برگرفته از نشریه هشت مارس شماره 25
جدائی دین از دولت و سرنگونی رژیم زن ستیز اسلامی اولین گام رهائی زنان است!
8 مارسی دیگر در راه است. تپش قلب هایمان فزونی می گیرد و چشم در راه مبارزات خواهرانمان در سراسر جهان دوخته ایم تا دست در دست هم برای جهانی بدون ستم جنسیتی همراه شویم.
یک سال دیگرهم ، روز به روز و لحظه به لحظه مبارزه زنان در سراسر جهان را دنبال کردیم. با خشم زنان التحریر خشمگین شدیم، به همراه زنان معترض دروال استریت مدافعین "دمکراسی و نظم سرمایه جهانی" را به سخره گرفتیم، با زنان لیبیایی فریاد زدیم که قوانین شریعت را نمی خواهیم، با زنان یونان به خیابان آمدیم تا نظم اروپای "متحد و آزاد" را به لرزه در آوریم، با زنان آمریکایی برای آزادی سقط جنین متحد شدیم.......
صدای زیبای "آمل المثلوثی" از خیابان های تسخیر شده تونس که می گفت "من صدای طغیان گرانم ... من آزادم و دنیای من نیز..." برای مان رایحه ی مبارزات زنان در کشورهای عربی بود. گام دیگری بود که نشان می داد زنان این بار نیز پر تعداد، پر قدرت و جسور به میدان آمده اند، رسانه های جهانی را تسخیر کرده اند و تصویر زن مسلمان را دگرگون کردند. ما زنان مصمم هستیم تا مبارزاتمان را درسراسر جهان به طوفانی بدل کنیم که به فرودستی زنان نقطه پایانی گذارد.
ما زنان ایرانی که عقب گرد تاریخی را سی و سه سال پیش با قدرت گیری رژیم زن ستیزجمهوری اسلامی، تجربه کرده ایم، تمام هراس مان این است که تاریخ یک بار دیگر در کشورهای عربی تکرار شود.
ما شاهد بودیم که چگونه از قیام 57 تا خیزش 88 در ایران، نیروهای انقلابی و مترقی با کنار نهادن مطالبات زنان به بهانه عمده نبودن آن، خودشان را در مقابل واپس گرایان اسلامی خلع سلاح کردند و کلیت جنبش انقلابی را در سراشیب شکست قرار دادند. ما امروز به خوبی می دانیم که شاخص و محک یک مبارزه پیشرو و رو به آینده، طرح مطالبات پایه ای، برنامه و افق برای آزادی و برابری زنان است.
ما زنان ایرانی با گوشت و پوست خود لمس کرده ایم، پایه ایدئولوژیک، نماد و شاخص یک حکومت اسلامی موقعیت فرودست و بردگی و بی حقوقی کامل زنان است و چگونه واپس گرایان مذهبی همراه با هم دستان بین المللی شان میوه چینان مبارزات عادلانه مردم هستند.
ما زنان ایرانی که بیش ازسی سال در زندانی بنام حجاب به بند کشیده شده ایم، خوب می دانیم که چرا حجاب در شکل اجباری و اختیاری آن نماد بردگی زنان است و چگونه زنان را به اسارت می کشد و نیمی از جمعیت جامعه را به انقیاد نیم دیگر درمی آورد.
ما زنان ایرانی از بدو قدرت گیری مرتجعین زن ستیز اسلامی دیدیم که دین یعنی اطاعت بی چون و چرا در مقابل نمایندگان نرینه خدا بر روی زمین و رافت الهی، یعنی مجازات هر روزه در مقابل نافرمانی و سرکشی ما.
ما زنان ایرانی که در سی و سه سال گذشته اجرای قوانین اسلامی راه نفس کشیدنمان را بسته است، به خوبی می دانیم که اسلام در قدرت و در اجرای قوانین شریعت چه در نوع حکومت تئوکراتیک اسلامی – ایرانی ، چه در نوع واپس گرای طالبانی، چه در نوع سنتی و سخت سعودی، چه از نوع "نرم ولاییک" ترکی و چه از نوع عراقی و افغانستانی و ...برای زنان چیزی جز فرودستی، حقارت، بی حقوقی مطلق و بردگی در برندارد.
ما زنان ایرانی که بزرگ ترین تظاهرات بر علیه حجاب اجباری را در هشت مارس 57 سازمان دادیم و از آن زمان تا کنون درمبارزه مان در مقابل رژیم جمهوری اسلامی برای کسب مطالبات پایهایمان آب دیده شده ایم و تجربه اندوخته ایم، خوب می دانیم که اولین گام درجهت رهایی زنان جدایی کامل دین از دولت است که در نتیجه سرنگونی کلیت نظام زن ستیز جمهوری اسلامی به دست می آید.
ما هشت مارس به خیابان خواهیم آمد تا فریاد کنیم که مبارزه ما و خواهرانمان در کشورهای عربی و اسلامی، با همراهی کلیه نیروهای مترقی در این کشورها اولین گام مبارزه ی متحد ما برای جدایی کامل دین از دولت است.
پیام زنان درایران تحت حاکمیت یک رژیم اسلامی به خواهرانمان در سراسر کشورهای خاورمیانه و آفریقای شمالی این است:
به زندگی اسارت بار میلیون ها زن در ایران نگاه کنید و با مبارزه اگاهانه خود نگذارید جریانات واپس گرای اسلامی به قدرت برسند، نباید تجربه آزموده را تکرار کنیم.
ما باید در مقابل واپس گرایان اسلامی، پرچم دار مبارزه با روابط کهن مذهبی و سنتی باشیم. مبارزه جسورانه ماست که مترقی ترین نیروها را به میدان خواهد آورد تا در مقابل صف رنگارنگ مرتجعین ایستادگی کنند. مبارزه تا به آخر ما زنان است که ضامن پویایی مبارزه مردم در جهت رهایی خواهد بود.
مبارزه پیگیرانه و هدفمند ما زنان است که هم مرتجعین اسلامی را به عقب خواهد راند و هم حامیان امپریالیست شان را. آنان که به بهانه "دخالت بشردوستانه" و تحت نام "دفاع ازحقوق زنان"، زندگی میلیون ها زن را در عراق و افغانستان به تباهی کشاندند. در لیبی ازطریق دولت دست نشانده شان تعدد زوجات و قوانین شریعت را به زنان تحمیل می کنند و امروزمدعی دفاع از منافع مردم و زنان درایران اند. اما، ما به خوبی می دانیم که امپریالیستهای مردسالاربه دنبال منافع خودشان هستند وهیچ زنی را در جهان آزاد نخواهند کرد. ما زنان ایرانی اجازه نخواهیم داد تحت نام ما عقب گرد دیگری رابه ما تحمیل کنند. هر دو نیرو؛ مردسالاروارتجاعی اند و باید به زباله دان تاریخ سپرده شوند.
ما نباید خود را در چارچوب ممکن ها اسیر کنیم، باید موانع را باز شناسیم و ناممکن ها را طلب کنیم، باید بلند پرواز کنیم تا بتوانیم از دیوار سخت و بلند روابط کهن، مذهبی، سرمایه داری و مردسالارانه بالاتر پرواز کنیم. اوج بگیریم و قله های جدید رهایی را فتح کنیم. قله هایی که بر تارکش آزادی و برابری زنان چون نگین درخشانی نقش بسته است.
به هم بپیوندیم تا روز جهانی زن را در مبارزه علیه نظام مرد سالار حاکم بر جهان هر چه وسیع تر و با شکوه تر برگزار کنیم.
سازمان زنان هشت مارس(ایران-افغانستان)
1 مارس 2012