روز جهانی زن «مارش 2000»

ایده مارش جهانی زنان چند ماه قبل از روز زن توسط یک جمع زنان در کانادا داده شد و سپس نشستی با شرکت زنان بسیاری از سراسر جهان برگزار شد که فراخوان یک کارزار جهانی علیه تشدید فقر، گرسنگی، بیکاری، مرگ و میر، بردگی جنسی زنان و کودکان، تجاوز به زنان و کودکان بمثابه یک ابزار جنگی در جنگهای گوناگون منطقه ای و قومی، اشکال گوناگون خشونت و دهها وضعیت اسفبار زنان در جهان داده شد. در فراخوان های « مارش جهانی زنان» اعلام شده بود که گلوبالیزاسیون یا جهانگیر شده سرمایه باعث فلاک و بدبختی هر چه بیشتر مردم جهان شده استو در این میان زنان در صفوف اول قربانیان سیاست های نوین سرمایه هستند. بویژه زنان در کشورهای جهان سوم قربانی ترین قربانیان غارت و چپاول سرمایه در حرکت نوین اش هستند.

اهمیت شرکت ما در این پیکار بین المللی زنان در حقیقت دو جنبه داشت: یکم ستم بر زنان جهانی است. مبارزه علیه ستم نیز جهانی است. همبستگی مبارزات زنان یک شعار نیست بلکه باید در فعالیت های عملی ما نیز تبلور یابد. دوم اینکه مردسالاری همزاد سرمایه داری است. مبارزه علیه مناسبات مردسالارانه بطور لانیفکی با مبارزه علیه نظام سرمایه داری کرده خودره است. اینکه حرکت سرمایه و هر تغییر و تحول آن قربانیان بسیاری را از صفوف زنان می گیرد خود گواه این مطلب است. اینکه دول سرمایه داری پیشرفته در کشورهای خود به اشکال پوشیده و گاه عریان علیه زنان این کشورها ستم می کنند نیز برا بسیاری از ما که حال در این کشورها زندگی می کنیم نیز پوشیده نیست. گرچه ستم بر زنان در این کشورها اشکال پوشیده ای را عموما به خود می گیرد و معمولا نیز درجه ستم به سلسله مراتب موقعیت زنان نیز بستگی دارد و در این میان زنان مهاجر و پناهنده آماج بیشترین ستم جنسی هستند (علاوه بر اشکال دیگر ستم نژادی و طبقاتی) و خلاصه اینکه همین دول غربی هستند که حافظ زن ستیزترین حکومتها می باشند.

اینها دلایلی بود که ما بطریقی فعال و سراسری در این مارش شرکت کردیم و شعارهای معین خود را از جمله « بیش از 2000 دلیل برای مبارزه علیه زن ستیزی جمهوری اسلامی»، « فقط یک دلیل برای مبارزه غلیه طالبان و سایر مرتجعین افغانستانی کافی است: زن ستیزی » و ... شعارهای گوناگون که گزارش آن در نشریه شماره یک هشت مارس درج شده است. ما این مراسم را بشکل تظاهرات و سخنرانی در شهر های آلمان بهمراه زنان آلمانی و ترک و سایر ملل به پیش برده شد. و مراسمی نیز بشکل جلسه در ترکیه برگزار شد.