چوبه های دار مرتجعین جمهوری اسلامی را در هم شکنیم!
با اعلام طرح ارتقا امینت ملی در چند ماه گذشته، سرکوب و ترور رژیم جمهوری اسلامی علیه مردم ایران ابعاد گسترده و فاجعه باری به خود گرفته است. این طرح با دستگیری هزاران زن و دختر جوان به جرم بدحجابی آغاز شد و در ادامه آن دهها زن محکوم به سنگسار، شلاق و زندان شدند. مرحله پایانی این طرح با قتل عام های علنی خیابانی ادامه یافته است.
طی چند روز گذشته بیش از50 نفر به دارآویخته شدند . در شهر های مختلف ایران چوبه های دار بر پا شده است. تعدادی چندین برابر منتظر اعدام های علنی خیابانی هستند. دولت جمهوری اسلامی برای ایجاد رعب و وحشت مردم اعدام ها را در ملا عام اجرا می کند وبرای درس عبرت همگان، عکس و فیلم این اعدام ها را ازطریق رسانه ها منتشر می کند.
ازشروع این طرح تا کنون بیش از یک میلیون نفر از مردم مورد بازجوئی قرار گرفته اند، بیش از 4200 نفر را به جرم « اراذل و اوباش» و 43000 نفر به جرم مواد مخدر دستگیر و زندانی شدند. در حال حاضر بسیاری از بازداشت شدگان که حکم اعدام دارند در شرایط بسیار غیر انسانی بسر می برند.
بسیاری از این افراد به هنگام دستگیری با غل و زنجیر توسط مردان نظامی نقابدار در خیابانها کشیده می شدند. در این نمایش خیابانی مرگ که با رجز خوانی اوباشان حزب الهی همراهی می شد دهها تن از دستگیر شدگان زیر مشت و لگد به قتل رسیدند.
جمهوری اسلامی برای دستگیری و اعدام بسیاری از این افراد از واژه « اراذل و اوباش» استفاده می کند تا بتواند جنایات خود را مشروعیت بخشیده وهمدلی و یا سکوت مردم را برای خود داشته باشد. چرا که مردم ایران نشان داده اند که از فعالین سیاسی اجتماعی حمایت بی دریغ می کنند. برای خنثی کردن مردم، جرم این جوانان را تجاوز و قتل و مواد مخدر و تن فروشی اعلام می کند.
اعدام های اخیر حلقه ای دهشتناک برای تکمیل زنجیره سرکوب های چند ماهه اخیر است از جمله دستگیری دهها فعال سیاسی جنبش کارگری، دانشجوئی، زنان و جوانان و روزنامه نگاران که هم اکنون در زندانهای رژِیم اسلامی بسر می برند.
سردمداران رژیم جمهوری اسلامی با به دار آویختن دهها تن می خواهند از مردم ایران نسق کشی کنند، می خواهند از جنبش های رشد یابنده زنان، کارگران، دانشجویان و جوانان که آماج مبارزاتشان سرنگونی رژیم را نشانه رفته است، انتقام بگیرند. جمهوری اسلامی برای طرح های جدید دیکته شده از سوی بانک جهانی و سایر نهادهای سرمایه داری نیاز به ثبات اجتماعی دارد. سکوت معنی دار دول امپریالیستی در برابر این جنایات در چهارچوب این طرحها و نقشه ها قابل فهم است. طرحهایی که کمترین آنها حذف سوبسید بنزین و نان خواهد بود. مرتجعین جمهوری اسلامی برای تحقق این طرحها و تامین ثبات برای سرمایه، می خواهند آنچنان از مردم زهر چشم بگیرند که هیچ فردی جرات اعتراض و مخالفت با این نظام دهشت را نداشته باشد، تا سکوت گورستان را بر جامعه حاکم کنند.
آماج این سرکوب و دستگیری ها و قتل های علنی در خیابانها، تک تک مردم ایران هستند. اگرچه امروز طناب دار بر گردن تحتانی ترین ها و فقیرترین های جامعه انداخته میشود، کسانی که زیر چرخ استثمار و سرکوب این رژیم کارد به استخوانشان رسیده و طی ماههای اخیر در مقابل افزایش ناگهانی قیمت بنزین دست به مقاومت و مبارزه جسورانه ای زدند. بر چوبه های دار پیکر زنانی در تلاطم است که در جمهوری زن ستیز اسلامی تنها راه باقیمانده برای ادامه زندگیشان یا تن فروشی است و یا گدائی .
این اعدام های خیابانی تدارکی است برای قتل عام دهها روزنامه نگار و نویسنده و روشنفکر مترقی و دگر اندیش که هم اکنون برخی از آنان حکم مرگ را دریافت کرده اند. این اعدامهای خیابانی تدارکی است برای قتل دهها دانشجوی فعال سیاسی که برخی از آنها طی چند ماه گذشته تا سر حد مرگ شکنجه شده اند.
امروز مردم جهان، مردم ایران و همه انسانهای آزادیخواه، همه وجدانهای بیداردرمقابل این جنایات جمهوری اسلامی که میرود ابعاد فاجعه بار به خود گیرد مسئولند. زنجیره سرکوب رژیم جمهوری اسلامی باید هر چه زودتر در هم شکسته شود. باید اقدامات عاجل و فوری کرد . هر لحظه که می گذرد دهها تن در دارهای بر پا شده در مراکز شهر ها به قتل میرسند. باید اعتراض کرد. باید اعتراض ها را سازماندهی کنیم. باید جلوی قتل تک تک این انسانها را بگیریم. باید کارزارمبارزه علیه این جنایات و تدارک محاکمه و مجازات جلادان بی نقاب و با نقاب جمهوری اسلامی را دامن زد.
سازمان زنان هشت مارس ( ایرانی- افغانستانی) - 3 آگوست 2007
www.8mars.com