تجربه پربار دیگری

سمینار و تظاهرات کارزار زنان در روز جهانی زن

  فریدا فراز

8 مارس روز اعتراض به کلیه قوانین ضد زن ،خشونت، فقر، دین و خرافات و سنت مردسالارانه است. روزاعتراض  میلیونها زن در سراسر جهان علیه ستم جنسیتی است، روز نه گفتن به هر گونه ستم و تبعیض است. روز همبستگی زنان در سطحی جهانی است.

 کارزارزنان درطول 5 سال حیات خود برای دست یابی به مطالبات پایه ای زنان که بطور فشرده در شعار لغو کلیه  قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی متمرکز می باشد، مبارزه کرده است. اما این مطالبات پایه ای بدون سرنگونی جمهوری اسلامی و مرزبندی با هر گونه دخالت های امپریالیستی در ایران امکان پذیر نیست.

امسال کارزار زنان در سی امین سالگرد تظاهرات 8 مارس 1357 بر علیه حجاب اجباری، سمینار دو روزه ای را در شهر استکهلم ( سوئد) برگزار کرد. تم سمینار بر این اساس انتخاب شد که امروزه تمام گرایشات جنبش زنان به طور روشن افق خود را برای رهائی زنان پیش گذاشته اند، در نتیجه برای کارزار زنان نیز مهم و تعیین کننده است که هر چه روشن تر و دقیق تر افق خود از امر رهائی زنان را پیش گذارد و هم زمان به نقد گرایشات رفرمیستی بپردازد که می خواهند از وجود نفرت و انزجار میلیونها زن بعنوان اهرم فشار برای چک و چانه زدن با جمهوری زن ستیز اسلامی استفاده کنند.

در این سمینار 9 نفر سخنرانی کردند. هر یک تلاش کردند که نقطه نظرات خود را در مورد رهائی زنان پیش گذارند. بعد از هر سخنران تعداد زیادی از شرکت کنندگان در بحث و گفتگو شرکت کردند و در انتها سخنران به سئوالات طرح شده پاسخ می داد. جالب این بود که در دوران تنفس های کوتاه بحث ها و جدل ها هم چنان ادامه داشت. در دو روز سمینار جوی دوستانه حاکم بود. برخی از شرکت کنندگان علاقه داشتند ضمن ادامه بحث در زمان های کوتاه استراحت از وقت استفاده کرده از سالن سمینارکه با پرچم بزرگ کارزار زنان همراه با عکسهایی از راهپیمائی کارزار درطی چند سال فعالیت اش و هم چنین عکسهای مبارزارتی زنان در ایران و سایر نقاط جهان همراه با گل های رنگارنگی که هم کمیته تدارکات تهیه کرده بود و هم برخی از دوستان به کارزار هدیه کرده بودند، تزئین شده بود، فیلم برداری کنند.

یکی از برنامه های بسیار مهم سمینارکارزار زنان در افتتاحیه، نمایش فیلم تظاهرات زنان در 8مارس 57 علیه حجاب اجباری و مهم تر تحلیل و درس گیری از این مبارزه  بود.

(این فیلم توسط کمیته زنان هشت مارس برای اولین بار 11سال  پیش به فارسی ترجمه گردید و تنها ترجمه ای است که در دسترس همه قرار دارد). از دیگر برنامه های جالب امسال برنامه ای بود که گیسو شاکری همراه با چهار تن از هنرمندان گروه خود که شامل زنان هنرمند سوئدی و آمریکای لاتین بودند، به زبانهای مختلف سوئدی، فارسی، اسپانیائی و گوتلندی اجرا کردند. ضمنا گیسو شاکری پس از دکلمه یکی از اشعار خود، از طاهره میلانی یکی از اولین زنان مبارز و کمونیست افغانستان ، از فعالین تشکل زنان 8 مارس که سالهای متمادی زندگی اش را صرف امر مبارزه علیه ستم جنسیتی و نابرابریهای اجتماعی کرده است، قدردانی کرد و او را به روی صحنه برد و همراه با او ترانه ی افغانی سرزمین من را خواند.

 یک بار دیگر کارزار زنان با سازماندهی تظاهرات مستقل خود، 8 مارس روز جهانی زن را در خیابانهای استکهلم (سوئد) با موفقیت برگزار کرد. اول صف زنی با نقاب و بدنی پوشیده در چادر سیاه ایستاده است .زن دیگری را می بینی که سر تا پایش با برقع پوشیده شده است. آخوندی را می بینی که زنجیری را به دست و پای این زنان بسته است. پرچم بزرگ کارزار زنان را می بینی که 7 زن آنرا حمل می کنند. پرچم دیگری از کارزار زنان را می بینی که به روی آن شعار نه به جمهوری اسلامی، نه به هر گونه دخالت امپریالیستی نوشته شده است. پلاکاردهای کارزار زنان در دست شرکت کنندگان جلوه ای زیبا به تظاهرات بخشیده است.

در تمام طول راه شعارها به زبان سوئدی، انگلیسی و فارسی داده می شد. در مسیرتظاهرات از بلندگوها متن های افشاگرانه برای مردمی که با علاقه به تماشای تظاهرات ایستاده بودند، خوانده می شد. در حال تکرارشعارها در جلوی صف تظاهرات بودم که دختر جوان سوئدی از میان مردم رهگذر به صف تظاهرات پیوست.

امسال نیز همانند سالهای گذشته پیامهای همبستگی از جانب مری لو گرین برگ از فعالین حزب کمونیست انقلابی امریکا، انجمن حق زنان، حزب کمونیست انقلابی امریکا، جمعی از فعالین کارگری(JAFK)، حزب کمونیست ایران، جمعیت مستقل زنان مبارز، پویان انصاری ..... به کارزار زنان الهام بخش بود. از نکات جالب و قابل توجه راهپیمایی که توجه مردم  بخصوص خبرنگاران خارجی را جلب کرد  وجود تظاهرات مستقل کارزار زنان همراه با پرچم ها و پلاکاردهائی که خواسته های زنان رادیکال ایرانی را در استکهلم به نمایش گذاشت و هم چنین نمایش خیابانی بود که مثل هر سال گیسو شاکری آنرا تهیه و تدارک دیده بود.بی جهت نیست که سه روزنامه سوئدی سونسکا داگ بلادت، داگنز نی هتر و مترو، خبر این تظاهرات را همراه با تصاویری از آن انعکاس دادند.

کارزار زنان در روز جهانی زن یک باردیگر اعلام کرد که: پا به پای مبارزات زنان در سراسر جهان، زنان ایران در یک مبارزه بی وقفه علیه یکی از مرتجعترین و زن ستیز ترین رژیمها برای رهائی خود از بند اسارت درگیراست. جنبش زنان ایران با طرح خواسته های خود، هم نیروهای اجتماعی و سیاسی را محک خواهد زد و هم به تعمیق جنبش آزادیخواهانه مردم و دگرگونیهای دمکراتیک جامعه کمک می کند. دیگر نمی توان دم از دمکراسی زد و هنوز به اسارت زنان باورداشت. نمی توان دم از آزادی زد اما نفرت خود را از حجاب اجباری نشان نداد. نمی توان از رها شدن از اسارت زنان گفت اما خواهان جدائی دین از دولت نشد. نمی توان از آزادی گفت اما نسبت به وقیحترین چهره استبداد یعنی قوانین زن ستیز و قرون وسطائی جمهوری اسلامی بی تفاوت بود. نمی توان مدافع رهائی زنان بود اما با خشم و کینه به تشکل یابی مستقل زنان برخورد کرد. نمی توان موقعیت فرودست و بردگی زنان را دید، اما رهائی زنان را موکول به فردای بی تاریخ کرد. نمی توان از حقوق زنان گفت اما در پی مقبول جلوه دادن نظام ضد زن و ارتجاعی جمهوری اسلامی بود. نمی توان از کسب مطالبات پایه ای زنان گفت اما چشم امید به امپریالیستهای مردسالار بست.

کارزار زنان امسال روز جهانی زن را با اتکا بر دستاوردهای مبارزاتی زنانی که جنبش نوین زنان را در تظاهرات علیه حجاب اجباری در 8 مارس 57 بنا کردند، و هم چنین همراه با زنانی که سنگسار، شلاق، حجاب اجباری و زندان و شکنجه را طی 30 سال به هیچ گرفته و در مقابل سرکوب سیستماتیک مرتجعیین اسلامی مبارزه کردند، برگزار کرد.

فریدا فراز 2009-03-21

Zan_dem_iran@hotmail.com  /  www.8mars.com