬ها، راهپیمائی¬ها و جلساتی را در کشورهای مختلف برگزار کند. این تجربه، به برگزاری راهپیمایی مرکزی هشت مارس در لاهه کمک کرد، همه ما را درگیر فعالیت مشترک کرد، به هم نزدیکترمان کرد و مهمتر از همه باعث شد که افراد بیشتری از ساکنان این کشورها، با شرایط زنان ایران و اهداف مبارزات ما آشنا شوند. موفقیت این تجمعات نشان از امکان فزاینده اتحاد عمل حول شعارهای کارزار داشت. در لندن پس از سال¬ها، اپوزیسیون انقلابی جمهوری¬اسلامی، توانست تظاهراتی وسیع، حول شعارهای انقلابی، سازمان دهد و این، در کشوری که دولتش نزدیکترین متحد امپریالیسم آمریکاست و بخش غالب نیروهای ضد جنگش، به دنبال اسلامیست¬ها روان شده¬اند، بسیار مهم بود.

امسال ما توانستیم یکی از واقعیت های اپوزیسیون خارج از کشور، یعنی پراکندگی در کشورهای مختلف را به نقطه قوتی برای فراگیر کردن یک پیام واحد و انقلابی تبدیل کنیم. آنچه در زیر می¬خوانید، خلاصه¬ای است از گزارشات فعالین کارزار که به منظور چاپ، ویرایش شده است. نسخه کامل این گزارشات و برخی فایل¬های صوتی مربوط به آن در سایت هشت ¬مارس و سایت کارزار، قابل دسترسی است. – هشت مارس 

تورنتو- کانادا

(گزارش از آناهیتا)

بیش از چهل نفر از زنان و مردان آزادیخواه، علیرغم سرمای شدید در میدان دانداس تورنتو فریاد می¬زدند "نه به جمهوری¬اسلامی، نه به امپریالیست¬ها، ما جهان دیگری خواهیم ساخت". تلاش داشتند صدای فریاد زنان ایران را به گوش مردم کانادا برسانند. از بلندگوهای این آکسیون فریاد "نه به جنگ"، "آمریکا، از خاورمیانه برو بیرون"، "مرگ بر جمهوری¬اسلامی"، "حق زن، حق بشر است"، "محاکمه و مجازات آمرین و عاملین قتل زهرا کاظمی"، "کانادا از افغانستان بیرون" و ... توجه رهگذران را به خود جلب می کرد. برای این آکسیون چند هزار اعلامیه، از قبل پخش شده بود و در حین تظاهرات نیز، تعداد زیادی اعلامیه کارزار پخش گردید. سپس تظاهر کنندگان بسوی دانشگاه رایسون، محل برگزاری جشنی که قرار بود به مناسبت روز جهانی زن برگزار شود، حرکت کردند.

دانشجوی جوانی به نام گلتا، در مقابل بیش از 100 نفر، مراسم در سالن را، اینگونه آغاز کرد: "تا زمانی که یک زن در جهان تحت ستم باشد، هیچکس بواقع آزاد نیست!". سپس، به تاریخچه هشت مارس اشاره کرد.... و متذکر شد که روز 8 مارس از سنن ماندگار و پر افتخار جنبش کمونیستی است.

برنامه با سخنرانی آناهیتا رحمانی، یکی از فعالین کارزار زنان و زندانی سیاسی¬ که 8 سال از عمر خود را در زندان¬های جمهوری¬اسلامی گذرانده، ادامه یافت. او اعلام کرد که مراسم امسال روز جهانی زن با تلاش و کوشش بیش از سی زن، برگزار می¬شود، که علیرغم کار بیرون و خانه عهد بسته بودند که صدای فریاد زنان ایران را به گوش مردم کانادا برسانند. او پس از تجزیه و تحلیلی از اوضاع جهانی و شرایط حساسی که جنبش زنان در آن بسر می¬برد، به نقشه¬های آمریکا و جمهوری¬اسلامی اشاره کرد و این که هر کدام تلاش دارند، این جنبش را سیاهی لشگر اهداف شوم خود کنند.

وی سپس به گرایشات درون این جنبش پرداخت، که عده¬ای سازش جنبش زنان با اسلام را موعظه می¬کنند و گرایش دیگری منتظر است که آمریکا برایشان رهایی بیاورد. در مقابل این دو گرایش، گرایش سومی وجود دارد که با هیچ نوع از ستم سازش ندارد و معتقد است رهایی خود را تنها با اتکا به خود می¬تواند، بدست آورد و کارزار زنان تلاش دارد که این گرایش را تقویت کند ...

در بخش بعدی برنامه، تأتری از گروه هنری دانشگاه یورگ به صحنه آمد که در آن، به ستم مشترکی که بر زنان در زیر سایه نظام شوم مرد سالار جنگ طلب، وارد می¬شود، پرداخته شد. نمایش، زن یهودی¬ای را نشان می¬داد که  چشم¬هایش بسته شده بود تا واقعیت¬های موجود را نبیند  و  زن فلسطینی¬ای با دهان بسته، تا واقعیت¬ها را نگوید. در این نمایش می¬دیدیم که چطور این دو زن به هم کمک می¬کنند تا برای رهایی، زندانبان خود را به دار بیاویزند!

پس از تأتر ، شهرزاد مجاب سخنرانی¬ای را به زبان انگلیسی ارائه کرد که متن آن را در همین شماره ملاحظه می¬کنید و سپس تأتر دیگری اجرا شد که در آن دختری 9 ساله، به نام زهرا، به دست پدرش به قتل می¬رسید و نشان می¬داد، که چطور در جمهوری¬اسلامی قوانین و آداب و سنن دست در دست هم داده، تا چنین وقایعی اتفاق افتد. این تأتر شروع زیبایی داشت، به این شکل که از درون جمعیت و از هر گوشه زنی بلند شد و خود را به عنوان یک زن محکوم به اعدام یا سنگسار شده؛ معرفی کرد و از دلیل سنگسار شدنش گفت ... بعد از آن رقص شاد ناتالی؛ همراه با دست زدن حاضرین اجرا شد....

... پس از خواندن پیام¬های همبستگی، فیروزه شعر زیبای بانو کاری، از سیمین بهبهانی را با صدایی زیبا دکلمه کرد. سپس کژال عزیز از فعالین جنبش زنان عراق، به بحث در مورد وضعیت سخت زنان عراقی، پس از حمله آمریکا به این کشور، پرداخت و همبستگی خود را با کارزار زنان اعلام کرد. سپس بهزاد 14 ساله، شعر رپی را که خود برای حمایت از کارزار سروده بود، اجرا نمود و در انتهای برنامه نیز، فیلم بسیار قوی و تأثیر گذار "زن در تاریخ صد ساله ایران" کاری از شهرزاد ارشدی به نمایش درآمد.

لندن - انگلستان

(ترکیبی از چند گزارش)

به دنبال فراخوان کارزار، فعالین لندن بر آن شدند که روز سه مارس را به گونه ای فراموش نشدنی برگزار کنند. تصمیم بر آن شد که به  همراه سایر نیروهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی که در عین حال بر علیه امپریالیست ها نیز موضع گیری دارند برای انجام تظاهراتی تماس گرفته شود.

سال ها بود که در لندن تظاهراتی از نیروهای اپوزیسیون سازماندهی نشده بود و چنین کاری مستلزم فعالیت بسیار و تبلیغات وسیع بود. از یک ماه قبل از تظاهرات از طریق رادیوها و روزنامه های ایرانی زبان،  و اینترنت، تبلیغ شد. با گروه ها و جریانات مختلف سیاسی و زنان، چه ایرانی و چه غیر ایرانی تماس گرفته شد.

جلب حمایت از تظاهراتی که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی است و در عین حال ضد امپریالیست ها، در کشوری که ارتشش در خاورمیانه جولان می دهد و در نابودی عراق همدست بوش است، کار آسانی نبود، به ويژه اینکه بسیاری از نیروهای چپ و رادیکال انگلیس در بهترین حالت در مقابل نیروهای بنیادگرای اسلامی سکوت اختیار می کنند و اهمیت مبارزه با زن ستیزی این نیروها را در رسیدن به آینده ای روشن درک نمی کنند. ولی حرکت اعتراضی کارزار زنان توانست حمایت و همبستگی تعدادی از گروهها و سازمانهای مترقی ترک، عراقی، انگلیسی را جلب کند. به علاوه ترکیب وسیعی از افراد و نیروهای سیاسی ایرانی  حول شعار نه جمهوری اسلامی، نه امپریالیسم گرد هم آمدند.

علیرغم باران شدید تعداد بی سابقه ای در مقابل ساختمان بی بی سی سرویس جهانی، محل شروع تظاهرات گرد هم آمدند و پس از طی کردن خیابانهای اصلی و پر تجمع شهر، در مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران در خیابان کنزینگتون توقف کردند.

این راهپیمایی بی نظیر که به مدت 2 ساعت ادامه داشت با پیامهای شرکت کنندگان، شعرخوانی و شعار مرگ بر جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید. حضور و حمایت ریتم مقاومت انگلستان، که به اجرای قطعات موسیقی با طبل می پردازند اهمیت قابل توجهی به راهپیمایی داده بود. و از جنبه بیرونی، عکس العمل مردم در طول مسیر راهپیمایی مناسب، هماهنگ با تظاهرات و همراه با کف زدن و تائید و تشویق بود.   

فرانکفورت – آلمان

(گزارش از فعالین کارزار)

امروز، سوم مارس، به همراه دیگر فعالین کارزار زنان در برخی کشورهای اروپا و آمریکای شمالی آکسیونی در پیشواز هشت¬مارس در فرانکفورت برگزار شد.

... جمعی بیش از 30 نفر شامل فعالینی از آلمان، افغانستان، ایران، کردستان، ترکیه و نپال، از ساعت سه تا پنج بعد از ظهر در یکی از میادین بزرگ شهر گرد هم آمدند. عکس¬هایی که از سرکوب زنان و همینطور مبارزات زنان در ایران و افغانستان تهیه شده بود، زینت بخش آکسیون بود. شعارهایی نظیر "ما خواستار جهانی هستیم که در آن هیچ دختر خردسالی به حجله تجاوز نرود" و یا "ما خواستار جهانی هستیم که در آن هیچ زنی به جرم دوست داشتن و یا رابطه جنسی مجازات و سنگسار نشود"، در کنار شعار اصلی امسال کارزار، یعنی "نه به امپریالیسم، نه به ارتجاع، ما در حال خلق جهان دیگری هستیم" بر پلاکاردها نقش بسته بود.

یکی از فعالین چپ و زنان آلمان که در حمایت از کارزار در آکسیون شرکت کرده بود، اعلامیه کارزار و متون تبلیغی ما را به آلمانی قرائت کرد. با به صدا در آوردن طبلی که از دوستان ترک به عاریه گرفته بودیم و با همخوانی شعارهای منظوم به زبان آلمانی، کم کم توجه عابرین را به خود جلب کردیم و علیرغم سردی هوا، رهگذران جوخه جوخه برای اطلاع از اهداف آکسیون به طرف ما می¬آمدند. از جمله آنها یک گروه 15 نفره از دانشجویان خبرنگاری از اسپانیا بود، که با یکی از فعالین کارزار هم مصاحبه کرده و گفتند آن را در سایت خود منتشر خواهند کرد. یک زن و شوهر شیک پوش آلمانی که اصلا فکر نمی¬کردیم به این گونه مسائل علاقمند باشند نیز، بعد از شنیدن شعارها و صحبت¬ها، حمایت خود را از ما اعلام کردند.

نه فقط آلمانی¬ها، بلکه مردمی از کشورهای مختلف اروپایی، از ایران و افغانستان، و از شرق آسیا به محض دیدن ما و شنیدن سر و صدای ما به طرف ما می¬آمدند، اعلامیه¬ها را می¬گرفتند و از اهداف ما سوال می¬کردند و اکثر قریب به اتفاق آنها، حمایت خود را از خواسته¬های ما اعلام کردند.

درکل، این آکسیون، موفقیت آمیز بود و در طی آن توانستیم، افراد بسیاری را از اهداف کارزار و تظاهرات هشت¬مارس در لاهه مطلع کنیم.

برمن – آلمان

(گزارش از اخگر)

روز سوم مارس 2007 در شهر برمن آلمان، از ساعت 11 تا 13، گردهمایی¬ای به مناسبت بزرگداشت روز زن و معرفی و تبلیغ راهپیمایی 8 مارس کارزار در هلند، برگزار شد.

 از دو هفته قبل فراخوانی به این منظور تهیه شد و از طریق تلفن، ایمیل و ملاقات¬های حضوری نیز، از افراد و گروه¬های مترقی ایرانی و غیر ایرانی، برای حضور در این گردهمایی دعوت به عمل آمد.

 با وجود اینکه هوا سرد و بارانی بود، استقبال گرم و صمیمانه¬ای از دعوت ما شد. حضور تعدادی از امضاء کنندگان کارزار در برمن، تعدادی از زنان و مردان ایرانی حمایت کننده از کارزار، دوستانمان از گروه آلمانی بدون مرز "No Borders" که در راهپیمایی سال گذشته کارزار، ما را همراهی کرده بودند و همچنین دوستانی از گروه کاروان که آنها هم از همراهان راهپیمایی سال گذشته ما بودند و چند خوانندۀ مترقی ونزوئلایی، جو بسیار زیبایی ایجاد کرده بودند ...

  متن خلاصه شده اطلاعیه مرکزی چندین بار از طریق بلندگوی دستی توسط دختر جوانی که از حمایت کنندگان کارزار است، خوانده شد و شعار اصلی کارزار "نه به امپریالیسم، نه به جمهوری¬اسلامی، ما در حال خلق جهانی نو هستیم" تکرار شد.

 ... رهگذران با علاقه می¬ایستادند، شعارها را می¬خواندند، به متونی که از طریق بلندگوی دستی پخش می¬شد، با دقت گوش کرده و مصرانه از ما درخواست اعلامیه می¬کردند و در همین حین، ما به سئوالات آنها در مورد کارزار، اهدافش و زمان و مکان راهپیمایی و همچنین در مورد شرایط زندگی زنان در ایران و قوانین نا برابر موجود در ایران پاسخ می دادیم.

بروکسل و خنت – بلژيک

(گزارش از فریبا)

در همراهی با ساير زنان کارزار تصمیم داشتيم، در روز 3 مارس برنامه خود را در بلژيک برگزار نماييم. ولی برای اجرای آن در مقابل اتحاديه اروپا مجبور بودیم، روزهای کاری را در هفته انتخاب نماييم. بنابرين ما در روز 5 مارس از ساعت 9 تا 12، اکسيون خود را در ميدان "شومان" بروکسل، روبروی ساختمان اتحاديه اروپا برگزار کرديم. پلاکارد سرخ ما با شعار راديکال کارزار برای بسياری سئوال برانگيز بود که ما با توضيح اهداف و توزيع اطلاعيه¬های کارزار به چندين زبان، به آنها پاسخ داديم.

برنامه بعد از ظهر ما با همان سبک، ولی در شهر "خنت" از ساعت 13 تا 16 برگزار گرديد و با توجه به وضعيت بهتر هوا استقبال مردم خصوصا دانشجويان بيشتر بود. به طوری که چند نفر از دانشجويان با خواندن بيانيه و صحبت با ما مشتاقانه اعلام کردند که در مراسم 8 مارس در دن¬هاخ شرکت خواهند کرد. از جالب¬ترين لحظات برنامه استقبال رانندگان مرد و زن ترام و اتوبوس شهری در گرفتن بيانيه و اطلاعات پيرامون برنامه مرکزی در دن¬هاخ بود.

بعلاوه فعالین بلژیک در روز 12 مارس نیز در جلسه دیگری که توسط حزب کار بلژیک سازماندهی شده بود، از طریق یک سخنرانی، پیام کارزار زنان را بگوش بسیاری رساندند.

تورکو – فنلاند

(گزارش از فعالین کارزار و هشت مارس)

در همراهی با سایر فعالین کارزار زنان در اروپا و آمریکای شمالی، می خواستیم فعالیتی در روز سه مارس سازمان دهیم، ولی از آنجا که امکان داشتن سالن را، فقط در روز 4 مارس داشتیم، برنامه خود را در روز چهارم برگزار کردیم.

به دعوت فعالین کارزار و هشت مارس، حدود بیست تن از ایرانیان مقیم تورکوی فنلاند، در مرکز فرهنگی این شهر جمع شدند. محور این گردهمایی، فراخوان امسال کارزار زنان و راهپیمائی لاهه بود.

نظرات متفاوتی بود و بحث داغی در گرفت که طی آن زنان شرکت کننده از ستم¬هایی که متحمل شده بودند، صحبت کردند، بحث به خشونت علیه زنان کشید و نقش حکومت و نظام در تداوم این خشونت مورد بحث قرار گرفت.

هر چند به دلیل مضیقه مالی و شرایط سخت زنان پناهنده، امکان سفر به لاهه برای هیچکدام از شرکت کنندگان دراین جلسه نبود، ولی برگزاری آن قدم مهمی محسوب می¬شد، در جهت ارتقا آگاهی زنان و ساختن اتحادی زنانه در حرکت مان، برای رهائی زنان.

(فعالین کارزار در تجمع دیگری نیز در سوم مارس در وانتا، شهری در نزدیکی هلسینکی، پایتخت فنلاند شرکت داشتند، که متاسفانه گزارش آن را دریافت نکرده¬ایم. بعلاوه در روز هشت مارس سمیناری در مورد زنان در شهر تورکو برگزار شد، که فعالین کارزار نیز مشکلات و مبارزات زنان ایران را، در آن، به حاضرین معرفی کردند. مدیر برنامه نیز با اعلان اینکه زنان کارزار در لاهه مشغول راهپیمائی¬اند، سمینار را به همبستگی با این راهپیمائی فراخواند).

لاهه – هلند

(گزارش از فعالین کارزار)

امروز، سوم مارس، سازمان زنان کرد (ترکیه) در پیشواز از راهپیمائی کارزار زنان در هشت مارس، یک راهپیمائی در لاهه هلند، سازمان داده بود. در این راهپیمائی که از جلوی سفارت ترکیه نیز گذشت و اعمال سرکوبگرانه دولت ترکیه را محکوم کرد، حدود صد نفر شرکت داشتند که اکثرا زنان کرد بودند. ما نیز با پخش اعلامیه¬های کارزار، راهپیمایان و رهگذران را به شرکت در راهپیمائی کارزار که روز هشت مارس در همین شهر برگزار می شد، دعوت کردیم.

خبر رسید که در استکهلم (سوئد) نیز مراسمی در همین روز توسط فعالین کارزار برگزار شده، که متاسفانه گزارشی از آن دریافت نکرده¬ایم.

کپنهاک - دانمارک

(هواداران کارزار در دانمارک)

جو پلیسی حاکم بر کپنهاگ، مانع برگزاری مراسم 8 مارس روز جهانی زن گردید!

پنجشنبه اول مارس ساعت 7 صبح، پلیس دانمارک با یک برنامه از قبل طرح ریزی شده، خانه جوانان در کپنهاک را  اشغال کرد... خانه جوانان، یک ساختمان تاریخی می¬باشد، "کلارا زتکین" در سال 1910 در این مکان سخنرانی کرده است.

روز شنبه [سوم مارس] پلیس کپنهاک با حمایت پلیس دیگر شهرهای دانمارک و پلیس سوئد ، به مراکز سازمانهای چپ و مترقی که از  جوانان مبارز حمایت می کنند، حمله کردند (اینتر ناسیونال فاروم ، خانه مردم ، جوانان سرخ و ... ). این مراکز بمدت 8 ساعت تحت اشغال و بازرسی پلیس قرار گرفتند.

بدلیل وضعیت اضطراری و مراقبت دائمی پلیس، مکانی که قرار بود مراسم 8 مارس روز جهانی زن در آن برگزار گردد (یکی از مراکز جوانان مبارز)، بسته شد و مراسم روز زن لغو شد.